Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Teresa Cisyk po rozpoznaniu w dniu 21 grudnia 2009 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi K. K. w przedmiocie przydziału lokalu zastępczego postanawia: odrzucić skargę.
W piśmie z dnia 9 grudnia 2009 r. złożonym do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu, określonym jako "wniosek o odwołaniu od decyzji", K. K. wniósł o przydział lokalu zastępczego. Wskazał, iż po opuszczeniu Aresztu Śledczego nie będzie miał, gdzie zamieszkać bowiem został wymeldowany z stałego miejsca pobytu. Ponadto podał, iż gdyby został warunkowo zwolniony z odbywania kary pozbawienia wolności chciałby podjąć pracę i zamieszkać w K.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skargę należało odrzucić.
Zgodnie z art. 3 § 1 i 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz.1270 ze zm.), zwanej dalej P.p.s.a., sądy administracyjne sprawują kontrolę działalności administracji publicznej, która obejmuje orzekanie w sprawach skarg na:
1) decyzje administracyjne;
2) postanowienia wydane w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończące postępowanie, a także na postanowienia rozstrzygające sprawę co do istoty;
3) postanowienia wydane w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które służy zażalenie;
4) inne niż określone w pkt 1-3 akty lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa;
4a) pisemne interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane w indywidualnych sprawach;
5) akty prawa miejscowego organów jednostek samorządu terytorialnego i terenowych organów administracji rządowej;
6) akty organów jednostek samorządu terytorialnego i ich związków, inne niż określone w pkt 5, podejmowane w sprawach z zakresu administracji publicznej;
7) akty nadzoru nad działalnością organów jednostek samorządu terytorialnego;
8) bezczynność organów w przypadkach określonych w pkt 1-4a.
Według zaś art. 3 § 3 P.p.s.a., Sąd orzeka także w sprawach, w których przepisy ustaw szczególnych przewidują sądową kontrolę, i stosuje środki określone w tych przepisach.
W pojęciu sprawy sądowoadministracyjnej mieści się kontrola działalności administracji publicznej w zakresie wyznaczonym przytoczonym wyżej przepisem, a także inne kwestie rozpoznawane w postępowaniu prowadzonym na podstawie przepisów P.p.s.a., jak wymienione w art. 4 spory o właściwość lub kompetencję, oraz przekazane z mocy ustaw odrębnych. Oznacza to, że sąd administracyjny nie jest właściwy do rozpoznawania spraw, które nie zostały wymienione w cytowanych przepisach.
Odnosząc powyższe na grunt rozpoznawanej sprawy zauważyć należy, iż skarżący nie wskazał decyzji, postanowienia lub innego aktu lub czynności, które organy administracji publicznej wydały, a które zgodnie z obowiązującymi przepisami mogłyby stanowić przedmiot skargi do sądu administracyjnego. Natomiast zawarte w piśmie skarżącego żądanie przydziału przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu lokalu zastępczego nie mieści się w zakresie kognicji sądu administracyjnego. Sprawy dotyczące zawarcia umowy najmu lokalu socjalnego reguluje ustawa z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego (Dz. U. z 2005 r., nr 31, poz. 266 ze zm.) zwana dalej ustawą. Zgodnie z art. 22 ustawy z zasobu mieszkaniowego gmina wydziela część lokali, które przeznacza się na wynajem jako lokale socjalne. Gmina lokale udostępnia na podstawie cywilnoprawnej umowy najmu, po spełnieniu przez osobę ubiegającą się o taki lokal określonych w ustawie kryteriów (art. 23 ustawy). Dodatkowo zasygnalizować można, że zgodnie z art. 1046 § 4 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. - Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. Nr 43, poz. 296 ze zm.) wykonując obowiązek opróżnienia lokalu służącego zaspokojeniu potrzeb mieszkaniowych dłużnika na podstawie tytułu wykonawczego, z którego nie wynika prawo dłużnika do lokalu socjalnego lub zamiennego, komornik wstrzyma się z dokonaniem czynności do czasu, gdy gmina wskaże tymczasowe pomieszczenie lub gdy dłużnik znajdzie takie pomieszczenie.
Mając powyższe na uwadze, w oparciu o art. 58 § 1 pkt 1 P.p.s.a., należało odrzucić skargę.