Sprawa ze skargi na uchwałę Rady Powiatu Strzeleckiego w przedmiocie warunków zwalniania z opłat za pobyt dziecka lub osoby pełnoletniej w całodobowej placówce opiekuńczo
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Krzysztof Bogusz po rozpoznaniu w dniu 12 maja 2008 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi Wojewody Opolskiego na uchwałę Rady Powiatu Strzeleckiego z dnia 26 września 2007 r. nr XI/106/07 w przedmiocie warunków zwalniania z opłat za pobyt dziecka lub osoby pełnoletniej w całodobowej placówce opiekuńczo-wychowawczej postanawia: umorzyć postępowanie.

Uzasadnienie strona 1/2

Przedmiotem skargi zawartej w piśmie z dnia 18 grudnia 2008 r. wniesionej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu przez Wojewodę Opolskiego jest uchwała Rady Powiatu Strzeleckiego z dnia 26 września 2007 r., nr XI/106/07, w przedmiocie ustalenia warunków częściowego lub całkowitego zwalniania od ustalenia opłaty rodzicom dziecka, osobie pełnoletniej lub jej rodzicom, a także opiekunom prawnym lub kuratorom, za pobyt dziecka lub osoby pełnoletniej w całodobowej placówce opiekuńczo-wychowawczej.

Skarżący wniósł o stwierdzenie nieważności § 1, § 3 oraz załącznika nr 1 zaskarżonej uchwały z powodu istotnego naruszenia prawa, to jest art. 81 ust. 6 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2004 r., Nr 64, poz. 593 ze zm.), ponieważ zdaniem organu nadzoru, zapisy § 1, § 3 oraz załącznik nr 1 zaskarżonej uchwały przekraczają normę kompetencyjną wynikającą z art. 81 ust. 6 ustawy o pomocy społecznej. Zdaniem organu skarżącego wskazany przepis ustawy o pomocy społecznej upoważnia radę powiatu do określenia, w drodze uchwały, warunków częściowego lub całkowitego zwalniania z opłaty, o której mowa w ust. 1 tegoż artykułu. Przytoczone zapisy zaskarżonej uchwały (§ 1 ust. 1 i ust. 2), określają obligatoryjne przesłanki zwolnienia podmiotów zobowiązanych z opłaty w określonym zakresie, narzucając tym samym staroście obowiązek wydania decyzji zwalniającej z opłaty w całości lub w części zawsze, gdy dochód na osobę w rodzinie wyniesie wskazaną w uchwale wysokość. Takie działanie, w ocenie organu nadzoru, w sposób istotny narusza postanowienia art. 81 ust. 4 ustawy o pomocy społecznej, zgodnie z którym starosta może częściowo zwolnić lub odstąpić od ustalenia opłaty, o której mowa w ust. 1, na wniosek lub z urzędu, ze względu na trudną sytuację materialną rodziny lub osoby. Norma kompetencyjna, w oparciu o którą podjęto przedmiotową uchwałę, zdaniem Wojewody Opolskiego, nie daje podstaw do ustalenia przesłanek obligatoryjnego zwalniania z opłat. Określając warunki, rada powiatu konkretyzuje dla starosty przesłanki wymienione w ust. 4 i 5 art. 81 ustawy o pomocy społecznej. Zgodnie z art. 81 ust. 4, starosta wydając decyzję w przedmiocie zwolnienia kieruje się uznaniem administracyjnym. Dochód nie jest jedyną podstawą do oceny sytuacji materialnej rodziny. Strona skarżąca, wskazuje dalej na naruszenie prawa i działanie poza delegacją ustawową przepisu § 1 ust. 3 zaskarżonej uchwały, stanowi przekroczenie normy kompetencyjnej, zawartej w art. 81 ust. 6 ustawy o pomocy społecznej, gdyż nie można uznać, że określenie kwot granicznych odpłatności wyczerpuje tę normę, która odnosi się wyłącznie do ustalenia warunków częściowego lub całkowitego zwalniania z opłaty. Wskazany przepis uchwały zawiera ponadto, niedopuszczalne powtórzenie regulacji ustawowej, zawartej w art. 81 ust.1 ustawy o pomocy społecznej. Co do § 3 uchwały, który określa okres ważności decyzji, w kwestii częściowego lub całkowitego zwolnienia od ustalenia opłaty, Wojewoda zauważył, że norma wyinterpretowana z art. 81 ust. 6, nie upoważnia do wprowadzenia żadnych dodatkowych unormowań, a za takie należy uznać określenia terminów zwalniania z opłat.

Strona 1/2