Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym : Przewodniczący: Sędzia WSA Krzysztof Bogusz po rozpoznaniu w dniu 9 lipca 2012 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi K. Z. na decyzję Kierownika Ośrodka Pomocy Społecznej w Kietrzu z dnia 9 maja 2012 r., nr [...] w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego postanawia: odrzucić skargę.
Pismem z 11 maja 2012 r., wysłanym listem poleconym w dniu 24 maja 2012 r., K. Z. wniosła skargę bezpośrednio do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu, na decyzję Kierownika Ośrodka Pomocy Społecznej w Kietrzu z 9 maja 2012 r., nr [...] w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego.
Odpowiadając na skargę pismem z 3 lipca 2012 r., organ nie zajął żadnego stanowiska procesowego, szczegółowo opisując przebieg postępowania administracyjnego przeprowadzonego w sprawie oraz argumenty, jakimi kierował się wydając kwestionowaną decyzję.
W piśmie z 24 maja 2012 r. K. Z. złożyła również skargę na Rzecznika Praw Obywatelskich w przedmiocie zadośćuczynienia. Sprawa ta stanowiła przedmiot odrębnego postępowania i została zarejestrowana pod sygn. akt II SA/Op 294/12.
W dniu 11 czerwca 2012 r., WSA w Opolu wydał postanowienie, w którym uznał się za niewłaściwy do rozpoznawania sprawy i przekazał ją według właściwości do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 52 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 1270), zwanej dalej P.p.s.a., skargę można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie, chyba że skargę wnosi prokurator lub Rzecznik Praw Obywatelskich. Przez wyczerpanie środków zaskarżenia należy rozumieć sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden środek odwoławczy, taki jak zażalenie, odwołanie lub wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy przewidziany w ustawie.
Stosownie do art. 127 § 1 i 2 ustawy z dnia 14 czerwca 1960r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000r., Nr 98, poz. 1071 ze zm.), od decyzji wydanej w pierwszej instancji, organem właściwym do rozpatrzenia odwołania jest organ administracji publicznej wyższego stopnia, chyba że ustawa przewiduje inny organ.
W niniejszej sprawie przedmiotem skargi jest decyzja z dnia 9 maja 2012 r., nr [...] wydana przez Kierownika Ośrodka Pomocy Społecznej w Kietrzu, działającego z upoważnienia Burmistrza Kietrza, w której organ przyznał skarżącej świadczenie pielęgnacyjne z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w związku z koniecznością opieki nad dzieckiem R. Z.
Nie budzi wątpliwości, że wyżej opisane rozstrzygnięcie wydane zostało w pierwszej instancji a tym samym, w myśl art. 127 § 1 i 2 w związku z art. 17 pkt 1 Kodeksu postępowania administracyjnego, stronie przysługiwało prawo do wniesienia odwołania do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Opolu.
O prawie i terminie do wniesienia odwołania skarżącą prawidłowo pouczono w zaskarżonej decyzji. Pomimo pouczenia nie wniosła jednak odwołania do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Opolu, lecz złożyła do Sądu skargę na decyzję organu I instancji.
Stosownie do cyt. art. 52 § 1 P.p.s.a. uznać trzeba, że przed wniesieniem skargi skarżąca nie wyczerpała przewidzianego w ustawie środka zaskarżenia. Z tego też względu wniesioną skargę należało odrzucić na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 P.p.s.a., zgodnie z którym Sąd odrzuca skargę w przypadku, gdy jej wniesienie jest niedopuszczalne z innych przyczyn niż wskazane w art. 58 § 1 pkt 1-5 P.p.s.a. Za niedopuszczalne bowiem uznać należy wniesienie skargi na decyzję organu pierwszej instancji, bez uprzedniego wyczerpania trybu zaskarżenia przewidzianego w Kodeksie postępowania administracyjnego.