Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Ewa Janowska po rozpoznaniu w dniu 24 września 2010 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi Zakładu Gospodarki Komunalnej i Mieszkaniowej w T. na uchwałę Rady Gminy Tułowice z dnia 22 kwietnia 2010 r. nr XXXII/228/10 w przedmiocie uchwały podjętej w postępowaniu ze skargi na działalność dyrektora zakładu postanawia odrzucić skargę.
W dniu 28 czerwca 2010 r. Dyrektor Zakładu Gospodarki Komunalnej i Mieszkaniowej w T. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu, skargę na uchwałę Rady Gminy Tułowice z dnia 22 kwietnia 2010 r., nr XXXII/228/10, w sprawie rozpatrzenia skargi Pana J. W. na działalność Dyrektora Zakładu Gospodarki Komunalnej i Mieszkaniowej w T. w zakresie nałożenia na skarżącego opłaty za nieprawidłowe przyłączenie do systemu kanalizacyjnego. Przedmiotowa uchwała została podjęta na podstawie art. 229 pkt 3 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2000 r., Nr 98, poz. 1071 ze zm.), zwanej dalej K.p.a., w oparciu o wyniki oględzin dokonanych na posesji J. W. w dniu 9 kwietnia 2010 r., przez Komisję powołaną przez Radę Gminy Tułowice, która stwierdziła zasadność skargi J. W. i brak podstaw do nałożenia powyższej opłaty. W uzasadnieniu uchwały wskazano, iż w wyniku przeprowadzonych oględzin Komisja stwierdziła prawidłowe wykonanie przyłącza kanalizacyjnego na posesji skarżącego, nie stwierdzono natomiast naruszenia gruntu, a także opaski betonowej wokół budynku, pod którym przebiega prawidłowo podłączona rura kanalizacyjna, co w sytuacji dokonania jakichkolwiek prób przeróbki pozostawiłoby widoczne ślady takiego działania. W skardze wniesionej na powyższą uchwałę Dyrektor Zakładu Gospodarki Komunalnej i Mieszkaniowej w T. wniósł o jej uchylenie oraz zasądzenie kosztów postępowania według norm przepisanych. Skarżonemu aktowi zarzucił naruszenie prawa materialnego oraz przepisów proceduralnych tj. § 52 w związku z
§ 65 Statutu Gminy Tułowice poprzez nieprzeprowadzenie przez Radę Gminy Tułowice rzetelnego postępowania dowodowego, zgodnie z prawdą obiektywną, art. 9 ust. 3 ustawy z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzeniu ścieków (Dz. U. z 2006 r., Nr 123, poz. 858 ze zm.), poprzez jego niezastosowanie i nieuwzględnienie w rozstrzygnięciu Rady Gminy oraz art. 227 i 229 K.p.a., gdyż przedmiotem skargi była sprawa cywilna oraz sprawa karna, która dotyczyła uprawnień przedsiębiorstwa wodociągowo- kanalizacyjnego, a nie jej dyrektora. W odpowiedzi na skargę, Rada Gminy Tułowice wniosła o jej odrzucenie. Uzasadniając swoje stanowisko wskazała, iż rozpoznając skargę wniesioną w dniu
22 grudnia 2009 r. przez J. W. na działanie Dyrektora Zakładu Gospodarki Komunalnej i Mieszkaniowej, 22 kwietnia 2010 r. podjęła uchwałę nr XXXII/228/10, stwierdzającą zasadność złożonej skargi, opierając się na opinii powołanej przez Radę Gminy Komisji do przeprowadzenia oględzin na posesji skarżącego. Na powyższą uchwałę w dniu 27 kwietnia 2010 r. Dyrektor ZGKiM wniósł skargę do Wojewody Opolskiego. W odpowiedzi na skargę Wojewoda Opolski, stwierdził, iż nie jest uprawniony do kontroli realizacji obowiązków zadań gminy określonych w art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 8 marca 1990r.o samorządzie gminnym (Dz.U.z 2001 r. Nr 142, poz.1591 ze zm.), gdyż zadania te gmina wykonuje we własnym zakresie i na własną odpowiedzialność. Stwierdził również, iż procedura załatwia skarg unormowana jest przepisami działu VIII K.p.a. i ma cechy samodzielnego, jednoinstancyjnego postępowania uproszczonego, kończącego się czynnością materialno- techniczną, to jest powiadomieniem skarżącego o sposobie załatwienia skargi. W przypadku skarg rozpoznawanych przez radę gminy, postępowanie kończy się podjęciem uchwały w sprawie rozpatrzenia skarg. Z uwagi na powyższe Wojewoda Opolski na podstawie art. 243 K.p.a. zakwalifikował powyższą skargę jako wniosek i przekazał Radzie Gminy Tułowice do weryfikacji stanowiska i ponownego rozpatrzenia. Rada Gminy w uchwale nr XXXIII/239/10 z dnia 26 maja 2010 r. podtrzymała stanowisko zawarte w uchwale XXXII/228/10 z dnia 22 kwietnia 2010 r. Odnosząc się natomiast do podnoszonej przez skarżącego kwestii kognicji sądu cywilnego oraz organów ścigania wskazała, iż rozpatrzenie skargi przez Radę Gminy nie pozbawia Dyrektora ZGKiM możliwości zawiadomienia organów ścigania oraz wystąpienia na drogę postępowania sądowego.