Sprawa ze skargi P. K. na Areszt Śledczy w O. w przedmiocie ochrony danych osobowych na skutek wniosku skarżącego o przyznanie prawa pomocy
Sentencja

Referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Opolu Violetta Radecka po rozpoznaniu w dniu 20 stycznia 2010r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi P. K. na Areszt Śledczy w O. w przedmiocie ochrony danych osobowych na skutek wniosku skarżącego o przyznanie prawa pomocy postanawia ustanowić skarżącemu adwokata.

Inne orzeczenia o symbolu:
647 Sprawy związane z ochroną danych osobowych
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu
Inne orzeczenia ze skargą na:
Inne
Uzasadnienie

Pismem z dnia 18 października 2009r. P. K. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu, skargę na działania pracowników Aresztu Śledczego w O., zarzucając im naruszanie przepisów w zakresie ochrony danych osobowych skarżącego.

Zarządzeniem sędziego sprawozdawcy z dnia 21 grudnia 2009r., została przekazana referendarzowi sądowemu do rozpoznania, prośba skarżącego o ustanowienie pełnomocnika z urzędu. Wobec tego, stosownie do przepisu art. 252 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), zgodnie z którym wniosek o przyznanie prawa pomocy składa się na urzędowym formularzu według ustalonego wzoru, referendarz sądowy przesłał skarżącemu przy piśmie z dnia 4 stycznia 2010r., a następnie ponownie przy piśmie z dnia 11 stycznia 2010r., urzędowy formularz wniosku i wezwał skarżącego do wypełnienia oraz odesłania formularza, w terminie siedmiu dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku o przyznanie prawa pomocy bez rozpoznania.

Skarżący zastosował się do powyższego wezwania i w terminie zakreślonym do dokonania żądanej przez referendarza czynności, nadesłał wypełniony formularz wniosku, w którym zwrócił się z żądaniem ustanowienia radcy prawnego bądź adwokata z urzędu. Uzasadniając swoją prośbą skarżący podniósł, że nie posiada żadnych środków finansowych, albowiem w areszcie, w którym obecnie przebywa, nie wykonuje żadnych czynności zarobkowych. W oświadczeniu o stanie rodzinnym, dochodach i majątku, skarżący nie wykazał innych osób tworzących z nim wspólne gospodarstwo domowe, a także nie wykazał jakichkolwiek składników majątkowych pozostających w jego posiadaniu, a także dodatkowych źródeł dochodu. Do akt sprawy załączone zostało zaświadczenie z dnia 18 listopada 2009r., wydane przez Dyrektora Aresztu Śledczego w O., iż skarżący nie jest zatrudniony, a ponadto zgodnie z art. 126 § 1 Kodeksu karnego wykonawczego, z wynagrodzenia za pracę, wpłat na rzecz skazanego lub innych źródeł, nie zgromadził żadnych środków finansowych.

Działając na podstawie art. 258 § 2 pkt 7 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) - zwanej dale w skrócie: "P.p.s.a." zważono, co następuje:

Stosownie do treści art. 245 § 3 P.p.s.a., prawo pomocy w zakresie częściowym obejmuje zwolnienie tylko od opłat sądowych w całości lub w części albo tylko od wydatków albo od opłat sądowych i wydatków lub obejmuje tylko ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego. Przyznanie zaś prawa pomocy w zakresie częściowym osobie fizycznej następuje, gdy wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny (art. 246 § 1 pkt 2 P.p.s.a.).

Z powyższej regulacji wynika, że prawo pomocy jest instytucją wyjątkową, przyznawaną w ramach specjalnej pomocy Państwa osobom, które nie są w stanie pokryć samodzielnie kosztów postępowania. Prawo pomocy ma zastosowanie w stosunku do osób, które pomimo wykazanych starań i przy największym możliwym wysiłku nie mogłyby ponieść kosztów, ponieważ ich dochód jest wybitnie niski albo nie osiągają żadnego dochodu. Przyznanie prawa pomocy następuje więc w szczególnych przypadkach.

W ocenie rozpoznającego wniosek, taka szczególna sytuacja zachodzi w niniejszej sprawie. Biorąc pod uwagę okoliczności wskazane we wniosku i dane zawarte w oświadczeniu wnioskodawcy, w szczególności fakt braku dochodów, majątku i oszczędności, co zostało także potwierdzone przez administrację aresztu śledczego, należało uznać, iż skarżący wykazał, że nie ma realnych możliwości finansowych pozwalających na poniesienie wydatków związanych z wynajęciem profesjonalnego pełnomocnika. Stąd spełnia przesłanki warunkujące przyznanie mu prawa pomocy w tym zakresie.

Wobec powyższego referendarz, na mocy przepisu art. 246 § 1 pkt 2 P.p.s.a., uznał o konieczności przyznania skarżącemu prawa pomocy w zakresie częściowym i orzekł, jak w sentencji postanowienia.

Strona 1/1
Inne orzeczenia o symbolu:
647 Sprawy związane z ochroną danych osobowych
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu
Inne orzeczenia ze skargą na:
Inne