Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu Anna Misiak po rozpoznaniu w dniu 16 marca 2012 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku pełnomocnika skarżącego ustanowionego z urzędu o zwrot kosztów nieopłaconej pomocy prawnej w sprawie ze skargi J. K. i M. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Opolu z dnia 9 września 2010 r. nr [...] w przedmiocie warunków zabudowy terenu postanawia: przyznać adwokatowi Z. K. od Skarbu Państwa - Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu koszty nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej skarżącym w kwocie 295,20 zł (słownie: dwieście dziewięćdziesiąt pięć złotych dwadzieścia groszy) zawierającej podatek od towarów i usług, w kwocie 55,20 zł (słownie: pięćdziesiąt pięć złotych dwadzieścia groszy).
Skarżącym na ich wniosek o prawo pomocy złożony w postępowaniu przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Opolu, został przyznany postanowieniem referendarza sądowego z dnia 20 kwietnia 2011 r., sygn. akt II SA/Op 660/10, adwokat z urzędu.
W piśmie procesowym z dnia 19 grudnia 2011 r., adwokat skarżących z urzędu Z. K. wniósł o przyznanie mu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej, których strona nie pokryła w jakimkolwiek zakresie. Adwokat ponownie wniósł wniosek o przyznanie mu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej skarżącym według norm przepisanych w piśmie procesowym z dnia 22 lutego 2012 r.
Koszty nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata ustanowionego z urzędu, ponoszone przez Skarb Państwa, obejmują zgodnie z § 19 pkt 1 i 2 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. Nr 163,poz. 1348 ze zm.) - zwanego dalej rozporządzeniem, opłatę w wysokości nie wyższej niż 150 % stawek minimalnych, o których mowa w rozdziałach 3 - 5 rozporządzenia i niezbędne, udokumentowane wydatki adwokata.
Zgodnie z § 18 ust. 1 pkt 1 lit. c rozporządzenia - stawka minimalne w postępowaniu przed sądami administracyjnymi w pierwszej instancji wynosi 240 zł. Przy przyznawaniu przez Sąd zgodnie z § 2 pkt 1 rozporządzenia opłaty za czynności adwokata z tytułu zastępstwa procesowego, bierze się pod uwagę niezbędny nakład pracy adwokata, a także charakter sprawy i wkład pracy adwokata w przyczynienie się do wyjaśnienia i rozstrzygnięcia sprawy.
Zgodnie z § 2 ust. 3 Rozporządzenia z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu, w brzemieniu nadanym przez § 1 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 27 października 2005 r. zmieniającym to rozporządzenie, sąd podwyższa opłatę za udzielenie pomocy prawnej z urzędu o stawkę podatku od towarów i usług przewidzianą dla tego rodzaju czynności w przepisach o podatku od towarów i usług, obowiązującą w dniu orzekania o tych opłatach, obecnie wynosi ona 23 %.
Referendarz sądowy przyznając adwokatowi, koszty udzielonej przez niego pomocy prawnej z urzędu kierował się wyżej wskazanymi przepisami prawa i uznał, iż za udzieloną pomoc prawną z urzędu w sprawie ze skargi należy mu przyznać wynagrodzenie według norm przepisanych. Wynagrodzenie to przyznał w stawce minimalnej, albowiem uzasadniał to rodzaj i stopień zawiłości sprawy oraz niezbędny nakład pracy adwokata. Referendarz nie przyznał adwokatowi zwrotu niezbędnych wydatków, albowiem nie wykazał on ich poniesienia. Zasądzając wynagrodzenie uwzględniono § 2 ust. 3 rozporządzenia i podwyższono wynagrodzenie o stawkę podatku od towarów i usług, czyli o kwotę 55,20 zł.
W związku z powyższym na postawie art. 258 § 2 pkt 8 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), orzeczono, jak w sentencji.