Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Roman Ciąglewicz po rozpoznaniu w dniu 17 listopada 2008 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi J. M. na postanowienie Burmistrza [...] z dnia [...], nr [...] w przedmiocie opinii w sprawie projektu podziału nieruchomości postanawia: odrzucić skargę.
Pismem z dnia 23 lipca 2008 r., stanowiącym zażalenie w sprawie zawisłej przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Opolu ze skargi J. M. na uchwałę Gminy [...], w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego - sygn. akt II SA/Op 79/08, J. M. zaskarżył również do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu, wydane z upoważnienia Burmistrza [...], postanowienie z dnia [...], nr [...], stanowiące o pozytywnym zaopiniowaniu wstępnego projektu podziału nieruchomości ozn. nr ewid. gruntu: A, B położonych we wsi B.
Mocą zarządzenia przewodniczącego Wydziału II Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu, sprawa ze skargi J. M. na postanowienie z dnia [...], nr [...], o pozytywnym zaopiniowaniu wstępnego projektu podziału nieruchomości ozn. nr ewid. gruntu: A, B położonych we wsi B., wpisana została pod sygnaturą II SA/Op 537/08.
Wojewódzki Sąd Administracyjny, zważył co następuje:
Zgodnie z art. 52 § 1ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) - zwanej dalej P.p.s.a., skargę do sądu administracyjnego można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie, chyba, że skargę wnosi prokurator lub Rzecznik Praw Obywatelskich.
Przez wyczerpanie środków zaskarżenia w myśl art. 52 § 2 P.p.s.a. należy rozumieć sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia, taki jak zażalenie, odwołanie lub wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, przewidziane w ustawie. Oznacza to, że wniesienie skargi do sądu administracyjnego możliwe jest dopiero wówczas, gdy strona wyczerpie środki zaskarżenia służące jej na etapie postępowania administracyjnego. Wyczerpanie trybu zaskarżenia na drodze administracyjnej stanowi przesłankę dopuszczalności skargi.
Zaskarżone w niniejszej sprawie postanowienie z dnia [...], nr [...], pozytywnie opiniujące wstępny projekt podziału nieruchomości o nr ewid.: A, B położonych we wsi B., bez wątpienia jest postanowieniem organu pierwszej instancji. Jednocześnie pomimo prawidłowego pouczenia, nie zostało wniesione na to postanowienie w terminie 7 dni zażalenie do organu wyższego stopnia. Stosownie też do tego uznać trzeba, że w niniejszej sprawie nie został wyczerpany administracyjny tryb zaskarżenia, a tym samym nie została spełniona przesłanka dopuszczalności skargi, o której mowa w art. 52 § 1 P.p.s.a. W przypadku postanowienia wydanego w zakresie kompetencji przysługujących burmistrzowi na podstawie art. 93 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2004 r. Nr 261, poz. 2603 ze zm.) o wyczerpaniu środków zaskarżenia w myśl art. 93 ust. 5 tej ustawy można bowiem mówić w sytuacji, gdy przed wniesieniem skargi postanowienie pierwszoinstancyjne w drodze zażalenia zostanie zaskarżone do organu wyższego stopnia, którym zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 12 października 1994 r. o samorządowych kolegiach odwoławczych (Dz. U. z 2001 r. Nr 79, poz. 856 ze zm.) w zw. z art. 17 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 ze zm.) jest Samorządowe Kolegium Odwoławcze. W takim też przypadku wniesienie skargi dopuszczalne jest na postanowienie wydane na skutek zażalenia, przez organ wyższego stopnia.
Skoro jednak w niniejszej sprawie nie został wyczerpany tryb zażaleniowy, a skarga wniesiona została na decyzję pierwszoinstancyjną, jej wniesienie uznać należało za niedopuszczalne. Z tego też względu na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 P.p.s.a orzeczono o odrzuceniu skargi. Na mocy powołanego przepisu Sąd odrzuca bowiem skargę w przypadku, gdy wniesienie skargi jest niedopuszczalne z innych przyczyn niż wskazane w art. 58 § 1 pkt 1 - 5 P.p.s.a.
Zgodnie z powyższym, na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 P.p.s.a orzeczono jak w sentencji.