skarg R. C., G. K., N. Z., M. L., S. B., N. S., M. M., M. D., G. M., A. G., G. B. na zarządzenie Burmistrza G. w przedmiocie sprzedaży nieruchomości
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Krzysztof Bogusz - spr. po rozpoznaniu w dniu 10 stycznia 2022 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skarg R. C., G. K., N. Z., M. L., S. B., N. S., M. M., M. D., G. M., A. G., G. B. na zarządzenie Burmistrza G. z dnia [...], nr [...] w przedmiocie sprzedaży nieruchomości postanawia 1. odrzucić skargi, 2. zwrócić skarżącemu R. C. kwotę 300 zł (słownie: trzysta złotych) uiszczoną tytułem wpisu od skargi.

Uzasadnienie strona 1/8

UZASADNIENIA

Przedmiotem skargi wniesionej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu przez adwokata G. K. w imieniu: R. C., G. K., N. Z., M. L., S. B., N. S., M. M., M. D., G. M., A. G., G. B. (dalej też skarżący) - jest zarządzenie Burmistrza G. z dnia [...], nr [...].

Przedmiotowym zarządzeniem wyrażono zgodę na sprzedaż w drodze przetargu wskazanej w § 1 zarządzenia działki geodezyjnej nr a, k.m. [...], obręb [...], o pow. 0,014 ha wymienionej również w tytule zarządzenia. W § 2 zarządzenia wskazano się Wydział Mienia Komunalnego i Ochrony Środowiska Urzędu Miejskiego w G. jako wykonawcę zarządzenia, a w § 3 postanowiono się, że wchodzi ono w życie z dniem podjęcia.

Zaskarżonemu zarządzeniu skarżący zarzucili naruszenie art. 50 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym w związku z art. 37 ust. 1 i art. 25 ust. 1 ustawy z 21.8.1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz.U. 2020 poz.1990 ze zm.) oraz art. 710 Kodeksu cywilnego, przez jego nieprawidłowe zastosowanie i przeznaczenie nieruchomości do zbycia w formie przetargowej, podczas gdy z nieruchomości do tej pory na zasadzie użyczenia korzystali mieszkańcy wsi B., w związku z jej wysoce specjalistycznym charakterem (zabudowaniami służącymi do prowadzenia punktu skupu). Korzystanie w taki sposób było zgodne z interesem społeczności lokalnej, podczas gdy sprzedaż nieruchomości zdyskwalifikuje co najmniej dotychczasowy sposób korzystania lub w ogóle funkcjonowanie tam punktu skupu, przez co podjęta czynność nie jest zgodna z przeznaczeniem mienia komunalnego. Skarżący podnieśli również, że zarządzenie narusza art. 48 ust. 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz.U. z 2021 r. poz. 1372, z późn. zm.) - zwanej dalej: "ustawą o samorządzie gminnym" lub "u.s.g." przez jego niezastosowanie i podjęcie zarządzenia o przeznaczeniu nieruchomości do zbycia nieruchomości przekazanej uprzednio mieszkańcom, a zbycie odbywa się bez zgody zebrania wiejskiego.

Uzasadniając dalej skargę zwrócono szczególną uwagę na charakter przedmiotowego gruntu, który przez ponad trzydzieści lat stanowił tzw.: " punkt skupu żywca" i składa się z dwóch działek oznaczonych jedną KW nr [...], z czego na działce b znajduje się budynek biurowo-gospodarczy, wiata sprzętowa, budynek wagowy i waga najazdowa, natomiast działka nr a jest niezabudowana. Zabudowania i lokalizacji punktu skupu odpowiada szczególnym wymaganiom określonym przez rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi w sprawie szczegółowych wymagań weterynaryjnych dla prowadzenia działalności w zakresie obrotu zwierzętami, pośrednictwa w tym obrocie lub skupu zwierząt. Z kolei, według Powiatowego Lekarza Weterynarii jest to jedyny w Powiecie P. niekomercyjny punkt skupu, który gwarantuje warunki bezpieczeństwa skupu zwierząt, czego nie są w stanie zapewnić punkty mobilne. Skarżący podkreślili, że budynki wchodzące w skład tego punktu zostały wzniesione nakładem sił i środków mieszkańców wsi B. i od momentu utworzenia punktu skupu były wykorzystywane przez nich nieodpłatnie (względem Gminy), a punkt ten uchwałą Rady Gminy w G. Nr [...] z dnia [...] - został przekazany sołectwu B. Wprawdzie uchwała ta została uchylona uchwałą tejże Rady Nr [...] z dnia [...], ale pomimo tego, sposób korzystania z nieruchomości przez sołectwo nie uległ zmianie.

Strona 1/8