Ponadto, poza cytowanym wyżej art. 21 ust. 2 ustawy, należy powołać się też na jej art. 21 ust. 3 pkt 5, rozwijający określenie zasad wynajmowania lokali wchodzących w skład zasobu mieszkaniowego gminy. Po jego myśli, zasady te winny obejmować także tryb rozpatrywania i załatwiania wniosków o najem lokali zawieranych na czas nieoznaczony i o najem lokali socjalnych. W rozpoznawanej sprawie, poza informacją o opinii Społecznej Komisji Mieszkaniowej zaskarżone pismo zastępcy Burmistrza Grodkowa zawiera wyraźne stwierdzenie, że Gmina Grodków nie jest w stanie zabezpieczyć odpowiedniej ilości lokali mieszkaniowych rodzinom zakwalifikowanym do ich otrzymania i jednocześnie w piśmie tym organ odmówił wpisania wnioskodawczyni na listę osób oczekujących na przydział mieszkania, którą - stosownie do § 5 ust. 1 uchwały Rady Miejskiej w Grodkowie - ustala Burmistrz po zasięgnięciu opinii Społecznej Komisji Mieszkaniowej. W tej sytuacji nie może być wątpliwości, że wskazane pismo stanowi akt podlegający kontroli sądu administracyjnego. Niemniej jednak, poza badaniem dopuszczalności skargi w zakresie przedmiotu zaskarżenia, zgodnie z regulacją art. 3 i 4 P.p.s.a., w każdej sprawie sądowoadministracyjnej sąd z urzędu bada także wymogi formalne skargi. Ich spełnienie warunkuje bowiem dalszą kontrolę skargi. Wymogi formalne skargi określone zostały w art. 57 § 1 P.p.s.a. w związku z art. 46 i 47 P.p.s.a. Przyjmując, że wymogi te skarga strony spełniła, Sąd ocenić musiał również, czy wyczerpany został tryb wnoszenia skargi.
Zgodnie z art. 52 § 1 P.p.s.a., skargę można wnieść dopiero po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie. Wyjątki od tej zasady przewidują § 3 i § 4 art. 52 P.p.s.a. W myśl § 4 tego artykułu, który znajduje zastosowanie do aktów lub czynności innych niż określone w art. 3 § 2 pkt 4 i 4a, jeżeli ustawa nie przewiduje środków zaskarżenia w sprawie będącej przedmiotem skargi i nie stanowi inaczej, skargę należy poprzedzić wezwaniem na piśmie organu do usunięcia naruszenia prawa. W takim wypadku termin, o którym mowa w § 3 art. 52 P.p.s.a. nie ma zastosowania.
Wobec tak określonego wymogu poprzedzenia skargi wezwaniem do usunięcia naruszenia prawa, Sąd - zarządzeniem doręczonym dorosłemu domownikowi w dniu 21 listopada 2011 r. - zobowiązał stronę do wykazania zastosowania art. 52 § 4 P.p.s.a. W zakreślonym terminie siedmiu dni, ani też do dnia wydania niniejszego postanowienia, skarżąca nie odpowiedziała na wezwanie Sądu, choć była pouczona o skutkach związanych z brakiem udzielenia odpowiedzi w omawianym zakresie. Tym samym należało uznać, że M. A. nie wykazała, aby przed wniesieniem skargi spełniła konieczny warunek w postaci wezwania organu do usunięcia naruszenia prawa wywołanego zaskarżonym aktem.
Podsumowując powiedziane dotąd stwierdzić trzeba, że skoro w niniejszej sprawie skargę należało poprzedzić wezwaniem Burmistrza Grodkowa do usunięcia naruszenia prawa, to brak podjęcia przez stronę tej czynności skutkować musiał odrzuceniem skargi, jako niedopuszczalnej, na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 P.p.s.a.