Sprawa ze skargi na uchwałę Rady Gminy Izbicko w przedmiocie zwolnienia z obowiązku zbycia nieruchomości w drodze przetargu
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Daria Sachanbińska Sędziowie Sędzia WSA Grażyna Jeżewska Sędzia WSA Elżbieta Naumowicz - spr. Protokolant St. Sekretarz sądowy Mariola Krzywda po rozpoznaniu w dniu 6 października 2016 r. na rozprawie sprawy ze skargi Wojewody Opolskiego na uchwałę Rady Gminy Izbicko z dnia 29 grudnia 2015 r., Nr XIV.86.2015 w przedmiocie zwolnienia z obowiązku zbycia nieruchomości w drodze przetargu postanawia: 1) umorzyć postępowanie, 2) zasądzić od Gminy Izbicko na rzecz Wojewody Opolskiego kwotę 480 (czterysta osiemdziesiąt) złotych, tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie strona 1/2

Wojewoda Opolski wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu skargę, w trybie art. 93 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2015 r. poz. 1515, z późn. zm.), w której domagał się stwierdzenia nieważności uchwały Nr XIV.86.2015 Rady Gminy Izbicko z dnia 29 grudnia 2015 r. w sprawie zwolnienia z obowiązku zbycia nieruchomości w drodze przetargu, z powodu istotnego naruszenia prawa. W skardze zawarł ponadto wniosek o zasądzenie od Gminy Izbicko kosztów zastępstwa procesowego w wysokości 480 zł.

W uzasadnieniu Wojewoda wskazał, że w § 1 zaskarżonej uchwały, podjętej na podstawie art. 37 ust. 3 ustawy o gospodarce nieruchomościami oraz art. 18 ust. 2 pkt 9 lit. a ustawy o samorządzie gminnym, Rada Gminy Izbicko wyraziła zgodę na sprzedaż nieruchomości stanowiącej własność Gminy, położonej w Otmicach, oznaczonej ewidencyjnie jako działka nr 571/1, natomiast w § 2 zwolniła Wójta Gminy z obowiązku zbycia tej nieruchomości w drodze przetargu, jeśli sprzedawana będzie z przeznaczeniem na poprawę warunków zagospodarowania nieruchomości przyległej. Wojewoda podał, że na podstawie pisma Przewodniczącego Rady Gminy Izbicko ustalił, iż cena nieruchomości, której dotyczy zaskarżona uchwała wyrażająca zgodę na jej sprzedaż bez przetargu, nie przekraczała 20.000 zł. Ponadto stwierdził, że uchwałą Nr XIX/111/08 z dnia 21 stycznia 2008 r. Rada ustaliła zasady gospodarowania nieruchomościami, przez co wypełniła delegację z art. 18 ust. 2 pkt 9 lit. a ustawy o samorządzie gminnym. W § 5 tejże uchwały wskazała, że Wójt wykonuje czynności związane ze zbywaniem nieruchomości, a w § 6 wyraźnie określiła, że Wójt nie może bez zgody Rady zbywać nieruchomości, których cena przekracza kwotę 20.000 zł. Tym samym Rada straciła kompetencje do ingerowania w gospodarowanie mieniem gminnym, w tym również do wyrażenia zgody na zbycie nieruchomości, której cena nie przekracza 20.000 zł.

W odpowiedzi na skargę Gmina Izbicko, reprezentowana przez Wójta, wniosła o umorzenie postępowania przed wyznaczeniem terminu rozprawy oraz o wzajemne zniesienie miedzy stronami kosztów postępowania sądowego. Za pismem z dnia 15 września 2016 r. Gmina przesłała uchwałę Nr XXI.130.2016 Rady Gminy Izbicko z dnia 29 sierpnia 2016 r., którą uchylono zaskarżoną uchwałę Nr XIV.86.2015 z dnia 29 grudnia 2015 r.

Na wezwanie Sądu, Wójt Gminy Izbicko w piśmie procesowym z dnia 29 września 2016 r. wyjaśnił, że zaskarżona uchwała w okresie jej obowiązywania nie wywołała skutków prawnych. Z kolei, skarżący Wojewoda, reprezentowany przez pełnomocnika, w piśmie procesowym z dnia 29 września 2016 r. oświadczył, że w związku z podjęciem uchwały uchylającej uchwałę stanowiącą przedmiot zaskarżenia, przychyla się do wniosku strony przeciwnej o umorzenie postępowania w sprawie.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu zważył, co następuje:

Postępowanie w sprawie należało umorzyć.

Według art. 161 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.), zwanej dalej P.p.s.a., sąd wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania w razie skutecznego cofnięcia skargi przez stronę oraz - przy spełnieniu dodatkowych warunków - w razie śmierci strony (pkt 1 i 2), a także gdy postępowanie stało się bezprzedmiotowe z innych powodów (pkt 3). Bezprzedmiotowość postępowania sądowoadministracyjnego w rozumieniu art. 161 § 1 pkt 3 P.p.s.a. zachodzi wówczas, jeżeli w toku tego postępowania, a przed wydaniem wyroku, wystąpią zdarzenia, w następstwie których przestaje istnieć sprawa sądowoadministracyjna. Istotne jest jedynie, aby przyczyny umorzenia postępowania sądowoadministracyjnego wystąpiły dopiero w toku rozpoznawania, a nie przed jego wszczęciem.

Strona 1/2