Starszy referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjny w Opolu Anna Misiak-Janik po rozpoznaniu w dniu 8 lutego 2017 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku adwokata B. G. o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu w sprawie ze skargi A. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Opolu z dnia 18 maja 2016 r., nr [...] w przedmiocie zasiłku celowego postanawia: przyznać adwokatowi B. G. od Skarbu Państwa - Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu koszty nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej skarżącemu w kwocie 295, 20 zł (słownie: dwieście dziewięćdziesiąt pięć złotych dwadzieścia groszy) zawierającej podatek od towarów i usług, w kwocie 55, 20 zł (słownie: pięćdziesiąt pięć złotych dwadzieścia groszy).
Postanowieniem referendarza sądowego z dnia 6 października 2016 r. przyznano stronie adwokata z urzędu. Okręgowa Rada Adwokacka w Opolu wyznaczyła pełnomocnikiem z urzędu - adwokata B. G.
Adwokat z urzędu brał udział w rozprawie w dniu 10 stycznia 2017 r., podtrzymał wówczas wnioski i zarzuty zawarte w skardze oraz złożył wniosek o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej.
Wyrokiem z dnia 10 stycznia 2017 r. wydanym na rozprawie, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu oddalił skargę.
Pełnomocnik w dniu 7 lutego 2017 r. złożył wniosek o doręczenie mu odpisu prawomocnego wyroku oraz wniosek o wynagrodzenie za pełnioną z urzędu funkcję według norm przepisanych, wraz z oświadczeniem, że koszty te nie zostały opłacone w całości ani w części.
Wyznaczony z urzędu adwokat ma prawo do wynagrodzenia za podjęte czynności w zakresie nieopłaconej pomocy prawnej oraz do zwrotu niezbędnych wydatków na podstawie art. 250 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.), zwanej dalej P.p.s.a.
Koszty nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata ustanowionego z urzędu, ponoszone przez Skarb Państwa, obejmują zgodnie z § 2 pkt 1 i 2 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (Dz. U. z 2015 r., poz. 1801) - zwanego dalej "rozporządzeniem", opłatę ustaloną zgodnie z przepisami niniejszego rozporządzenia oraz niezbędne udokumentowane wydatki adwokata. Powołane rozporządzenie obecnie już nieobowiązuje, zostało zastąpione z dniem 2 listopada 2016 r., przez nowe rozporządzenie z dnia 3 października 2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (Dz.U. z 2016 r., poz. 1714), ale na mocy § 22 nowego rozporządzenia do spraw wszczętych i niezakończonych przed dniem wejścia w życie rozporządzenia stosuje się przepisy dotychczasowe do czasu zakończenia postępowania w danej instancji. W tej sytuacji, ponieważ sprawa została wszczęta przed dniem 2 listopada 2016 r., bowiem skarga wpłynęła do organu w dniu 23 czerwca 2016 r. (data nadania przesyłki), stosuje się przepisy rozporządzenia z dnia 22 października 2015 r.
Według do § 4 ust. 1 rozporządzenia, opłatę ustala się w wysokości, co najmniej ½ opłaty maksymalnej określonej w jego rozdziałach 2-4. Stosownie natomiast do ust. 2 tego przepisu, ustalenie opłaty w wysokości wyższej niż określona w przywołanym ust. 1, a nieprzekraczającej opłaty maksymalnej następuje z uwzględnieniem stopnia zawiłości sprawy oraz nakładu pracy adwokata oraz wkładu jego pracy w przyczynienie się do wyjaśnienia i rozstrzygnięcia sprawy, a w szczególności czasu poświęconego na przygotowanie się do prowadzenia sprawy, liczby stawiennictw w sądzie, w tym na rozprawach i posiedzeniach, czynności podjętych w sprawie, w tym czynności podjętych w celu polubownego rozwiązania sporu, również przed wniesieniem pozwu, wartości przedmiotu sprawy, wkładu pracy adwokata w przyczynienie się do wyjaśnienia okoliczności faktycznych, jak również do wyjaśnienia i rozstrzygnięcia istotnych zagadnień prawnych budzących wątpliwości w orzecznictwie i doktrynie, a także trybu i czasu prowadzenia sprawy, obszerności zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, w szczególności dopuszczenie i przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego lub biegłych sądowych, dowodu z zeznań świadków, dowodu z dokumentów o znacznym stopniu skomplikowania i obszerności.
Mając na uwadze treść przywołanych wyżej unormowań, referendarz sądowy ocenił działanie pełnomocnika strony z uwzględnieniem kryteriów wskazanych w cytowanym § 4 ust. 2 rozporządzenia i przyznał mu zwrot kosztów nieopłaconej pomocy prawnej, w kwocie 295, 20 zł, na którą składa się:
- opłata 240 zł za prowadzenie sprawy w I instancji w postępowaniu przed sądem administracyjnym, przyznana na podstawie § 4 ust. 1 w związku z § 21 ust. 1 pkt 1 lit c rozporządzenia, jako ½ opłaty maksymalnej,
- podatek od towarów i usług wynoszący 55, 20 zł, doliczony na podstawie § 4 ust. 3 rozporządzenia według aktualnej stawki 23 %.
Referendarz sądowy przyznając pełnomocnikowi, koszty udzielonej przez niego pomocy prawnej z urzędu, uznał, że należy je przyznać w wysokości połowy stawek maksymalnych.
W związku z powyższym na postawie art. 258 § 1 i 2 pkt 8 P.p.s.a., referendarz sądowy orzekł, jak w sentencji.