Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu W składzie: Sędzia WSA Teresa Cisyk po rozpoznaniu w dniu 4 kwietnia 2005 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi J. K. na decyzję Burmistrza [...] z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie obowiązku meldunkowego p o s t a n a w i a odrzucić skargę.
Przedmiotem skargi, wniesionej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu, przez J. K. jest decyzja Burmistrza [...] z dnia [...], odmawiająca wymeldowania M. K. W skardze z dnia 26 grudnia 2004 r., skarżąca wywodziła niezadowolenie z otrzymanej decyzji odmownej. W odpowiedzi na wezwanie sądu z dnia 15 lutego 2005 r., skarżąca oświadczyła, iż skarga dotyczy działalności Burmistrza [...].
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuj:
Zgodnie z art. 52 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r.- Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270), wniesienie skargi do sądu jest uwarunkowane uprzednim wyczerpaniem przez skarżącego środków zaskarżenia, jeżeli przysługiwały mu one w postępowaniu przed organem administracyjnym. Wyliczenie środków prawnych, które kryją się pod pojęciem "środków zaskarżenia" zawiera art. 52 § 2 cyt. ustawy, jak: zażalenie, odwołanie lub wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy. Obowiązek wyczerpania, przed wniesieniem skargi do sądu, środków zaskarżenia wynika z założenia, że sąd nie wyręcza organów administracji wyższego stopnia i nie narusza podstawowej zasady dwuinstancyjności postępowania. W rozpoznawanej sprawie skarżącej służyło prawo wniesienia odwołania, o czym została pouczona w otrzymanej decyzji Burmistrza [...]. Skarżąca, przed wniesieniem skargi do sądu, nie skorzystała ze środka zaskarżenia w postaci odwołania, a zatem zaskarżyła decyzję organu podjętą w I instancji, czyli decyzję nieostateczną.
Podkreślić należy, że w sytuacji, gdy przepisy procesowe przewidują jakikolwiek środek weryfikacji decyzji, obowiązkiem strony jest z niego skorzystać przed wniesieniem skargi do sadu administracyjnego. Z akt sprawy wynika, że z odwołania strona skorzystała, bowiem decyzja organu drugiej instancji wydana w wyniku rozpatrzenia odwołania pochodzi z dnia 10 lutego 2005 r., natomiast rozpoznawana skarga pochodzi z dnia 26 grudnia 2004 r., a zatem sprzed daty otrzymania przez skarżącą decyzji ostatecznej.
Na wskazaną przez skarżącą decyzję, jak już wyżej wspomniano nie służy skarga do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, gdyż nie istnieje prawna możliwość skarżenia decyzji wydanej przez organ I instancji, w tym przypadku Burmistrza [...]. W tym stanie rzeczy należy uznać, że skarżąca mogła wnieść skargę do sądu, po otrzymania rozstrzygnięcia organu drugiej instancji, czyli Wojewody [...], gdyż przepis art. 52 § 1 i § 2 przywoływanej ustawy, wyraża zasadę, że postępowanie sądowe nie powinno zastępować postępowania administracyjnego, a więc nie może zostać wszczęte, dopóki toczy się postępowanie administracyjne i strony powinny dochodzić swoich praw w pierwszej kolejności w jego toku.
Mając powyższe na uwadze, na podstawie art. 58 § 1 pkt. 6 ustawy z dnia z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270), skargę należało odrzucić.