Sprawa ze skargi na decyzję Burmistrza Nysy w przedmiocie odmowy przyznania zasiłku celowego
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Elżbieta Naumowicz po rozpoznaniu w dniu 12 grudnia 2011 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi S. H. na decyzję Burmistrza Nysy z dnia 7 września 2011 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania zasiłku celowego postanawia: odrzucić skargę.

Inne orzeczenia o symbolu:
6320 Zasiłki celowe i okresowe
Inne orzeczenia z hasłem:
Pomoc społeczna
Administracyjne postępowanie
Odrzucenie skargi
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu
Inne orzeczenia ze skargą na:
Burmistrz Miasta i Gminy
Uzasadnienie

Pismem z dnia 23 września 2011 r. S. H. wniosła bezpośrednio do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu skargę na decyzję z dnia 7 września 2011 r. nr [...], wydaną przez Dyrektora Ośrodka Pomocy Społecznej w Nysie, działającego z upoważnienia Burmistrza Nysy, dotyczącą odmowy przyznania skarżącej zasiłku celowego. W treści skargi S. H. wskazała, że "pomija odwołanie do SKO Opole z powodu bezprawia od 2008 r.", dodając, że organ ten opieszale rozpatruje sprawy. W odpowiedzi na skargę, zawartej w piśmie z dnia 18 listopada 2011 r., Dyrektor Ośrodka Pomocy Społecznej w Nysie przedstawił przebieg postępowania administracyjnego oraz przyczyny, które legły u podstaw wydania zaskarżonej decyzji.

Wojewódzki Sąd Administracyjny, zważył co następuje:

Zgodnie z art. 52 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), zwanej dalej P.p.s.a., skargę można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie, chyba że skargę wnosi prokurator, Rzecznik Praw Obywatelskich lub Rzecznik Praw Dziecka (§ 1). Przez wyczerpanie środków zaskarżenia należy rozumieć sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia, taki jak zażalenie, odwołanie lub wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, przewidziane w ustawie (§ 2). Z przytoczonego uregulowania wynika jednoznacznie, że wniesienie skargi do sądu administracyjnego możliwe jest dopiero wówczas, gdy strona wyczerpie środki zaskarżenia służące jej na etapie postępowania administracyjnego. Jednocześnie przedmiotem zaskarżenia do sądu administracyjnego może być jedynie akt wydany przez organ wyższego stopnia po rozpoznaniu środka odwoławczego. Innymi słowy, nie jest możliwe uruchomienie kontroli sądowoadministracyjnej na skutek skargi wniesionej na decyzję organu pierwszej instancji, bez uprzedniego wyczerpania przewidzianego prawem trybu odwoławczego.

Powyższy, bezwzględny obowiązek wyczerpania trybu zaskarżenia na drodze administracyjnej, wynika zasady pierwszeństwa trybu administracyjnej kontroli postępowania organu administracyjnego w stosunku do kontroli sądowej. Natomiast tryb administracyjny, właściwy do rozstrzygania spraw indywidualnych w drodze decyzji administracyjnych, oparty jest na zasadzie dwuinstancyjności postępowania, określonej w art. 15 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. (Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 ze zm.), zwanej K.p.a., która daje stronie prawo domagania się dwukrotnego rozpatrzenia i rozstrzygnięcia jej sprawy. Możliwość skorzystania z tego uprawnienia pozostawiona została uznaniu strony w tym sensie, że wyłącznie od jej woli zależy, czy wniesie środek odwoławczy czy też nie. Jednak strona nie może w sposób dowolny kształtować przewidzianej prawem procedury. Jak wskazano już na wstępie, zrezygnowanie przez stronę z prawa wniesienia środka zaskarżenia od decyzji w administracyjnym toku instancji wyklucza - stosownie do treści uregulowania z art. 52 § 1 P.p.s.a. - poddanie działalności organu administracji kontroli sądowej i to niezależnie od powodów, jakimi kierowała się strona decydując się na nieskorzystanie z przysługującego jej prawa. W niniejszej sprawie nie ulega wątpliwości, że zaskarżona decyzja o odmowie przyznania pomocy w formie zasiłku celowego, wydana przez Dyrektora Ośrodka Pomocy Społecznej w Nysie działającego z upoważnienia Burmistrza Nysy, jest aktem organu pierwszej instancji, od którego, zgodnie z art. 127 § 1 i 2 K.p.a., służyło stronie odwołanie do organu administracji publicznej wyższego stopnia. Organem tym - na zasadzie art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 12 października 1994 r. o samorządowych kolegiach odwoławczych (Dz. U. z 2001 r. Nr 79, poz. 856 ze zm.) - jest Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Opolu. O prawie do odwołania oraz sposobie i terminie jego wniesienia prawidłowo pouczono w zaskarżonej decyzji. Pomimo tego, skarżąca nie godząc się z powyższą decyzją pierwszoinstancyjną, nie wniosła od niej odwołania do Kolegium, a zamiast tego wniosła skargę do tut. Sądu.

W tych okolicznościach, w świetle art. 52 § 1 P.p.s.a. uznać trzeba, że przed wniesieniem skargi do tut. Sądu skarżąca nie wyczerpała przewidzianego w ustawie środka zaskarżenia, gdyż nie złożyła odwołania od decyzji organu pierwszej instancji. Z tego względu wniesioną skargę należało odrzucić na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 P.p.s.a., zgodnie z którym sąd odrzuca skargę w przypadku, gdy jej wniesienie jest niedopuszczalne z innych przyczyn niż wskazane w art. 58 § 1 pkt 1-5 P.p.s.a. Za niedopuszczalne należy uznać natomiast wniesienie skargi na decyzję organu pierwszej instancji bez uprzedniego wyczerpania administracyjnego trybu zaskarżenia.

Wobec powyższego, na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 P.p.s.a., skargę jako niedopuszczalną należało odrzucić, stąd orzeczono, jak w sentencji.

Strona 1/1
Inne orzeczenia o symbolu:
6320 Zasiłki celowe i okresowe
Inne orzeczenia z hasłem:
Pomoc społeczna
Administracyjne postępowanie
Odrzucenie skargi
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu
Inne orzeczenia ze skargą na:
Burmistrz Miasta i Gminy