Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Daria Sachanbińska po rozpoznaniu w dniu 12 lutego 2021 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi Z. B. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Opolu z dnia 24 września 2020 r., nr [...] w przedmiocie ustalenia i zwrotu nienależnie pobranego świadczenia wychowawczego postanawia odrzucić skargę.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Opolu decyzją z dnia 24 września 2020 r., nr [...], utrzymało w mocy decyzję Wojewody Opolskiego z dnia 3 lipca 2020 r., nr [...], uznającą, że świadczenie wychowawcze wypłacone Z. B. na podstawie decyzji Burmistrza Byczyny z dnia 14 października 2018 r., nr [...], w okresie od 1 października 2018 r. do 31 marca 2019 r. w łącznej kwocie 4.515,02 zł, jest nienależnie pobranym świadczeniem i podlega zwrotowi wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie. Na powyższą decyzję Z. B. wniosła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu.
Zarządzeniem Przewodniczącego Wydziału II Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu z dnia 28 grudnia 2020 r. skarżąca została zobowiązana do usunięcia braków formalnych skargi, przez wskazanie miejsca zamieszkania, a w razie jego braku - adresu do doręczeń, oraz wskazanie numeru PESEL, w terminie 7 dni od otrzymania wezwania, pod rygorem odrzucenia skargi.
Wezwanie do uzupełnienia braków formalnych skargi zostało doręczone Z. B. w dniu 16 stycznia 2021 r., co dokumentuje zwrotne pocztowe potwierdzenie odbioru znajdujące się w aktach sądowych sprawy (k. 14). Skarżąca nie wykonała wezwania w oznaczonym terminie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu zważył, co następuje:
Przed przystąpieniem do merytorycznego rozpoznania skargi sąd administracyjny w pierwszej kolejności bada jej dopuszczalność, ustalając, czy nie zachodzi jedna z przesłanek do jej odrzucenia, wymienionych enumeratywnie w art. 58 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.), zwanej dalej P.p.s.a. Przesłankami tymi są: niewłaściwość sądu (pkt 1), niezachowanie terminu wniesienia skargi (pkt 2), nieuzupełnienie braków formalnych skargi (pkt 3), zawisłość sprawy lub prawomocne jej osądzenie (pkt 4), brak zdolności sądowej lub procesowej (pkt 5), brak interesu prawnego wnoszącego skargę na uchwałę lub akt, o którym mowa art. 3 § 2 pkt 5 i 6 P.p.s.a. (pkt 5a), oraz niedopuszczalność skargi z innych przyczyn (pkt 6). Oceniając dopuszczalność skargi złożonej w niniejszej sprawie, wskazać należy, że zawierała ona braki formalne w postaci niepodania adresu zamieszkania (ewentualnie adresu do doręczeń) i numeru PESEL skarżącej. W związku z tym wyjaśnienia wymaga, że po myśli art. 57 § 1 P.p.s.a., skarga powinna czynić zadość wymaganiom pisma w postępowaniu sądowym. Pismo procesowe strony musi spełniać określone warunki formalne, bez których nie można mu nadać prawidłowego biegu. Warunki te zostały uregulowane w art. 46 P.p.s.a, w którym wymieniono elementy pierwszego pisma wnoszonego do sądu (w tym skargi). Zgodnie z tym przepisem, do warunków formalnych pisma należy m.in. oznaczenie miejsca zamieszkania skarżącej, a w razie jego braku - adresu do doręczeń skarżącej, oraz numer PESEL strony skarżącej będącej osobą fizyczną (art. 46 § 2 pkt 1 lit. a i b P.p.s.a.). Natomiast w sytuacji, gdy brak jest jednego z elementów wymienionych w art. 46 P.p.s.a., obowiązkiem sądu, stosownie do art. 49 § 1 P.p.s.a., jest wezwanie strony do uzupełnienia lub poprawienia pisma w terminie siedmiu dni pod rygorem pozostawienia pisma bez rozpoznania, chyba że ustawa stanowi inaczej. Takim przepisem szczególnym jest m.in. przytoczony wcześniej art. 58 § 1 pkt 3 P.p.s.a. Podkreślić trzeba, że wskazane przepisy mają charakter bezwzględnie obowiązujący, co oznacza, że w razie nieuzupełnienia przez stronę skarżącą braków formalnych skargi w wyznaczonym terminie, sąd zobowiązany jest do jej odrzucenia.