Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skargę należało odrzucić.
Zgodnie z art. 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ( Dz. U. Nr 153, poz.1270 ze zm.), sądy administracyjne sprawują kontrolę działalności organów administracji publicznej, która obejmuje orzekanie w sprawach skarg na:
1) decyzje administracyjne;
2) postanowienia wydane w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończące postępowanie, a także na postanowienia rozstrzygające sprawę, co do istoty;
3) postanowienia wydane w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które służy zażalenie;
4) inne niż określone w pkt 1-3 akty lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa;
5) akty prawa miejscowego organów jednostek samorządu terytorialnego i terenowych organów administracji rządowej;
6) akty organów jednostek samorządu terytorialnego i ich związków, inne niż określone w pkt 5, podejmowane w sprawach z zakresu administracji publicznej;
7) akty nadzoru nad działalnością organów jednostek samorządu terytorialnego;
8) bezczynność organów w przypadkach określonych w pkt 1-4.
Sąd orzeka także w sprawach, w których przepisy ustaw szczególnych przewidują sądową kontrolę, i stosuje środki określone w tych przepisach.
Ponadto, stosownie do treści art. 4 powołanej ustawy sądy administracyjne rozstrzygają spory o właściwość między organami jednostek samorządu terytorialnego i między samorządowymi kolegiami odwoławczymi, o ile odrębna ustawa nie stanowi inaczej oraz spory kompetencyjne między organami tych jednostek a organami administracji rządowej. Przytoczone regulacje wyznaczają zakres przedmiotowy postępowania sądowoadministracyjnego, co również oznacza, że sąd administracyjny nie jest właściwy do rozpoznawania spraw, które nie zostały wymienione w powołanych przepisach. W szczególności nie jest właściwy do rozpoznawania skarg powszechnych, objętych przepisami działu VIII ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego ( Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 ze zm. ), zwanej dalej K.p.a. Zasada ta znajduje zastosowanie również w rozpoznawanej sprawie. Jak wynika z treści skargi i akt sprawy, Rada Gminy Tułowice uchwałą z dnia 22 kwietnia 2010 r., nr XXXII/228/10, uznała za zasadną skargę J. W. na działalność Dyrektora Gospodarki Komunalnej i Mieszkaniowej, rozstrzygnęła, zatem sprawę na podstawie przepisów działu VIII K.p.a. Skarżący nie wskazał natomiast decyzji, postanowienia lub innego aktu lub czynności, które organ ten powinien był wydać, a które zgodnie z obowiązującymi przepisami mogłyby być przedmiotem skargi przed sądem administracyjnym. Należy ponadto zauważyć, iż postępowanie skargowe w rozumieniu przepisów K.p.a jest jednoinstancyjne i nie ma w nim miejsca na środki zaskarżenia. Jeśli jednak obywatel jest niezadowolony ze sposobu załatwienia sprawy przez organ, do którego skargę skierował, może złożyć kolejną, nową skargę na działalność tego właśnie organu. W myśl art. 229 pkt 1 K.p.a., właściwym do rozpoznania skargi dotyczącej zadań lub działalności rady gminy jest wojewoda, a w zakresie spraw finansowych - regionalna izba obrachunkowa. Skoro zatem- jak wykazano- na uchwałę Rady Gminy w Tułowicach w przedmiocie załatwienia skargi powszechnej nie służy skarga do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, to zgodnie z treścią art. 58 § 1 pkt 1 P.p.s.a., skarga złożona w takich okolicznościach podlega odrzuceniu, jako niedopuszczalna.