Wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych oraz ustanowienia adwokata w sprawie ze skargi K. Z. na Burmistrza Kietrza w przedmiocie odmowy zawarcia umowy o zwrot kosztów przejazdu ucznia do szkoły
Sentencja

Starszy referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Opolu Violetta Radecka po rozpoznaniu w dniu 15 grudnia 2017 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku K. Z. o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych oraz ustanowienia adwokata w sprawie ze skargi K. Z. na Burmistrza Kietrza w przedmiocie odmowy zawarcia umowy o zwrot kosztów przejazdu ucznia do szkoły postanawia: 1. zwolnić skarżącą od kosztów sądowych, 2. ustanowić K. Z. adwokata.

Inne orzeczenia o symbolu:
6146 Sprawy uczniów
Inne orzeczenia z hasłem:
Prawo pomocy
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu
Inne orzeczenia ze skargą na:
Burmistrz Miasta
Uzasadnienie

Pismem z dnia 6 października 2017 r., K. Z. powołując się na przepisy ustawy o systemie oświaty i ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, wniosła skargę do Wojewódzkiego Sadu Administracyjnego w Opolu na czynność odmowy zawarcia umowy o zwrot kosztów przejazdu niepełnosprawnego syna z domu do ośrodka szkolno-wychowawczego. W skardze zawarła wniosek o przyznanie prawa pomocy, a po skutecznym wezwaniu skarżącej przez Sąd do złożenia opisanego wniosku na urzędowym formularzu, K. Z. w wyznaczonym terminie przesłała wypełniony formularz wniosku, domagając się zwolnienia od kosztów sądowych oraz ustanowienia adwokata.

Uzasadniając swoje żądanie wskazała na złą sytuację materialną członków jej gospodarstwa domowego, które tworzy wspólne z pełnoletnim synem. Na dochód tego gospodarstwa składa się: świadczenie pielęgnacyjne w wysokości 1.406 zł oraz renta socjalna syna w wysokości 724 zł, a także zasiłek pielęgnacyjny (153 zł) i alimenty (150 zł); łącznie dochód wynosi: 2.433 zł. Wnioskodawczyni nie wykazała żadnych innych źródeł dochodu, ani składników majątkowych, należących do członków jej rodziny. Wskazała, że jej syn jest niepełnosprawny w stopniu znacznym (jest osobą nie dającą szans na wyleczenie), posiada poważne problemy ze wzrokiem oraz zanik mięśni. Koszty leczenia, rehabilitacji syna, wyżywienia, a także raty kredytowe na utrzymanie mieszkania, to wydatek rzędu 2.433 zł łącznie miesięcznie.

Działając na zasadzie art. 258 § 2 pkt 7 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2017 r., poz. 1369 ze zm. ) - zwanej dalej w skrócie: "P.p.s.a.," zważono, co następuje:

Skarżąca zwróciła się o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie pełnomocnika. Należało więc ocenić, czy wnioskodawczyni spełnia przesłankę materialną przyznania pomocy w tym zakresie, wynikającą z art. 246 § 1 pkt 1 P.p.s.a., tzn. czy nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania. Zauważyć przy tym należy, że przy rozpoznawaniu wniosku o przyznanie prawa pomocy, sąd (referendarz sądowy) dokonuje oceny sytuacji materialnej wnioskującego na podstawie zebranego materiału dowodowego, a w szczególności na podstawie złożonych przez niego oświadczeń, w urzędowym formularzu wniosku. Wniosek ten bowiem, powinien zawierać oświadczenie strony obejmujące dokładne dane o stanie majątkowym i dochodach, a jeżeli wniosek składa osoba fizyczna, ponadto dokładne dane o stanie rodzinnym (art. 252 § 1 P.p.s.a.).

Skarżąca wykazała, że znajduje się w sytuacji materialnej, która uprawnia do przyznania jej prawa pomocy. Referendarz ocenę taką przyjął po dokonaniu analizy sytuacji K. Z. i jej syna, przedstawionej we wniosku, a także wynikającej z akt innych spraw toczących się przed tut. Sądem (np. o sygn. II SA/Op 640/16). Referendarz uwzględnił zatem status rodzinny skarżącej, dochody oraz jej stan majątkowy i uznał o konieczności udzielenia pomocy. Za takim poglądem przemawia przede wszystkim niski dochód jaki skarżąca i jej syn uzyskują w szczególności z tytułu świadczeń socjalnych, kształtujący się na poziomie ok. 2.433 zł miesięcznie, przy łącznej kwocie wykazanych wydatków miesięcznych w podobnej wysokości. Zdaniem referendarza, który posiada wiedzę życiową co do przeciętnych, niezbędnych kosztów utrzymania mieszkańca kraju, wysokość dochodu uzyskiwana przez członków rodziny skarżącej, nie gwarantuje jej zaoszczędzenia środków na dodatkowe, inne cele, takie jak np. wydatki na pełnomocnika z wyboru. Wykazane niskie dochody, brak zgromadzonych oszczędności, a także zły stan zdrowia syna skarżącej wskazują na trudności z wygospodarowaniem środków na opłacenie pełnomocnika z urzędu, bez uszczerbku swojego koniecznego utrzymania. Referendarz uznał zatem, ze skarżąca spełnia przesłankę przyznania prawa pomocy w zakresie całkowitym.

Wobec powyższego, działając na podstawie art. 246 § 1 pkt 1 w związku z art. 258 § 2 pkt 7 P.p.s.a., referendarz orzekł jak w sentencji.

Strona 1/1
Inne orzeczenia o symbolu:
6146 Sprawy uczniów
Inne orzeczenia z hasłem:
Prawo pomocy
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu
Inne orzeczenia ze skargą na:
Burmistrz Miasta