Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Sędzia WSA Elżbieta Kmiecik po rozpoznaniu w dniu 17 października 2005r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi T. S. na decyzję Kierownika Ośrodka Pomocy Społecznej w G. z dnia [...], Nr [...] w przedmiocie dodatku mieszkaniowego postanawia: odrzucić skargę.
Skarżący T. S. w dniu 23 sierpnia 2005r listem poleconym wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu skargę w przedmiocie dodatku mieszkaniowego bez ryczałtu za opał.
Pismem z dnia 30 sierpnia 2005r., doręczonym skarżącemu w dniu 2 września 2005r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu wezwał go do uzupełnienia braków formalnych skargi, poprzez wskazanie numeru i daty zaskarżonej decyzji, postanowienia, innego aktu, ewentualnie przez nadesłanie odpisu lub oznaczenie organu, którego działania lub bezczynności dotyczy skarga. Skarżący listem poleconym z dnia 6 września 2005r. odpowiedział na wezwanie tut. Sądu i wskazał nim, że skarga dotyczy decyzji Ośrodka Pomocy Społecznej w G. z dnia [...], nr [...] w przedmiocie dodatku mieszkaniowego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny, zważył co następuje:
Zgodnie z art. 52 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), skargę można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie, chyba, że skargę wnosi prokurator lub Rzecznik Praw Obywatelskich.
Zaskarżona decyzja jest decyzją organu I instancji, od której nie wniesiono odwołania do organu II instancji, czyli do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w O. Prawo wniesienia odwołania wynikało z art. 127 § 1 kpa w związku z art. 7 ust. 8 ustawy z dnia 21 czerwca 2001r, o dodatkach mieszkaniowych (Dz. U. z dnia 10 lipca 2001r., Nr 71, poz. 734 ze zm.).
Skarga zatem na decyzję Kierownika Ośrodka Pomocy Społecznej w G. w sprawie przyznania skarżącemu dodatku mieszkaniowego, jako skarga na akt I instancji, jest niedopuszczalna.
Wobec powyższego skargę na podstawie art. 58 §1 pkt 6 Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, jako niedopuszczalną należało odrzucić i orzec jak w sentencji postanowienia.