W myśl art. 228 k.p.a. skargi składa się do organów właściwych do ich rozpatrzenia. Natomiast właściwość tych organów określa art. 229 oraz 230 k.p.a. Z powyższych przepisów wynika wyraźnie, że postępowanie skargowe normowane przepisami Działu VIII k.p.a. prowadzone jest wyłącznie przez organy administracji publicznej.
W postępowaniu tym nie rozstrzyga się konkretnej sprawy administracyjnej, nie jest wydawany akt administracyjny, ani dokonywana czynność z zakresu administracji publicznej dotycząca uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa. Zainicjowana skargą ocena sposobu działania organu, jak i jego pracowników, sprowadzająca się do ustalenia prawidłowości i terminowości ich działania oraz zbadania potrzeby podjęcia określonych czynności, stanowi wewnętrzną sprawę organów.
Stosownie do art. 237 § 3 k.p.a. o sposobie załatwienia skargi zawiadamia się skarżącego, przy czym elementy składowe tego zawiadomienia określa art. 238 § 1 k.p.a. Przepisy Działu VIII k.p.a. nie przewidują kontroli sądów administracyjnych w sprawach objętych powołanymi regulacjami postępowania skargowego.
IX. Z powyższych względów w orzecznictwie sądów administracyjnych utrwalony jest pogląd, że w sprawach dotyczących postępowania skargowego nie przysługuje skarga do sądu administracyjnego.
Właściwość sądu administracyjnego nie obejmuje spraw, których przedmiotem jest krytyka nienależytego wykonywania lub organizacji zadań przez organy i ich pracowników, skarg zawierających zarzuty wadliwej działalności organu czy pracowników, skarg wytykających zaniechania i inne nieprawidłowości (por. postanowienia Naczelnego Sądu Administracyjnego: z 25 lutego 2009 r., sygn. II OSK 241/09; z dnia 25 listopada 2015 r., sygn. akt I OSK 2849/15 i powołane tam dalsze orzecznictwo ).
X. W takim stanie rzeczy skarga podlegała odrzuceniu, z mocy art. art. 58 § 1 pkt 1 p.p.s.a., zgodnie z którym sąd odrzuca skargę, jeżeli sprawa nie należy do właściwości sądu administracyjnego.
XI. Na marginesie Sąd zwraca uwagę, że skarżący, który zauważył w piśmie procesowym z 8 lutego 2021 r., że nie został pozbawiony praw publicznych, ma możliwość ubiegania się o lokal mieszkalny z zasobów gminy. Poza przepisami prawa miejscowego dotyczącymi wynajmu gminnych lokali mieszkalnych, Gmina Nysa i jej organy wykonawcze mają obowiązki i uczestniczą w procesie tzw. pomocy postpenitencjarnej na podstawie art. 41 § 1 i § 2 Kodeksu karnego wykonawczego. Ułatwieniu społecznej readaptacji skazanych, a w szczególności przeciwdziałaniu powrotowi do przestępstwa służy pomoc organów administracji rządowej, samorządowej i kurateli sądowej w znalezieniu pracy i zakwaterowania. Temu celowi służą także uregulowania prawne dotyczące uprawnień skazanego pod koniec odbywania kary pozbawienia wolności, a skarżący jest w takim okresie, gdyż określił koniec kary na [...] 2021 r.
W szczególności zgodnie z art. 164 § 1 w zw. z art. 165 § 2 K.k.w. skazany może w okresie od 6 miesięcy przed planowym wykonaniem kary uzyskać zezwolenie na opuszczenie zakładu karnego na czas do 14 dni w celu podejmowania starań o uzyskanie po zwolnieniu odpowiednich możliwości zamieszkania i pracy. Stosowanie tego przepisu nie może być wyłączone przez zapisy prawa miejscowego Gminy Nysa dotyczące najmu gminnych lokali mieszkalnych.
Jeżeli zatem skarżący w ramach m.in. uprawnienia z art. 165 § 2 K.k.w. złoży wniosek o najem lokalu na wymaganym formularzu deklarując, iż na gruncie art. 25 Kodeksu cywilnego jego miejscem zamieszkania jest adres w gminie Nysa, to miejsce czasowego - aczkolwiek długotrwałego - pobytu w zakładzie karnym, co do zasady, nie ma znaczenia dla możliwości ubiegania się o najem lokalu socjalnego.
Trzeba podkreślić, że osoba odbywająca karę pozbawienia wolności nie może swobodnie deklarować dowolnego miejsca zamieszkania, gdyż po opuszczeniu zakładu karnego - przed odbyciem całej kary - musi nawiązać kontakt z kuratorem sądowym, a - po odbyciu kary - o zwolnieniu skazanego zawiadamia się obowiązkowo ściśle określone osoby i instytucje w konkretnym okręgu sądowym (por. np. art. 168a K.k.w.). Nie można też zapominać o instytucji pomocy społecznej , jaką jest np. mieszkanie chronione z art. 53 ustawy o pomocy społecznej (Dz.U. 2021 r., poz. 1876 ze zm.), którą to ustawę wykonują także organy gminy.