W odpowiedzi na skargę Gmina Miasto Brzeg wniosła o jej odrzucenie na podstawie art. 58 § 1 pkt 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, ewentualnie na podstawie art. 58 § 1 pkt 2 w zw. z art. 53 § 2 w zw. z art. 52 § 3 tej ustawy. W razie nieuwzględnienia jednego z powyższych wniosków Gmina domagała się oddalenia skargi jako oczywiście bezzasadnej. Ponadto Gmina wniosła o zasądzenie od skarżącej kosztów zastępstwa prawnego w sprawie. W uzasadnieniu swego stanowiska Gmina podniosła, powołując się na orzecznictwo sądowe, że skarżąca pismem z dnia 29 kwietnia 2009 r. i z dnia 2 lipca 2009 r. uruchomiła postępowanie skargowe w trybie przepisów Działu VIII Kodeksu postępowania administracyjnego, którego ocena nie należy do właściwości sądów administracyjnych. Stąd też skarga powinna zostać odrzucona. Zdaniem Gminy, istnieje także możliwość zakwalifikowania w/w pism jako wezwania do usunięcia naruszenia prawa, i choć za tym stanowiskiem Gmina się nie opowiada, wówczas za odrzuceniem skargi przemawiałby brak dochowania trzydziestodniowego terminu na złożenie skargi, bowiem organ doręczył odpowiedź stronie najpóźniej w dniu 29 lipca 2009 r. W razie gdyby jednak doszło do merytorycznego rozpatrzenia skargi przez Sąd, Gmina wnioskowała o jej oddalenie. Jak podkreśliła, stanowisko dotyczące braku spełnienia przez A. H. przesłanek do przydziału lokalu i skreślenia jej z listy osób oczekujących na lokal gminny znajduje uzasadnienie w art. 4 ust. 1 ustawy o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego, który nakazuje gminom zapewnić warunki do zaspokajania potrzeb mieszkaniowych wspólnoty samorządowej, a także w § 2 ust. 4 lit. a uchwały Nr XXVII/226/08 Rady Miejskiej w Brzegu, który wprowadza kryterium "zamieszkiwania w lokalu, w którym na osobę stale zamieszkującą przypada mniej niż 6 m- powierzchni mieszkalnej przez okres co najmniej 12 miesięcy przed dniem złożenia wniosku, w przypadku ubiegania się o zawarcie umowy najmu na czas nieoznaczony". Skoro skarżąca wyprowadziła się z B., przerwany został okres 12 miesięcy, wymagany cyt. przepisem. Na koniec Gmina wyjaśniła, że skutek w postaci wykreślenia z listy przydziału lokali gminnych osób, które nie spełniają warunków określonych w uchwale przewiduje jej § 7 ust. 10, który jest przepisem bezwzględnie obowiązującym.
W piśmie procesowym z dnia 2 grudnia 2009 r. skarżąca podniosła, że nie powinna ponosić kosztów zastępstwa procesowego Gminy. Odnosząc się do zarzutu uchybienia trzydziestodniowego terminu na wniesienie skargi podkreśliła, że to Urząd nie dotrzymuje wymaganych terminów, bo do tej pory nie uzyskała na swą interwencję odpowiedzi od Rady Miejskiej. Zaznaczyła, że nadal jest zainteresowana zamieszkaniem w B.
W trakcie rozprawy sądowej skarżąca podtrzymała dotychczasowe stanowisko procesowe, podnosząc dodatkowo, że ustalenia Komisji Społecznej dotyczące niezamieszkiwania w B. nie polegają na prawdzie, bowiem jej nieobecność w miejscu stałego zameldowania spowodowana jest dojazdami do pracy w O. oraz pobytami u chorej córki w miejscowości K. Zauważyła nadto, że ZNM, Burmistrz Brzegu oraz Wojewoda Opolski nie udzielili jej stosownych pouczeń odnośnie sposobu postępowania i zaskarżenia podejmowanych przez te organy czynności.