Starszy referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Opolu Violetta Radecka po rozpoznaniu w dniu 26 lipca 2016 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku radcy prawnego A. B. o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu w sprawie ze skargi J. M. na pismo Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Opolu z dnia 19 listopada 2015 r., znak [...] w przedmiocie odmowy przedłużenia zawarcia umowy najmu lokalu socjalnego postanawia: przyznać radcy prawnemu A. B. od Skarbu Państwa - Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu, koszty nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej J. M., obejmujące wynagrodzenie za sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej w kwocie 221,40 zł (słownie: dwieście dwadzieścia jeden i czterdzieści groszy), zawierającej podatek od towarów i usług, w kwocie 41,40 zł (słownie: czterdzieści jeden złoty i czterdzieści groszy).
Postanowieniem z dnia 15 lutego 2016 r., Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu odrzucił skargę J. M. na pismo Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Opolu z dnia 19 listopada 2015 r., znak [...].
W dniu 5 kwietnia 2016 r., referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Opolu ustanowił skarżącej radcę prawnego oraz zwolnił od kosztów sądowych. Na skutek powyższego, na pełnomocnika z urzędu został wyznaczony przez Okręgową Izbę Radców Prawnych w Opolu - radca prawny A. B. (por. k-30 akt sądowych).
Pismem z dnia 1 czerwca 2016 r., pełnomocnik sporządził opinię o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej w sprawie, która to opinia została doręczona skarżącej w dniu 13 czerwca 2016 r. W piśmie z dnia 1 czerwca 2016 r. radca prawny A. B. zawarł wniosek o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej skarżącej z urzędu oświadczając jednocześnie, że udzielona pomoc nie została opłacona ani w części, ani w całości.
Działając na podstawie art. 258 § 2 pkt 8 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2016 r., poz. 718) - zwanej dalej w skrócie: "P.p.s.a." zważono, co następuje:
Stosownie do art. 250 P.p.s.a., wyznaczony w ramach przyznanego prawa pomocy pełnomocnik procesowy otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów, radców prawnych, doradców podatkowych albo rzeczników patentowych w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków.
Szczegółowe zasady przyznawania wynagrodzenia reguluje natomiast rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego z urzędu (Dz.U. z 2015 r., poz. 1805) - zwane dalej: "rozporządzeniem". Zgodnie z treścią § 2 rozporządzenia, koszty nieopłaconej pomocy prawnej ponoszone przez Skarb Państwa obejmują: 1) opłatę ustaloną zgodnie z przepisami niniejszego rozporządzenia oraz 2) niezbędne i udokumentowane wydatki radcy prawnego. Stosownie natomiast do § 4 ust. 1 rozporządzenia, opłatę ustala się w wysokości co najmniej ½ opłaty maksymalnej określonej w rozdziałach 2-4, przy czym nie może ona przekraczać wartości przedmiotu sprawy. Ustalenie opłaty w wysokości wyższej niż określona w ust. 1, a nieprzekraczającej opłaty maksymalnej następuje z uwzględnieniem stopnia zawiłości sprawy oraz nakładu pracy radcy prawnego oraz wkładu jego pracy w przyczynienie się do wyjaśnienia i rozstrzygnięcia sprawy, a w szczególności czasu poświęconego na przygotowanie się do prowadzenia sprawy, liczby stawiennictw w sądzie, w tym na rozprawach i posiedzeniach, czynności podjętych w sprawie, w tym czynności podjętych w celu polubownego rozwiązania sporu, również przed wniesieniem pozwu, wartości przedmiotu sprawy, wkładu pracy radcy prawnego w przyczynienie się do wyjaśnienia okoliczności faktycznych, jak również do wyjaśnienia i rozstrzygnięcia istotnych zagadnień prawnych budzących wątpliwości w orzecznictwie i doktrynie, a także trybu i czasu prowadzenia sprawy, obszerności zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, w szczególności dopuszczenie i przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego lub biegłych sądowych, dowodu z zeznań świadków, dowodu z dokumentów o znacznym stopniu skomplikowania i obszerności (§ 4 ust. 2 rozporządzenia). Stosownie do treści § 4 ust. 3 rozporządzenia, opłatę, o której mowa w ust. 1, podwyższa się o kwotę podatku od towarów i usług wyliczoną według stawki podatku obowiązującej dla tego rodzaju czynności na podstawie przepisów o podatku od towarów i usług.