Przedmiotem kontroli legalności w niniejszej sprawie jest uchwała Rady Miasta Kędzierzyna - Koźla w sprawie przekształcenia szkoły. Uchwała ta, jak każdy akt podjęty przez organ stanowiący gminy, podlega ocenie nadzorczej, dokonywanej przez właściwego terytorialnie wojewodę, w trybie przepisów Rozdziału 10 pn.: "Nadzór nad działalnością gminną" ustawy z dnia 8 marca 1990r. o samorządzie gminnym (Dz.U. z 2001r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.). Jedną z form środków nadzorczych jest rozstrzygnięcie nadzorcze, o jakim mowa w art. 91 ust. 1-3 ustawy o samorządzie gminnym, wydawane przez organ nadzoru w przypadku istotnego naruszenia prawa, spowodowanego ocenianą uchwałą. Skutkiem wydania rozstrzygnięcia jest stwierdzenie nieważności uchwały w całości lub w części, a stwierdzenie nieważności wstrzymuje wykonanie z mocy prawa uchwały w zakresie objętym stwierdzeniem nieważności, z dniem doręczenia rozstrzygnięcia nadzorczego (art. 92 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym). Rozstrzygnięcie powyższe, stosownie do art. 98 ust. 1 i 3 ustawy o samorządzie gminnym, może z kolei zostać zaskarżone do wojewódzkiego sądu administracyjnego przez gminę, jeżeli uzna ona, że jej uprawnienie lub kompetencje zostały naruszone. Uregulowania zawarte w tym przepisie wyłączają zatem dopuszczalność wniesienia do sądu skargi na akt nadzorczy przez inne podmioty, niż wskazane w art. 98 ust. 3 ustawy o samorządzie gminnym. W konsekwencji, stronami postępowania nadzorczego, a następnie postępowania sądowoadministracyjnego wszczętego na skutek złożenia skargi na rozstrzygnięcie nadzorcze, są tylko i wyłącznie organ nadzorczy (wojewoda) oraz gmina lub związek międzygminny, których uchwała stała się przedmiotem nadzoru. Ustawodawca stworzył jednak podstawę prawną dla innych podmiotów, niż organ nadzoru, do kwestionowania podjętej przez organ gminy uchwały. Zauważyć bowiem należy, że dla osób, których interes prawny został naruszony uchwałą objętą rozstrzygnięciem nadzorczym, istnieje instytucja dochodzenia ochrony interesu prawnego przewidziana w art. 101 ustawy o samorządzie gminnym, która umożliwia bezpośrednie zaskarżenie takiego aktu do sądu.
Przytoczone regulacje wskazują, że dopuszczalne jest istnienie dwóch postępowań sądowoadministracyjnych, w których zakresie mieści się ocena tej samej uchwały rady gminy. Z jednej strony w sądzie administracyjnym zawisnąć może bowiem sprawa ze skargi gminy na rozstrzygnięcie organu nadzoru stwierdzające nieważność uchwały rady, z drugiej strony toczyć się może postępowanie ze skargi wszczętej w trybie art. 101 ustawy o samorządzie gminnym.
Sytuacja taka zaistniała w niniejszej sprawie. Skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu, na uchwałę Rady Miasta Kędzierzyna - Koźla, wniosła w trybie art. 101 ustawy o samorządzie gminnym, Międzyzakładowa Organizacja Związkowa A. w [...]. W dniu wpłynięcia do Sądu w/w skargi, tj. w dniu 24 sierpnia 2012r. toczyło się już przed nim postępowanie wszczęte na skutek zaskarżenia przez Gminę Kędzierzyn - Koźle rozstrzygnięcia nadzorczego Wojewody Opolskiego z dnia 26 czerwca 2012r., nr NK.II.4131.59.2012.IM, którym stwierdzono nieważność przedmiotowej uchwały Rady Miasta Kędzierzyna - Koźla (sprawa o sygn. akt II SA/Op 402/12). W zaistniałej sytuacji wystąpiła zatem podstawa do zawieszenia w przedmiotowej sprawie postępowania, bowiem wynik toczącego się postępowania w sprawie o sygn. akt II SA/Op 402/12 ma wpływ na wynik postępowania w niniejszej sprawie. W przypadku bowiem, gdy Sąd w sprawie o sygn. akt II SA/Op 402/12 uzna, że zaskarżone rozstrzygnięcie nadzorcze zostało wydane zgodnie z prawem i oddali skargę Gminy Kędzierzyn - Koźle, uchwała będąca przedmiotem niniejszej sprawy przestanie istnieć w obrocie prawnym, wobec utrzymania w mocy aktu (rozstrzygnięcia nadzorczego) stwierdzającego jej nieważność. Z tego względu niewątpliwym jest, że przeprowadzona przez Sąd ocena legalności postępowania nadzorczego przez Wojewodę Opolskiego będzie miała wpływ na orzeczenie, jakie zapadnie w niniejszej sprawie, stąd konieczne jest wstrzymanie się z wydaniem rozstrzygnięcia w przedmiotowej sprawie do czasu prawomocnego orzeczenia przez Sąd w sprawie zaistniała pod sygn. akt II SA/Op 402/12.