Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Daria Sachanbińska po rozpoznaniu w dniu 5 lipca 2010 r. na posiedzeniu niejawnym sprzeciwu A. B. z dnia 21 czerwca 2010 r. na postanowienie referendarza sądowego z dnia 10 czerwca 2010 r. o odmowie przyznania prawa pomocy w sprawie ze skargi A. B. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Opolu z dnia [...], nr [...] w przedmiocie przywrócenia stosunków wodnych na gruncie postanawia: 1) oddalić wniosek skarżącego w zakresie zwolnienia od uiszczenia wpisu od skargi, 2) zwolnić skarżącego od kosztów sądowych w zakresie niewymienionym w punkcie 1 niniejszego postanowienia.
Przedmiotem skargi A. B., wniesionej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu, jest decyzja Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Opolu z dnia [...], nr [...], którą uchylono decyzję Burmistrza Nysy z dnia [...], nr [...] , nakazującą, w związku ze zmianą stanu wody na gruncie stanowiącym działkę nr A., położoną w H., przywrócenie stanu poprzedniego i przekazano sprawę do ponownego rozpoznania przez organ I instancji. W dniu 9 grudnia 2009 r., w wykonaniu zarządzenia Przewodniczącego Wydziału II z dnia 3 grudnia 2009 r., skarżący uiścił wpis od skargi w wysokości 300 zł, co potwierdza dowód księgowy (k. 25 akt sąd.).
W dniu 5 maja 2010 r. wpłynął do tut. Sądu wniosek skarżącego, złożony na urzędowym formularzu, o przyznanie prawa pomocy w zakresie obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych. W uzasadnieniu wniosku skarżący wskazał na nieprawidłowości, jakich w jego ocenie miały dopuścić się organy w postępowaniu administracyjnym. W oświadczeniu o stanie rodzinnym, majątku i dochodach A. B. podał, że prowadzi gospodarstwo domowe wraz z matką, posiada dom o powierzchni 100 m² "do remontu" oraz nieruchomość rolną o powierzchni 1,02 ha, która zalewana jest "wodami powodziowymi". Źródłami miesięcznego dochodu tego gospodarstwa są: renta matki w wysokości 1.100 zł, wynajem części domu - 300 zł, a także dorywcze projektowanie - 83 zł. Ponadto skarżący wyjaśnił, że okresowo zarabia jako inżynier budownictwa, wykonując projekty budowlane, których to zleceń jest jednak niewiele. Podał, że w 2009 r. wykonał takie usługi na łączną kwotę 1.000 zł, czyli 83 zł miesięcznie. Pismem z dnia 18 maja 2010 r. referendarz sądowy wezwał skarżącego do uzupełnienia przedmiotowego wniosku, przez złożenie dodatkowych informacji i stosownych dokumentów źródłowych. Wezwanie to zostało doręczone skarżącemu w dniu 21 maja 2010 r., co potwierdził własnoręcznym podpisem na pocztowym zwrotnym potwierdzeniu odbioru przesyłki. Pomimo upływu zakreślonego w nim terminu, skarżący nie ustosunkował się do jego treści i nie nadesłał żądanych dokumentów.
Postanowieniem z dnia 10 czerwca 2010 r. referendarz sądowy odmówił skarżącemu przyznania prawa pomocy. Uzasadniając swoje stanowisko wywiódł, że informacje zawarte we wniosku o przyznanie prawa pomocy były niewystarczające do oceny sytuacji majątkowej A. B., a tym samym uniemożliwiały określenie jego możliwości płatniczych. Z kolei, wobec niezastosowania się przez skarżącego do wezwania z dnia 18 maja 2010 r., brak było dowodów, które umożliwiłyby rzetelną analizę wniosku skarżącego w ramach kryteriów wskazanych w 246 § 1 pkt 2 P.p.s.a. i pozwoliłyby na jednoznaczne określenie uzyskiwanych przez niego dochodów i posiadanych oszczędności, a także ponoszonych comiesięcznie wydatków na utrzymanie siebie i mieszkania. Referendarz podkreślił, że zasadność wniosku o udzielenie prawa pomocy rozpatrywana jest zarówno pod kątem obciążeń finansowych, jakie strona musi ponieść w konkretnym postępowaniu, jak i pod kątem możliwości finansowych strony. Natomiast z uwagi na to, że instytucja prawa pomocy jest formą dofinansowania Państwa dla osób rzeczywiście ubogich, którym poniesienie kosztów sądowych uniemożliwiłoby zaspokojenie najbardziej podstawowych potrzeb życiowych, nie może mieć zastosowania w przypadkach wątpliwych, w których sytuacja majątkowa i bytowa wnioskującego nie jest jednoznacznie wykazana, a on sam nie podejmuje działań zmierzających do udowodnienia braku możliwości pokrycia kosztów sądowych. W tym stanie rzeczy referendarz uznał, że wnioskodawca nie wykazał spełniania przesłanek warunkujących przyznanie mu prawa pomocy.