Starszy referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Opolu Violetta Radecka-Sinicka po rozpoznaniu w dniu 28 maja 2018 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku adwokat M. M. o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu w sprawie ze skargi A. G. na Prezydenta Miasta Kędzierzyna-Koźla w przedmiocie działalności Prezydenta Miasta Kędzierzyna-Koźla postanawia: przyznać adwokat M. M. od Skarbu Państwa - Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu, koszty nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej A. G., obejmujące wynagrodzenie z tytułu sporządzenia opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej, w kwocie 221,40 zł (słownie: dwieście dwadzieścia jeden złoty i czterdzieści groszy), w tym podatek VAT w kwocie 41,40 zł (słownie: czterdzieści jeden złoty i czterdzieści groszy).
Postanowieniem z dnia 11 grudnia 2017 r., Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu odrzucił skargę A. G. wniesioną na Prezydenta Miasta Kędzierzyna-Koźla w przedmiocie działalności Prezydenta Miasta Kędzierzyna-Koźla.
Następnie, postanowieniem z dnia 22 lutego 2018 r. starszy referendarz sądowy na skutek wniosku A. G. o przyznanie prawa pomocy, zwolnił skarżącą od kosztów sądowych oraz ustanowił skarżącej adwokata z urzędu. Wyznaczona w ramach prawa pomocy na pełnomocnika z urzędu skarżącej - adwokat M. M. (wykonująca zawód w Kancelarii Adwokackiej w [...], przy ul. [...]), pismem procesowym z dnia 28 marca 2018 r. przedstawiła opinię o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej w sprawie. Jednocześnie, pełnomocnik wniosła o zasądzenie na jej rzecz z tego tytułu kosztów pomocy prawnej udzielonej z urzędu oświadczając, że koszty te nie zostały opłacone ani w części, ani w całości.
Na skutek zarządzenia z dnia 3 kwietnia 2018 r., powyższa opinia została doręczona skarżącej w dniu 11 kwietnia 2018 r. (por. potwierdzenie odbioru przesyłki pocztowej, k-71 akt sądowych).
Działając na podstawie art. 258 § 2 pkt 8 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2017 r., poz. 1369 ze zm.) - zwanej dalej w skrócie: "P.p.s.a." zważono, co następuje:
Stosownie do treści art. 250 P.p.s.a., wyznaczony adwokat, radca prawny, doradca podatkowy albo rzecznik patentowy otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów, radców prawnych, doradców podatkowych albo rzeczników patentowych w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków.
Przedmiotem niniejszego orzeczenia są koszty pełnomocnika wyznaczonego z urzędu, poniesione w postępowaniu drugiej instancji. Co do czynności pełnomocnika polegającej na sporządzeniu w sprawie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej, zastosowanie mają przepisy rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia z dnia 3 października 2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (Dz.U. z 2016 r., poz. 1714 ze zm.) - zwanego dalej: "rozporządzeniem".
Zgodnie zatem z treścią § 4 ust. 1 rozporządzenia, opłatę ustala się w wysokości określonej w rozdziałach 2-4, przy czym nie może ona przekraczać wartości przedmiotu sprawy. Ustalenie opłaty w wysokości wyższej niż określona w ust. 1, a nieprzekraczającej 150% opłat określonych w rozdziałach 2-4, następuje z uwzględnieniem: 1) nakładu pracy adwokata, w szczególności czasu poświęconego na przygotowanie się do prowadzenia sprawy, liczby stawiennictw w sądzie, w tym na rozprawach i posiedzeniach, czynności podjętych w sprawie, w tym czynności podjętych w celu polubownego rozwiązania sporu, również przed wniesieniem pozwu; 2) wartości przedmiotu sprawy; 3) wkładu adwokata w przyczynienie się do wyjaśnienia okoliczności faktycznych, jak również do wyjaśnienia i rozstrzygnięcia istotnych zagadnień prawnych budzących wątpliwości w orzecznictwie i doktrynie; 4) stopnia zawiłości sprawy, w szczególności trybu i czasu prowadzenia sprawy, obszerności zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, w szczególności dopuszczenia i przeprowadzenia dowodu z opinii biegłego lub biegłych sądowych, dowodu z zeznań świadków, dowodu z dokumentów o znacznym stopniu skomplikowania i obszerności (§ 4 ust. 2 rozporządzenia).
Stosownie natomiast do treści § 21 ust. 1 rozporządzenia opłaty wynoszą w postępowaniu przed sądami administracyjnymi:
1) w pierwszej instancji:
a) w sprawie, której przedmiotem zaskarżenia jest należność pieniężna - opłatę obliczoną na podstawie § 8,
b) za sporządzenie skargi i udział w rozprawie w sprawie skargi na decyzję lub postanowienie Urzędu Patentowego - 600 zł,
c) w innej sprawie - 240 zł.
Niniejsza sprawa, należy do kategorii "innych spraw", a zatem zgodnie z § 21 ust. 1 pkt 2 b) rozporządzenia, opłata w drugiej instancji za sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej wynosi 75 % opłaty określonej w pkt 1, nie mniej jednak niż 120 zł. Wobec tego, przyznano pełnomocnikowi wynagrodzenie w wysokości 180 zł, a na podstawie § 4 ust. 3 rozporządzenia, kwotę tę podwyższono o wielkość podatku od towarów i usług, wyliczoną według stawki podatku obowiązującej dla tego rodzaju czynności na podstawie przepisów o podatku od towarów i usług, czyli o 41,40 zł.
O powyższym, działając na zasadzie art. 258 § 2 pkt 8 P.p.s.a., referendarz orzekł, jak w sentencji.