Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Elżbieta Kmiecik po rozpoznaniu w dniu 13 grudnia 2013 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi A. M. na decyzję Kierownika Ośrodka Pomocy Społecznej w Oleśnie z dnia 31 lipca 2013 r., nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania zasiłku celowego postanawia: odrzucić skargę.
Pismem z dnia 30 września 2013 r. A. M., za pośrednictwem Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Opolu, wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu skargę na decyzję Dyrektora Ośrodka Pomocy Społecznej w Oleśnie z dnia 31 lipca 2013 r., nr [...], odmawiającą skarżącemu przyznania świadczenia z pomocy społecznej w formie zasiłku celowego z przeznaczeniem na pokrycie kosztu zakupu butli gazowej i energii elektrycznej.
Zaskarżona decyzja zawierała pouczenie o prawie wniesienia odwołania do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Opolu za pośrednictwem organu I instancji w terminie 14 dni od daty otrzymania rozstrzygnięcia. Skarżący skorzystał z tego prawa, wnosząc odwołanie od ww. decyzji do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Opolu. Skarżący wywiódł także do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu skargę na opisaną decyzję organu I instancji.
W odpowiedzi na skargę Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Opolu, wskazując na przepis art. 52 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, wniosło o odrzucenie skargi. W uzasadnieniu, powołując się na przebieg postępowania wyjaśniło, że od zaskarżonej w skardze decyzji A. M. wprawdzie złożył odwołanie, jednakże nie zostało ono jeszcze przez Samorządowe Kolegium Odwoławcze rozpoznane, a prawo do wniesienia skargi powstaje po wyczerpaniu trybu, o którym mowa w art. 52 § 1 P.p.s.a.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skargę należało odrzucić.
Zgodnie z art. 52 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.) zwanej dalej P.p.s.a., skargę do sądu administracyjnego można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie, chyba, że skargę wnosi prokurator lub Rzecznik Praw Obywatelskich.
W myśl art. 52 § 2 P.p.s.a. przez wyczerpanie środków zaskarżenia należy rozumieć sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia, taki jak zażalenie, odwołanie lub wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, przewidziane w ustawie. Oznacza to, że wniesienie skargi do sądu administracyjnego możliwe jest dopiero wówczas, gdy strona wyczerpie środki zaskarżenia służące jej na etapie postępowania administracyjnego. Jednocześnie, przedmiotem zaskarżenia do sądu administracyjnego może być jedynie akt wydany przez organ wyższego stopnia po rozpoznaniu środka odwoławczego.
Wskazany obowiązek wyczerpania trybu zaskarżenia na drodze administracyjnej wynika z zasady pierwszeństwa trybu administracyjnej kontroli postępowania organu administracyjnego w stosunku do kontroli sądowej. Natomiast tryb administracyjny właściwy do rozstrzygania spraw indywidualnych w drodze decyzji administracyjnych oparty jest na zasadzie dwuinstancyjności postępowania określonej w art. 15 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2013 r., poz. 267), zwanej dalej K.p.a., która daje stronie prawo domagania się dwukrotnego rozpatrzenia i rozstrzygnięcia jej sprawy przez organy administracji. W przypadku zrezygnowania przez stronę z prawa do wniesienia środka zaskarżenia od decyzji w administracyjnym toku instancji, stosownie do art. 52 § 1 P.p.s.a., niemożliwe jest poddanie działalności organu administracji kontroli sądowej.