Starszy referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Opolu Violetta Radecka po rozpoznaniu w dniu 3 lutego 2017 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi A. T. na Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Opolu w przedmiocie zasiłku okresowego na skutek wniosku adwokata R. L. o przyznanie kosztów pomocy prawnej udzielonej skarżącemu z urzędu postanawia: oddalić wniosek.
Postanowieniem z dnia 14 października 2016 r., Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu odrzucił skargę A. T. na Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Opolu w przedmiocie zasiłku okresowego. Uzasadniając swoje rozstrzygnięcie Sąd wskazał, że skarga A. T. została złożona w istocie w trybie tzw. postępowania skargowego, regulowanego przepisami działu VIII ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2016 r., poz. 23, ze zm.) i jest tzw. skargą powszechną, przez co nie może stanowić przedmiotu skargi do sadu administracyjnego.
Na skutek wniesionego wniosku o przyznanie prawa pomocy, ustanowiono skarżącemu postanowieniem z dnia 15 listopada 2016 r. adwokata z urzędu, a także umorzono postępowanie w zakresie wniosku o zwolnienie od kosztów sądowych.
Okręgowa Rada Adwokacka w [...] na pełnomocnika z urzędu w sprawie, ustanowiła adwokata R. L., co wynika z pisma Rady z dnia 22 listopada 2016 r. (k-61 akt sądowych). Pełnomocnik ten, pismem procesowym z dnia 16 stycznia 2017 r. złożył w tut. Sądzie opinię o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej w sprawie (k-75 akt sądowych). Zawnioskował także o zasądzenie kosztów adwokackich według norm przepisanych.
Działając na podstawie art. 258 § 2 pkt 8 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016 r., poz. 718, ze zm.) - zwanej dalej w skrócie: "P.p.s.a." zważono, co następuje:
Stosownie do treści art. 250 P.p.s.a., wyznaczony adwokat, radca prawny, doradca podatkowy albo rzecznik patentowy otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów, radców prawnych, doradców podatkowych albo rzeczników patentowych w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków.
W niniejszej sprawie zastosowanie mają przepisy rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (Dz. U. z 2016 r., poz. 1714), a zgodnie z treścią § 3 rozporządzenia, wniosek o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej powinien zawierać oświadczenie, że opłata nie została zapłacona w całości lub w części.
Referendarz sądowy podziela ugruntowany w orzecznictwie pogląd, wyrażony przez Sąd Najwyższy i sądy administracyjne (por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 14 października 1998 r., sygn. akt II CKN 687/98, opubl. OSNC z 1999 r. nr 3, poz. 63; wyrok NSA W-wa z dnia 21 czerwca 2006 r., sygn. akt II FSK 862/05, niepubl.), że złożenie opisanego oświadczenia, stanowi konieczną przesłankę warunkującą przyznanie pełnomocnikowi wyznaczonemu z urzędu stosownego wynagrodzenia. Przedmiotowe oświadczenie stanowi bowiem podstawę do ustalenia, że opłaty za czynności adwokackie nie zostały zapłacone w całości lub w części. Pozwala tym samym określić zakres, w jakim wynagrodzenie za zastępstwo prawne wykonane na zasadzie prawa pomocy powinno zostać pokryte przez Skarb Państwa. Faktu, że opłaty za czynności adwokackie nie zostały zapłacone w całości lub w części nie można wywodzić z treści żądania zawartego we wniosku o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej. Jego treść nie zastępuje bowiem treści oświadczenia, o którym mowa w § 3 rozporządzenia, i nie może być też z treścią tego oświadczenia utożsamiana. Wskazać jednocześnie należy, iż brak przedmiotowego oświadczenia wywołuje skutki materialnoprawne polegające na utracie prawa do wynagrodzenia i nie stosuje się do niego trybu uzupełnienia jego braków, opisanego w art. 49 P.p.s.a. (por. postanowienie NSA z dnia 21 czerwca 2006 r., sygn. akt II FSK 862/05 Lex nr 242945).
W rozpoznawanej sprawie wyznaczony z urzędu pełnomocnik skarżącego - adwokat R. L., złożył wniosek o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej w piśmie procesowym z dnia 16 stycznia 2017 r. W dokumencie tym jednakże, ani w innych dokumentach znajdujących się w aktach sprawy sądowej, nie zostało sformułowane oświadczenie, o którym mowa w § 3 rozporządzenia.
Wobec powyższych okoliczności sprawy, referendarz nie znajdując podstaw do przyznania wynagrodzenia pełnomocnikowi z urzędu, orzekł jak w sentencji, działając na zasadzie art. 258 § 2 pkt 8 P.p.s.a., art. 250 P.p.s.a. w związku z § 3 przywołanego wyżej rozporządzenia w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu.