Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Elżbieta Naumowicz po rozpoznaniu w dniu 15 listopada 2010 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi D. A. na uchwałę Rady Miasta Opola z dnia [...], Nr [...] w przedmiocie postępowania skargowego postanawia: odrzucić skargę.
D. A. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu, skargę na uchwałę Rady Miasta Opola Nr [...] z dnia [...], w sprawie załatwienia skargi dotyczącej działalności Prezydenta Miasta Opola. W uzasadnieniu wywodził, że złożony przez niego wniosek o udzielenie 50% bonifikaty w opłacie rocznej z tytułu użytkowania wieczystego nieruchomości nie został dotychczas załatwiony zgodnie z art. 74 ust. 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami.
W odpowiedzi na skargę Gmina Opole wniosła o jej odrzucenie podnosząc, że wniesienie skargi nie zostało poprzedzone wezwaniem do usunięcia naruszenia prawa. Alternatywnie wniosła o jej oddalenie i zasądzenie kosztów zastępstwa procesowego, wywodząc, że pomimo pouczenia skarżący nie uzupełnił wniosku z dnia 26 maja 2010 r. o udzielenie bonifikaty, natomiast w dniu 7 czerwca 2010 r. złożył skargę na Prezydenta Miasta Opola zarzucając bezpodstawność żądania uzupełnienia wniosku, w wyniku czego - po zbadaniu zasadności skargi przez Komisję Budżetową Rady Miasta Opola oraz po przedłożeniu wyjaśnienia przez Prezydenta - podjęto skarżoną uchwałę, uznając skargę za nieuzasadnioną.
W piśmie z dnia 26 października 2010 r. skarżący, nawiązując do argumentu braku wezwania o usunięcie naruszenia prawa podniósł, że z naruszeniem art. 9 K.p.a. organ nie poinformował o okolicznościach faktycznych i prawnych mających wpływ na prawa i obowiązki stron postępowania. Zwrócił też uwagę, że wykazywał organowi bezpodstawność wezwania o uzupełnienie wniosku, jednak organ do skargi nie dołączył kompletu dokumentów, o uzupełnienie których winien zostać wezwany.
W piśmie z dnia 10 listopada 2010 r. skarżący, zarzucając organowi działanie niezgodne z prawem, wywodził zasadność skargi, wnioskując o nakazanie Samorządowi Gminy Opole wydanie decyzji udzielającej 50% bonifikaty.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skargę należało odrzucić.
Na wstępie należy wskazać, że w pierwszej kolejności Sąd bada z urzędu dopuszczalność skargi ustalając, czy nie zachodzi jedna z przesłanek do jej odrzucenia, jakie zostały wymienione enumeratywnie w art. 58 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), zwanej dalej P.p.s.a. Przesłankami tymi są: niewłaściwość sądu (pkt 1), niezachowanie terminu (pkt 2), nieuzupełnienie braków formalnych (pkt 3), zawisłość sprawy (pkt 4), brak zdolności sądowej lub procesowej (pkt 5) oraz niedopuszczalność z innych przyczyn (pkt 6).
Zgodnie z art. 3 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz.1270 ze zm.), zwanej dalej P.p.s.a., sądy administracyjne sprawują kontrolę działalności organów administracji publicznej, która obejmuje orzekanie w sprawach skarg na:
1) decyzje administracyjne;
2) postanowienia wydane w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończące postępowanie, a także na postanowienia rozstrzygające sprawę co do istoty;
3) postanowienia wydane w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które służy zażalenie;