W tym stanie rzeczy należało uznać, iż skarżąca nie wykonała zarządzenia Sądu, a w konsekwencji nie usunęła braków formalnych skargi, bowiem nie wskazała decyzji, postanowienia lub innego aktu lub czynności, które organy administracji publicznej wydały lub dokonały, a które zgodnie z obowiązującymi przepisami mogłyby być przedmiotem skargi przed sądem administracyjnym.
Poza powyższym należy również wskazać, w związku ze złożonym w tym zakresie żądaniem skarżącej, że stosownie do treści art. 30 ust. 1 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. Prawo geodezyjne i kartograficzne (Dz. U. z 2005 r. Nr 240, poz. 2027) rozgraniczenie nieruchomości z urzędu lub na wniosek strony przeprowadzają wójtowie (burmistrzowie, prezydenci miast). Natomiast strona niezadowolona z ustalenia przebiegu granic może żądać, w terminie 14 dnia od dnia doręczenia jej decyzji w tej sprawie, przekazania sprawy do sądu (art. 33 ust. 3 cyt. ustawy). Przy czym od razu też wyjaśnić wypada, iż chodzi tutaj o sąd powszechny. Uwzględniając zatem powyżej powiedziane, należy stwierdzić, iż żądanie skarżącej przywrócenia granic spornej nieruchomości, wykracza poza ustawowy zakres kognicji przyznanej sądowi administracyjnemu. Podobnie Sąd nie jest właściwy do orzekania w sprawie zarzucanego popełnienia przez Burmistrza Głuchołaz przestępstwa sfałszowania dokumentacji technicznej bowiem również i w tym zakresie sprawa należy do właściwości sądów powszechnych.
Wobec powyższego, na podstawie art. 58 § 1 pkt 3 P.p.s.a., orzeczono jak w sentencji.