Sprawa ze skargi W. W. na postępowanie Burmistrza Głuchołaz w przedmiocie sfałszowania dokumentacji technicznej
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Jerzy Krupiński po rozpoznaniu w dniu 14 marca 2011 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi W. W. na postępowanie Burmistrza Głuchołaz w przedmiocie sfałszowania dokumentacji technicznej postanawia: odrzucić skargę kasacyjną.

Uzasadnienie strona 1/2

Postanowieniem z dnia 26 lipca 2010 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu odrzucił skargę W. W. na postępowanie Burmistrza Głuchołaz w przedmiocie sfałszowania dokumentacji technicznej z powodu nie usunięcia przez skarżącą braków formalnych skargi. Jednocześnie Sąd uznał, iż żądanie skarżącej przywrócenia granic spornej nieruchomości, wykracza poza ustawowy zakres kognicji przyznanej sądowi administracyjnemu. Podobnie Sąd stwierdził, iż nie jest właściwy do orzekania w sprawie zarzucanego popełnienia przez Burmistrza Głuchołaz przestępstwa sfałszowania dokumentacji technicznej bowiem i w tym zakresie sprawa należy do właściwości sądów powszechnych. Odpis postanowienia z uzasadnieniem i zawartym w piśmie przewodnim z dnia 26 lipca 2010 r. pouczeniem o prawie wniesienia skargi kasacyjnej oraz o trybie i terminie jej złożenia, a także o sposobie sporządzenia, doręczono skarżącej W. W. w dniu 29 lipca 2010 r., co potwierdziła własnoręcznym podpisem na pocztowym zwrotnym potwierdzeniu odbioru przesyłki.

Pismem z dnia 19 października 2010 r. ustanowiony z urzędu pełnomocnik skarżącej zawiadomił Sąd o stwierdzeniu braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej od postanowienia Sądu z dnia 26 lipca 2010 r., załączając opinię prawną w tym zakresie. Jednocześnie pełnomocnik poinformował, że powyższe zawiadomienie wraz z opinią przesłał także skarżącej.

Postanowieniem z dnia 13 grudnia 2010 r. Sąd odrzucił zażalenie W. W. z dnia 2 listopada 2010 r., stwierdzając, że skarżąca nie uzupełniła braku formalnego zażalenia, polegającego na wskazaniu zaskarżonego postanowienia. Ponadto Sąd uznał, że nawet w sytuacji, gdyby zażalenie skarżącej dotyczyło wskazanego przez nią postanowienia referendarza z dnia 21 września 2010 r. o ustanowieniu dla skarżącej radcy prawnego z urzędu i odmowie zwolnienia od kosztów sądowych, zażalenie takie jest niedopuszczalne.

Powyższe postanowienie Sądu, w wyniku rozpoznania zażalenia skarżącej, zostało uchylone przez Naczelny Sąd Administracyjny postanowieniem z dnia 13 stycznia 2011 r., sygn. akt I OZ 1014/10. Uzasadniając swoje stanowisko Sąd ten uznał, że wezwanie do uzupełnienia braków formalnych zażalenia powinno zostać doręczone na adres ustanowionego skarżącej pełnomocnika z urzędu. W ocenie NSA, złożenie opinii o braku podstaw do złożenia skargi kasacyjnej nie oznacza wygaśnięcia powstającego z mocy prawa pełnomocnictwa i dalsze pisma w sprawie powinny być również doręczane na ręce pełnomocnika, a nie, jak to miało miejsce w niniejszej sprawie, na adres skarżącej. Ponadto w aktach sprawy brak jest również wypowiedzenia pełnomocnictwa przez pełnomocnika. Okoliczności te, zdaniem Sądu, mają szczególne znaczenie, bowiem analiza pism skarżącej prowadzi do wniosku, że nie radzi sobie ona w postępowaniu, jest osobą nieporadną.

Następnie w wykonaniu zarządzenia Przewodniczącego Wydziału II tut. Sądu z dnia 25 stycznia 2011 r. wezwano pełnomocnika skarżącej radcę prawnego - U. K. do uzupełnienia, w terminie siedmiu dni od otrzymania wezwania, braków formalnych zażalenia skarżącej z dnia 2 listopada 2010 r. poprzez wskazanie zaskarżonego postanowienia, pod rygorem odrzucenia zażalenia.

Strona 1/2