Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym : Przewodniczący : Sędzia WSA Ewa Janowska po rozpoznaniu w dniu 21 grudnia 2015 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi M. L. na Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Opolu w przedmiocie uznania dłużnika alimentacyjnego za uchylającego się od zobowiązań alimentacyjnych postanawia: odrzucić skargę.
Pismem z dnia 12 października 2015 r., nazwanym: "Odwołanie od odwołania", a skierowanym do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Opolu, M. L. stwierdziła, że "[...] ponownie wnosi odwołanie od sygn. [...] z dnia 24.09.2015 r., ponieważ moje warunki bytowe i finansowe nie były w stanie płacić zadłużenia do funduszu alimentacyjnego." W dalszej części pisma, M. L. podniosła, że nie poczuwa się jak dłużnik alimentacyjny oraz szeroko przedstawiła swoją sytuację materialno-bytową.
Z uwagi na to, że ww. piśmie nie wskazano w sposób jednoznaczny jaki akt i w jakim postępowaniu wydany, stanowi przedmiot skargi, zarządzeniem Przewodniczącego Wydziału II tut. Sądu wezwano skarżącą do uzupełnienia braków formalnych skargi przez oznaczenie rodzaju pisma z dnia 12 października 2015 r., skierowanego do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Opolu i wskazanie, czy stanowi ono skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Opolu z dnia 15 września 2015 r., nr [...], czy też jest to wniosek skierowany do tego organu o rozłożenie na raty należności wynikających ze zobowiązań alimentacyjnych. Dla uzupełnienia braków formalnych skargi wyznaczono siedmiodniowy termin pouczając skarżącą, że jego uchybienie będzie skutkowało odrzuceniem skargi.
Powyższe wezwanie zostało doręczone skutecznie skarżącej w dniu 24 listopada 2015 r. Do dnia wydania niniejszego postanowienia, w sprawie nie uzupełniono jej braków formalnych.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu, zważył co następuje:
Zgodnie z treścią art. 46 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity: Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.) - zwanej dalej P.p.s.a., każde pismo strony powinno zawierać następujące elementy:
1) oznaczenie sądu, do którego jest skierowane, imię i nazwisko lub nazwę stron, ich przedstawicieli ustawowych i pełnomocników;
2) oznaczenie rodzaju pisma;
3) osnowę wniosku lub oświadczenia;
4) podpis strony albo jej przedstawiciela ustawowego lub pełnomocnika;
5) wymienienie załączników.
Szczególnym rodzajem pisma procesowego jest skarga, która inicjuje postępowanie przed sądem administracyjnym. W myśl art. 57 § 1 P.p.s.a., skarga powinna czynić zadość wymaganiom pisma w postępowaniu sądowym, a ponadto zawierać:
1) wskazanie zaskarżonej decyzji, postanowienia, innego aktu lub czynności;
2) oznaczenie organu, którego działania, bezczynności lub przewlekłego prowadzenia postępowania skarga dotyczy;
3) określenie naruszenia prawa lub interesu prawnego.
Z treści nadesłanej do Sądu skargi, nie sposób wywnioskować jaki akt stanowi jej przedmiot. W szczególności trudno było odczytać intencje skarżącej, skoro pismo to zostało skierowane do organu, a nie do Sądu i z jego treści wynika, że M. L. porusza problem niemożności uiszczania alimentów, co można było odczytać jako wniosek o rozłożenie na raty należności wynikających ze zobowiązań alimentacyjnych. Nie ulega więc wątpliwości, że skarga obarczona była wskazanymi wyżej brakami formalnymi, które wykluczały jej rozpoznanie. To zaś wymagało wyeliminowania tych braków przez skarżącą, która została wezwana do uzupełnienia braków formalnych skargi przez jednoznaczne określenie jej przedmiotu.