Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Daria Sachanbińska po rozpoznaniu w dniu 15 listopada 2016 r. na posiedzeniu niejawnym wniosków: Gminy Dąbrowa, Gminy Dobrzeń Wielki, Gminy Komprachcice, Gminy Prószków, Gminy Turawa i Powiatu Opolskiego o dopuszczenie do udziału w sprawie w charakterze uczestnika postępowania w sprawie ze skargi M. G. na uchwałę Rady Miasta Opola z dnia 24 marca 2016 r., Nr XXIV/416/16 w przedmiocie wyrażenia opinii oraz wystąpienia z wnioskiem w sprawie zmiany granic miasta postanawia odmówić dopuszczenia wnioskodawców do udziału w sprawie.
Przedmiotem skargi wniesionej w niniejszej sprawie do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu przez M. G. jest uchwała Rady Miasta Opola z dnia 24 marca 2016 r., Nr XXIV/416/16, w sprawie wyrażenia opinii w przedmiocie zmiany granic Miasta Opola oraz wystąpienia z wnioskiem w sprawie zmiany granic.
Gmina Komprachcice, Gmina Prószków, Gmina Turawa, Gmina Dobrzeń Wielki - w pismach procesowych datowanych na dzień 30 czerwca 2016 r. oraz Gmina Dąbrowa - pismem procesowym datowanym na dzień 4 lipca 2016 r., a także Powiat Opolski - pismem procesowym datowanym na dzień 2 sierpnia 2016 r., wszyscy reprezentowani przez pełnomocnika radcę prawnego K. P., wnieśli o dopuszczenie do udziału w postępowaniu w charakterze uczestnika na prawach strony, na podstawie art. 33 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.), zwanej dalej P.p.s.a.
W piśmie z dnia 29 sierpnia 2016 r. pełnomocnik ww. Gmin i Powiatu Opolskiego złożył oświadczenie o cofnięciu wszystkich wniosków o dopuszczenie do udziału w postępowaniu w charakterze uczestnika. W uzasadnieniu wyjaśnił, że wskazane podmioty (oprócz Gminy Turawa) złożyły własne skargi na uchwałę Rady Miasta Opola z dnia 24 marca 2016 r.
Postanowieniem z dnia 29 września 2016 r. Sąd odrzucił skargę M. G. na uchwałę Rady Miasta Opola z dnia 24 marca 2016 r., Nr XXIV/416/16.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu zważył, co następuje:
Wnioski Gmin: Dąbrowa, Dobrzeń Wielki, Komprachcice, Prószków, Turawa oraz Powiatu Opolskiego o dopuszczenie do udziału w sprawie należało oddalić.
W myśl art. 33 § 2 P.p.s.a., udział w charakterze uczestnika może zgłosić również osoba, która nie brała udziału w postępowaniu administracyjnym, jeżeli wynik tego postępowania dotyczy jej interesu prawnego (...). Postanowienie sąd wydaje na posiedzeniu niejawnym. Na postanowienie o odmowie dopuszczenia do udziału w sprawie przysługuje zażalenie.
Odnotować przyjdzie, że wymienione powyżej podmioty złożyły wnioski o dopuszczenie do udziału w sprawie w terminie, stosownie do treści powołanego przepisu, zezwalającego na zgłoszenie takiego wniosku przez zainteresowany podmiot w dowolnym czasie, dopóki postępowanie to nie zostanie zakończone (por. postanowienie NSA z dnia 30 listopada 2012 r., sygn. akt I OSK 2032/12, LEX nr 1372739). Następnie wszystkie wskazane podmioty cofnęły złożone przez siebie wnioski.
Zgodnie z zasadą dyspozycyjności zagwarantowaną w postępowaniu sądowoadministracyjnym, podmioty występujące przed sądem mogą swobodnie decydować o składanych przez siebie wnioskach. Skoro z treści powołanego przepisu art. 33 § 2 P.p.s.a. wynika, że zainteresowany podmiot może złożyć wniosek o dopuszczenie do udziału w sprawie, to a contrario, może go też wycofać.
W świetle wyraźnej treści pisma z dnia 29 sierpnia 2016 r. nie budzi żadnych wątpliwości wola wnioskodawców co do wycofania żądania o dopuszczenie do udziału w sprawie. Cofnięcie to nastąpiło jeszcze przed merytorycznym odniesieniem się przez Sąd do przedmiotowych wniosków, zatem było skuteczne, stąd należało odmówić dopuszczenia wskazanych podmiotów do udziału w sprawie.
Takie rozstrzygnięcie podyktowane jest tym, że brak jest podstaw prawnych do umorzenia postępowania wpadkowego wywołanego wnioskiem o dopuszczenie zainteresowanego podmiotu do udziału w postępowaniu na prawach strony. Podstawy tej nie może bowiem stanowić art. 161 P.p.s.a., który dotyczy jedynie pism wszczynających postępowanie sądowoadministracyjne (skarg i wniosków w rozumieniu art. 63 P.p.s.a.). Dlatego brak jest podstaw do umorzenia postępowania na podstawie tego przepisu w razie cofnięcia wniosku w sprawie wpadkowej (tak: B. Dauter [w:] B. Dauter, A. Kabat, M. Niezgódka-Medek, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, wydanie 6, Wyd. Wolters Kluwer, Warszawa 2016 r., s. 705).
Z tego względu, na podstawie art. 33 § 2 P.p.s.a., Sąd orzekł jak w sentencji.