Pomijając istniejące w doktrynie kontrowersje odnośnie daty, do jakiej możliwe jest podjęcie uchwały określonej w art. 98 ust. 3 ustawy o samorządzie gminnym, w świetle powiedzianego dotychczas stwierdzić przyjdzie, że skarga, nawet wniesiona do sądu administracyjnego przez organ wykonawczy jednostki samorządu terytorialnego w przewidzianym w art. 98 ust. 1 tej ustawy 30-dniowym terminie, nie może zostać uznana za wniesioną skutecznie, jeżeli nie została podjęta uchwała organu uchwałodawczego tej jednostki o skierowaniu skargi do sądu. Wniesienie skargi na rozstrzygnięcie nadzorcze bez załączenia uchwały rady gminy o wniesieniu skargi uznać należy zatem za brak formalny tej skargi, który w świetle art. 49 § 1 w zw. z art. 58 § 1 pkt 3 P.p.s.a., może być uzupełniony na wezwanie Sądu, który wzywa stronę skarżącą do jego uzupełnienia w terminie 7 dni pod rygorem odrzucenia skargi.
Przenosząc powyższe uwagi na grunt rozpoznawanej sprawy należy stwierdzić, że do wniesionej do tut. Sądu skargi, podpisanej przez organ wykonawczy Gminy Turawa - Wójta Gminy, nie została dołączona uchwała Rady Gminy Turawa o zaskarżeniu rozstrzygnięcia nadzorczego Wojewody Opolskiego z dnia 21 sierpnia 2008 r. Skoro bowiem rozstrzygnięcie to dotyczyło uchwały Rady Gminy Turawa, zatem to Rada była organem właściwym do podjęcia stosownej uchwały. Uwzględniając powołane wyżej regulacje prawne, na mocy zarządzenia z dnia 23 września 2008 r. skarżąca Gmina została wezwana do uzupełnienia dostrzeżonych braków formalnych skargi z prawidłowym pouczeniem o skutkach prawnych zaniechania obowiązku przedłożenia do Sądu wymaganej uchwały. Skoro wezwanie doręczone zostało skutecznie w dniu 25 września 2008 r., to zakreślony przez Sąd 7-dniowy termin do uzupełnienia braku formalnego skargi upłynął z dniem 2 października 2008 r.
Pomimo wezwania Sądu, skarżąca Gmina nie przedłożyła w wyznaczonym terminie uchwały w przedmiocie zaskarżenia do sądu rozstrzygnięcia nadzorczego Wojewody. Wójt Gminy Turawa w piśmie z dnia 30 września 2008 r. przyznał, że uchwała o skierowaniu skargi do sądu nie została w ogóle podjęta przez Radę Gminy. Podawany w tymże piśmie fakt poinformowania radnych zarówno o treści rozstrzygnięcia nadzorczego, jak i o treści skargi wniesionej do Sądu, a także akcentowana przez Wójta okoliczność, że radni nie kwestionowali skargi, nie mogą sanować braku formalnego skargi. Akceptacja skargi, wyrażona przez Radę w formie dorozumianej, milczącej nie stanowi sformalizowanego aktu woli organu kolegialnego, jakim jest uchwała. Podkreślić w tym miejscu należy, że nawet przy przyjęciu szeroko rozumianej swobody ustrojowej gminy i prawa do kwestionowania aktów wydawanych przez organ nadzoru, nie jest dopuszczalne niedopełnienie wymogu formalnego, ustanowionego przez ustawodawcę w art. 98 ust. 3 ustawy o samorządzie gminnym.
W tych okolicznościach należało uznać, że skoro w zakreślonym terminie nie doszło do uzupełnienia braków formalnych skargi, zatem na mocy art. 58 § 1 pkt 3 P.p.s.a. w związku z art. 58 ust. 1 pkt 6 P.p.s.a. skarga podlegała odrzuceniu, stąd orzeczono, jak w sentencji.
Powyższe rozstrzygnięcie, uzasadnione względami formalnymi, wyłącza możliwość rozstrzygania przez Sąd sprawy co do jej istoty i tym samym zwalnia Sąd od obowiązku ustosunkowywania się do dalej idących, merytorycznych argumentów skargi.