Sprawa ze skargi na decyzję SKO w Opolu w przedmiocie opłaty adiacenckiej
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Krzysztof Bogusz po rozpoznaniu w dniu 2 grudnia 2010 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi H. L. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Opolu z dnia [...], nr [...] w przedmiocie opłaty adiacenckiej postanawia: 1) umorzyć postępowanie, 2) zasądzić od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Opolu na rzecz skarżącego H. L. kwotę 657 (słownie: sześćset pięćdziesiąt siedem) złotych, tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Pismem z dnia 4 maja 2010 r., H. L., reprezentowany przez pełnomocnika procesowego radcę prawnego M. H., wniósł skargę na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Opolu z dnia [...], nr [...], utrzymującą w mocy decyzję Prezydenta Kędzierzyna - Koźla z dnia [...], nr [...] ustalającą opłatę adiacencką z tytułu wzrostu wartości nieruchomości położonej w K. w obrębie [...], oznaczonej jako działki o numerach: A, B, C, wskutek podziału działki nr D, zatwierdzonego decyzją Prezydenta Miasta Kędzierzyna -Koźla, nr [...] z dnia 16 sierpnia 2006 r.

W odpowiedzi na skargę z dnia 7 czerwca 2010 r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Opolu wniosło o umorzenie postępowania. Uzasadniając ten wniosek organ odwoławczy wyjaśnił, iż po zapoznaniu się z treścią skargi w trybie art. 54 § 3 P.p.s.a., w całości uwzględnił skargę H. L. i decyzją z dnia 28 maja 2010 r., nr [...] uchylił własną decyzję z dnia [...], jak również decyzję organu pierwszej instancji i umorzył postępowanie pierwszej instancji.

Postanowieniem z dnia 30 czerwca 2010 r., sygn. akt II SA/Op 329/10 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu zawiesił postępowanie w przedmiotowej sprawie do czasu uprawomocnienia się decyzji autokontrolnej z dnia 28 maja 2010 r., które następnie podjął postanowieniem z dnia 11 października 2010 r. Sprawa po podjęciu została wpisana do repertorium sądowego pod sygn. akt II SA/Op 507/10.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Postępowanie należało umorzyć.

Zgodnie z brzmieniem art. 54 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ( Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) - zwanej dalej P.p.s.a, organ którego działanie lub bezczynność zaskarżono, może w zakresie swojej właściwości uwzględnić skargę w całości do dnia rozpoczęcia rozprawy.

Uwzględnienie skargi przez organ w trybie art. 54 § 3 P.p.s.a. skutkuje bezprzedmiotowością postępowania sądowoadministracyjnego, co stanowi przesłankę umorzenia postępowania w oparciu o art. 161 § 1 pkt 3 P.p.s.a. Stosownie bowiem do art. 161 § 1 pkt 3 P.p.s.a, Sąd wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania sądowoadministracyjnego, gdy postępowanie stało się bezprzedmiotowe z innych przyczyn, niż wskazane w art. 161 § pkt 1 i 2 (cofnięcie skargi; śmierć strony, jeżeli przedmiot postępowania odnosi się wyłącznie do praw i obowiązków ściśle związanych z osobą zmarłego, chyba że udział w sprawie zgłasza osoba, której interesu prawnego dotyczy wynik postępowania).

Z bezprzedmiotowością postępowania sądowoadministracyjnego "z innych przyczyn", w rozumieniu powołanego przepisu, mamy do czynienia wówczas, gdy w toku postępowania - a przed wydaniem wyroku - przestanie istnieć przedmiot zaskarżenia.

Przenosząc powyższe uwagi na grunt rozpoznawanej sprawy należy stwierdzić, że po wniesieniu skargi, a do dnia rozpoczęcia rozprawy Samorządowe Kolegium Odwoławcze uwzględniając skargę w trybie art. 54 § 3 P.p.s.a., decyzją z dnia 28 maja 2010 r., nr [...] uchyliło zaskarżoną decyzję oraz decyzję pierwszoinstancyjną utrzymaną nią w mocy i umorzyło postępowanie pierwszej instancji. W konsekwencji decyzja będąca przedmiotem niniejszego postępowania sądowoadministracyjnego została z tym dniem wyeliminowana z porządku prawnego. Okoliczność tę należało uznać za zdarzenie zaszłe w toku postępowania sądowoadministracyjnego, stanowiące przesłankę umorzenia postępowania, o której mowa w art. 161 § 1 pkt 3 P.p.s.a., gdyż w sytuacji braku przedmiotu zaskarżenia postępowanie w sprawie stało się bezprzedmiotowe.

Mając na uwadze powyższe okoliczności, na podstawie art. 161 § 1 pkt 3 w zw.

z art. 54 § 3 P.p.s.a., orzeczono jak w sentencji. Koszty postępowania zasądzono na podstawie art. 201 § 1 P.p.s.a w myśl którego, w razie umorzenia postępowania z przyczyny określonej w art. 54 § 3 P.p.s.a., skarżącemu przysługuje od organu zwrot kosztów. Na koszty te składają się: 400 zł uiszczonej opłaty sądowej, 17 zł uiszczonej opłaty skarbowej od udzielonego pełnomocnictwa i 240 zł wynagrodzenia radcy prawnego zastępującego prawnie skarżącego (na podstawie § 14 ust. 2 pkt 1 c w zw. z § 2 ust. 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat (...), (Dz. U. 2002 Nr 163 poz. 1349 ze zm.).

Strona 1/1