Referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Opolu Anna Misiak po rozpoznaniu w dniu 12 września 2012 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi T. R. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Opolu z dnia 26 kwietnia 2012 r. nr [...] w przedmiocie specjalnego zasiłku celowego na skutek wniosku skarżącego o przyznanie prawa pomocy postanawia : ustanowić dla skarżącego adwokata.
T. R. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu, skargę na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Opolu z dnia 26 kwietnia 2012 r. nr [...] w przedmiocie specjalnego zasiłku celowego. Do skargi załączył wniosek na urzędowym formularzu o przyznanie prawa pomocy poprzez zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie z urzędu pełnomocnika - adwokata lub radcy prawnego.
W uzasadnieniu wniosku skarżący napisał, że utrzymuje się ze świadczenia rentowego, którego łączna wysokość netto wynosi 595,26 zł, jest osobą trwale całkowicie niezdolną do pracy i samodzielnej egzystencji, samodzielnie prowadzącą gospodarstwo domowe. Rentę inwalidzką pobiera m.in. z tytułu niedowładu kończyn dolnych, wady wzroku, choroby wieńcowej oraz jak podał "epi", z akt administracyjnych sprawy wynika, że chodzi o epilepsję. Pobierane przez niego świadczenie rentowe nie wystarcza na pokrycie wszystkich opłat, z tego powodu ma orzeczoną eksmisję. Świadczy, to o tym, że nie jest w stanie wynająć profesjonalnego prawnika do wniesienia skargi kasacyjnej, a niniejsza sprawa tego wymaga. Skarżący podał, że zamieszkuje w mieszkaniu lokatorsko - spółdzielczym o powierzchni 35,70 m 2, nie posiada żadnego majątku ruchomego czy nieruchomego. Dochód miesięczny skarżącego z tytułu renty wynosi, według jego oświadczenia złożonego w rubryce nr 10 wniosku, brutto 1174,82 zł, netto 1094,86 zł, natomiast w rubryce nr 11 zawierającej inne dane jakie skarżący uważa za istotne wpisał on kwotę dochodu 595,26 zł.
Skarżący korzysta z ustawowego zwolnienia od kosztów sądowych, zgodnie z art. 239 pkt 1 lit. a) P.p.s.a., strona skarżąca działanie lub bezczynność organu w sprawach z zakresu pomocy i opieki społecznej, nie ma obowiązku uiszczenia kosztów sądowych. Sytuacja taka zachodzi w sprawie, przedmiotem postępowania jest decyzja dotycząca przyznania pomocy w formie zasiłku celowego, a zatem skarżący jest ustawowo zwolniony od kosztów sądowych, o jakich mowa w art. 239 pkt 1 lit. a) P.p.s.a.
Wobec tego należało rozpatrzyć jego wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie ustanowienia pełnomocnika z urzędu. Zgodnie z art. 246 § 1 pkt 1 P.p.s.a., przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym następuje, gdy osoba ta wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania. Według natomiast art. 246 § 1 pkt 2 P.p.s.a., przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym osobie fizycznej następuje, gdy wykaże ona, że nie jest wstanie ponieść pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny. Skarżący wykazał, że obecnie ma jedynie dochód z renty w niepełnej wysokości w kwocie 595,26 zł miesięcznie, jak wynika z akt korzysta on też ze wsparcia pomocy społecznej.
Referendarz sądowy nie wzywał skarżącego do wykazania dodatkowych informacji odnośnie wydatków i zadłużeń, uznał bowiem, że z uwagi na względy ekonomii procesowej, posłuży się dokumentami znajdującymi się w załączonych do sprawy aktach administracyjnych, jako wystarczającymi do uprawdopodobnienia sytuacji materialnej skarżącego. Dokumenty te to m.in. podanie z 5 grudnia 2011 r. zawierające spis wydatków, zaświadczenie z ZUS z 3 listopada 2011 r. o potrąceniach alimentacyjnych z renty skarżącego.
Wydatki skarżącego kształtują się następująco: czynsz 349,12 zł, przy czym skarżący wskazał, że go nie płaci, telefon i internet 136,50 zł, energia elektryczna 138,04 zł, artykuły spożywcze, czystości, higieniczne, prasa i inne wydatki 335,64 zł, leki 96,77 zł.
W ocenie referendarza, należy stwierdzić, bez głębszej analizy wydatków skarżącego, że sam fakt kształtowania się jego dochodów na poziomie 595,26 zł, pozwala na uznanie, że nie jest on w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku swojego utrzymania koniecznego. Spełnia on więc przesłanki przyznania prawa pomocy w części. Referendarz sądowy stwierdził zatem, iż sytuacja materialna skarżącego uprawnia go do przyznania mu prawa pomocy w zakresie przez niego żądanym i postanowił ustanowić dla niego adwokata,
Wobec powyższego, na podstawie art. 258 § 1 pkt 7 orzeczono, jak w sentencji.