Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym : Przewodniczący : Sędzia WSA Ewa Janowska - spr. po rozpoznaniu w dniu 16 grudnia 2016 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi Wojewody Opolskiego na uchwałę Rady Miejskiej w Białej z dnia 14 czerwca 2016 r., Nr XVI.153.2016 w przedmiocie ustalenia wysokości stawek opłat za zajęcie pasa drogowego postanawia: umorzyć postępowanie.
Działając jako organ nadzoru, na zasadzie art. 93 ust.1 i ust. 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz.U. z 2016 r., poz. 446), Wojewoda Opolski wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu skargę na uchwałę Rady Miejskiej w Białej z dnia 14 czerwca 2016 r., Nr XVI.153.2016 w sprawie ustalenia wysokości stawek opłat z tytułu zajęcia pasa drogowego na cele niezwiązane z budową, remontem, utrzymaniem i ochroną dróg dla dróg gminnych na terenie miasta i gminy Biała.
W skardze tej, podnosząc zarzut podjęcia zaskarżonej uchwały z istotnym naruszeniem prawa, Wojewoda Opolski wniósł o stwierdzenie nieważności części uchwały, objętej regulacją § 1 ust. 2, § 2 ust. 1 pkt 1 i pkt 2, § 3, § 4 tejże uchwały. W ocenie organu nadzoru, Rada działając bez upoważnienia dokonała rozszerzenia kryteriów, według których możliwe jest zróżnicowanie stawek opłat za zajęcie pasa drogowego. Niedopuszczalne jest bowiem uzależniane w uchwale rady gminy stawki opłaty od innych pozaustawowych czynników, niewymienionych w art. 40 ust. 9 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz.u. z 2015 r., poz. 460 , ze zm.). Z powyższych względów § 2 ust. 1 pkt 1 i § 3 pkt 2 oraz § 4 uchwały, zawierające regulacje różnicującą stawki opłat za zajęcie pasa drogowego, w zależności od tego czy ma to miejsce w obszarze zabudowanym, czy też poza tym obszarem, istotnie narusza prawo.
Ponadto, zdaniem organu nadzoru, Rada w § 1 ust. 2 kwestionowanej uchwały powtórzyła postanowienia ustawowe zawarte w art. 40 ust. 4 przywołanej wyżej ustawy o drogach publicznych, przez co naruszyła § 13 załącznika do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 20 czerwca 2002 r. w sprawie "Zasad techniki prawodawczej" (Dz.U. z 2016 r., poz. 283), zgodnie z którym w uchwale nie powtarza się przepisów ustaw, ratyfikowanych umów międzynarodowych i rozporządzeń.
W ocenie organu, kolejnego naruszenia prawa, Rada Miejska w Białej dopuściła się w § 2 ust. 2 uchwały, regulując odmiennie niż jest to określone w art. 40 ust. 5 ustawy o drogach publicznych i modyfikując ustawowe pojęcie: "rok", pojęciem: "rok kalendarzowy", a także wprowadzając zasadę obliczania opłaty za niepełny rok zajęcia pasa drogowego proporcjonalnie do liczby miesięcy zajęcia zamiast przewidzianej w ustawie liczby dni zajęcia pasa drogowego.
W odpowiedzi na skargę, Burmistrz Białej wniósł o umorzenie postępowania sądowego, jako bezprzedmiotowego. Wskazał, że została podjęta przez Radę Miejską w Białej uchwała, mocą której uchylone zostały lub odpowiednio zmienione, wszystkie zakwestionowane przez Wojewodę postanowienia. Jednocześnie w piśmie z dnia 26 października 2016 r. oświadczył, że zaskarżona uchwała w okresie jej obowiązywania, nie wywołała żadnych skutków prawnych, w tym w zakresie stosowania kwestionowanych: § 1 ust. 2, § 2 ust. 1 pkt 1 i pkt 2, ust. 2, § 3, § 4 uchwały.
Z elektronicznego Dziennika Urzędowego Województwa Opolskiego z dnia 10 października 2016 r. wynika, że uchwała Rady Miejskiej w Białej z dnia 29 września 2016 r., Nr XVII.173.2016 o zmianie uchwały w sprawie ustalenia wysokości stawek opłat z tytułu zajęcia pasa drogowego na cele niezwiązane z budową, przebudową, remontem, utrzymaniem i ochroną dróg dla dróg gminnych na terenie miasta i gminy Biała, została opublikowana w ww. dzienniku w dniu 10 października 2016 r., pod poz. 2045.