Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Janowska po rozpoznaniu w dniu 22 stycznia 2010 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi T. S. na decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych w Warszawie z dnia [...], Nr [...] w przedmiocie odmowy wznowienia postępowania w sprawie przyznania uprawnień kombatanckich postanawia odrzucić skargę.
T. S., za pośrednictwem organu - Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych, pismem z dnia 2 grudnia 2009 r. (data nadania na pocztę 1 grudnia 2009 r.), wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu skargę na decyzję tegoż organu z dnia [...], utrzymującą w mocy decyzję własną z dnia [...] Nr [...], odmawiająca wznowienia postępowania administracyjnego zakończonego orzeczeniem Zarządu Wojewódzkiego Związku Bojowników o Wolność i Demokrację w O. z dnia [...].
Zaskarżona decyzja została doręczona T. S. w dniu 29 czerwca 2009 r., odbiór decyzji potwierdziła swoim podpisem żona skarżącego, M. S.
W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej odrzucenie podnosząc, że T. S. w decyzji z dnia [...]., doręczonej dnia 29 czerwca 2009 r., został pouczony o możliwości i terminie złożenia skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Terminu tego nie zachował, gdyż swoją skargę złożył w Urzędzie Pocztowym w K. w dniu 9 listopada 2009 r., tym samym uchybił terminowi określonemu w art. 53 § 1 P.p.s.a.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył co następuje:
Skargę należało odrzucić.
Zgodnie z art. 53 § 1 i art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ( Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), zwanej dalej P.p.s.a., skargę do sądu administracyjnego wnosi się w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie, za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi.
W kwestionowanej decyzji skarżącego pouczono o sposobie i terminie wniesienia skargi. Mimo to, złożył on skargę w dniu 1 grudnia 2009 r., a więc po upływie terminu do jej wniesienia. Zauważyć bowiem należy, iż zaskarżoną decyzję doręczono T. S. w dniu 29 czerwca 2009 r., a więc trzydziestodniowy termin do wniesienia skargo do sądu upływał w dniu 29 lipca 2009 r.
Zaskarżona decyzja Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z [...] została doręczona skarżącemu za pośrednictwem Poczty Polskiej. Odbiór decyzji potwierdziła własnoręcznym podpisem żona skarżącego - M. S. Powyższe oznacza, że czynność procesowa organu II instancji, jaką było doręczenie zaskarżonej decyzji została wykonana zgodnie z przepisami Kodeksu postępowania administracyjnego.
Zgodnie bowiem z art. 43 K.p.a. w przypadku nieobecności adresata, pismo doręcza się za pokwitowaniem dorosłemu domownikowi i jest to tak zwane doręczenie zastępcze. Prawidłowo dokonane doręczenie zastępcze, co miało miejsce w przedmiotowej sprawie, a więc do rąk dorosłego domownika - żony skarżącego, jest równoważne w skutkach z doręczeniem, gdzie dokument rzeczywiście trafia do rąk adresata., tak aby ten mógł się z pismem zapoznać.
Zgodnie z brzmieniem art. 58 § 1 pkt 2 P.p.s.a., sąd odrzuca skargę wniesioną po upływie terminu do jej wniesienia.
Skoro skarga T. S. - jak wykazano wcześniej - została wniesiona z uchybieniem ustawowo określonego, trzydziestodniowego terminu, należało ją odrzucić, na mocy zacytowanego wyżej art. 58 § 1 pkt 2 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami Administracyjnymi.