Sprawa ze skargi na decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych w przedmiocie odmowy wznowienia postępowania w sprawie przyznania uprawnień kombatanckich
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym : Przewodniczący : Sędzia WSA Ewa Janowska po rozpoznaniu w dniu 14 maja 2010 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi T. S. na decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia [...], nr [...] w przedmiocie odmowy wznowienia postępowania w sprawie przyznania uprawnień kombatanckich postanawia: odrzucić skargę kasacyjną

Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia 22 stycznia 2010 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu odrzucił skargę T. S. na decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych w Warszawie z dnia [...] nr [...], utrzymującą w mocy decyzję własną tegoż organu z dnia [...], w sprawie odmowy wznowienia postępowania administracyjnego zakończonego orzeczeniem Zarządu Wojewódzkiego Związku Bojowników o Wolność i Demokrację w O. o odmowie przyznania uprawnień kombatanckich z powodu uchybienia terminowi do jej wniesienia.

Odpis powyższego postanowienia z uzasadnieniem został skarżącemu doręczony w dniu 26 stycznia 2010 r., co wynika z adnotacji na pocztowym zwrotny potwierdzeniu odbioru przesyłki. Doręczając odpis zapadłego orzeczenia Sąd pouczył także skarżącego o zasadach i trybie wniesienia skargi kasacyjnej od zapadłego orzeczenia. W terminie do wniesienia skargi kasacyjnej skarżący złożył wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym.

Postanowieniem z dnia 15 lutego 2010 r. referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Opolu, orzekł o ustanowieniu skarżącemu radcy prawnego z urzędu, odmawiając przyznania prawa pomocy w pozostałym zakresie.

Na powyższe orzeczenie skarżący wniósł sprzeciw. W wyniku rozpoznania sprzeciwu postanowieniem z dnia 19 marca 2010 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu orzekł o ustanowieniu skarżącemu radcy prawnego z urzędu, odmawiając przyznania prawa pomocy w pozostałym zakresie.

Pismem procesowym z dnia 14 kwietnia 2010 r. (data nadania pisma w urzędzie pocztowym) pełnomocnik skarżącego- radca prawny- E. A., wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu skargę kasacyjną od postanowienie tut. Sądu z dnia 22 stycznia 2010 r., sygn. akt II SA/Op 504/09 o odrzuceniu skargi w przedmiocie odmowy wznowienia postępowania w sprawie przyznania uprawnień kombatanckich. Do powyższego pisma pełnomocnik dołączył pełnomocnictwo procesowe wraz z dowodem uiszczenia opłaty skarbowej oraz dowód uiszczenia opłaty sądowej w kwocie 100 zł (k-81 akta sądowe). Złożona skarga kasacyjna nie zawierała wniosku o przywrócenie terminu do jej wniesienia.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu zważył, co następuje:

Skargę kasacyjną należało odrzucić. W pierwszej kolejności należy wyjaśnić (por. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 9 marca 2006 r., sygn. akt II OSK 523/05, System Informacji Prawnej Lex nr 198193), że aby wniesienie skargi kasacyjnej wywołało skutek w postaci wszczęcia sądowo-administracyjnego postępowania drugoinstancyjnego musi dojść do łącznego spełnienia 5 warunków: 1) skarga musi być wniesiona w przepisanym terminie (art. 177 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.-zwana dalej P.p.s.a.), 2) skargę wniósł uprawniony podmiot (art. 173 § 2 P.p.s.a.), 3) skargę sporządził adwokat, radca prawny, względnie inna uprawniona osoba (art. 175 P.p.s.a.), 4) zostały zachowane wskazane wymagania formalnoprawne i konstrukcyjne (art. 176 w zw. z art. 174 P.p.s.a.), 5) skarga została należycie opłacona (art. 221 P.p.s.a.). Niespełnienie któregokolwiek z powyższych warunków czyni skargę kasacyjną niedopuszczalną, a w konsekwencji powoduje jej odrzucenie (art. 178 P.p.s.a.). Dokonując oceny spełnienia przez skargę kasacyjną strony skarżącej pierwszego z wymogów jej prawidłowego wniesienia, to jest zachowania ustawowego terminu do jej złożenia, tut. Sąd stwierdził, że nie został on dochowany. Zgodnie z wyżej powołanym art. 177 § 1 P.p.s.a., skargę kasacyjną wnosi się do sądu, który wydał zaskarżony wyrok lub postanowienie, w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia stronie odpisu orzeczenia z uzasadnieniem. Dzień doręczenia jest początkiem terminu, natomiast jego koniec następuje w momencie upływu trzydziestego dnia (art. 111 § 1 Kodeksu cywilnego w zw. z art. 83 § 1 P.p.s.a.). Przy obliczaniu, który dzień jest dniem trzydziestym, nie uwzględnia się natomiast dnia, w którym nastąpiło doręczenie (art. 111 § 2 K.c. w zw. z art. 83 § 1 P.p.s.a.). Zgodnie z utrwaloną linią orzeczniczą na bieg terminu do wniesienia skargi kasacyjnej, nie ma również wpływu złożenie przez stronę w terminie otwartym do wniesienia skargi kasacyjnej wniosku o przyznanie prawa pomocy, w tym także o ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego (por. post. NSA z dnia 24 czerwca 2005 r., II OZ 393/05, niepubl.). W szczególności zaś nie powoduje jego przerwania, zawieszenia ani przedłużenia. Przewlekłość rozpoznania tego wniosku albo opóźnione zwrócenie się przez sąd o wyznaczenie pełnomocnika do właściwej okręgowej rady adwokackiej, okręgowej izby radców prawnych, Krajowej Rady Doradców Podatkowych lub Krajowej Rady Rzeczników Patentowych (por. art. 253) może natomiast uzasadniać złożenie wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej. W przedmiotowej sprawie skarżący T. S. odpis orzeczenia z uzasadnieniem wraz z pouczeniem o sposobie i terminie do wniesienia skargi kasacyjnej otrzymał, jak już wyżej wskazano, w dniu 26 stycznia 2010 r. (data i podpis na zwrotnym pocztowy potwierdzeniu odbioru przesyłki , K. 23 akt sądowych). Tak więc w przedmiotowej sprawie termin do złożenia skargi kasacyjnej przez skarżącego upływał z dniem 25 lutego 2010 r., zaś skargę kasacyjną pełnomocnik skarżącego złożył w dniu 14 kwietnia 2010 r., nie złożył natomiast wniosku o przywrócenie terminu do złożenia skargi kasacyjnej, jak również wniosku takiego nie zawarł w złożonej do tut. Sądu skardze kasacyjnej Reasumując powyższe rozważania, należy wskazać, iż skoro pełnomocnik skarżącego wniósł skargę kasacyjną w dniu 14 kwietnia 2010 r., to uchybił ustawowemu terminowi trzydziestu dni do jej złożenia. Brak jest, zatem podstaw do przyjęcia, że skarga została wniesiona w terminie. Zgodnie z art. 178 P.p.s.a. wojewódzki sąd administracyjny odrzuci na posiedzeniu niejawnym skargę kasacyjną wniesioną po upływie terminu lub z innych przyczyn niedopuszczalną, jak również skargę kasacyjną, której braków strona nie uzupełniła w wyznaczonym terminie. Wobec powyższego, na mocy przywołanego art. 178 P.p.s.a., skargę kasacyjną wniesioną w niniejszej sprawie, jako spóźnioną, należało odrzucić, co też Sąd orzekł w sentencji postanowienia

Strona 1/1