Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Elżbieta Naumowicz po rozpoznaniu w dniu 3 lutego 2014 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi R. S. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Opolu z dnia 15 października 2013 r., nr [...] w przedmiocie zasiłku celowego postanawia: odrzucić skargę.
R. S. w dniu 29 listopada 2013 r. wniósł ustnie do protokołu w siedzibie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Opolu skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu skargę na postanowienie Kolegium z dnia 15 października 2013 r., nr [...], którym stwierdzono niedopuszczalność odwołania od decyzji Prezydenta Miasta Opola z dnia 21 maja 2013 r., nr [...], odmawiającej przyznania R. S. pomocy finansowej w formie zasiłku celowego z przeznaczeniem na pokrycie kosztów transportu medycznego do Kliniki [...] w [...].
W wykonaniu zarządzenia tut. Sądu z dnia 30 grudnia 2013 r. skarżący został wezwany do uzupełnienia braków formalnych skargi poprzez wskazanie, na czym - jego zdaniem - polega naruszenie prawa lub interesu prawnego w zaskarżonym postanowieniu z dnia 15 października 2013 r., w terminie 7 dni od dnia otrzymania wezwania, pod rygorem pozostawienia pisma bez rozpoznania. Wezwanie to zostało przesłane na adres podany w skardze i doręczone skarżącemu w dniu 3 stycznia 2014 r., co wynika ze zwrotnego pocztowego potwierdzenia odbioru przesyłki.
Z akt sprawy wynika, że do dnia wydania niniejszego postanowienia skarżący nie udzielił żadnej odpowiedzi na powyższe wezwanie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skargę należało odrzucić.
Na wstępie należy wskazać, że w pierwszej kolejności Sąd bada z urzędu dopuszczalność skargi, ustalając, czy nie zachodzi jedna z przesłanek do jej odrzucenia, jakie zostały wymienione enumeratywnie w art. 58 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.), zwanej dalej P.p.s.a. Przesłankami tymi są: niewłaściwość sądu (pkt 1), niezachowanie terminu (pkt 2), nieuzupełnienie braków formalnych (pkt 3), zawisłość sprawy (pkt 4), brak zdolności sądowej lub procesowej (pkt 5) oraz niedopuszczalność z innych przyczyn (pkt 6).
Odnośnie braków formalnych skargi podać trzeba, że w myśl art. 49 § 1 w związku z art. 57 § 1 P.p.s.a. skarga, będąca rodzajem pisma procesowego, powinna zawierać elementy wymienione w tym przepisie, do jakich należą: wskazanie zaskarżonej decyzji, postanowienia, innego aktu lub czynności (pkt 1), oznaczenie organu, którego działanie lub bezczynności lub przewlekłego prowadzenia postępowania skarga dotyczy (pkt 2), a także określenie naruszenia prawa lub interesu prawnego (pkt 3).
Podane wymogi skargi są niezbędne do zakreślenia przedmiotu postępowania, a ich niedochowania stanowi brak formalny. Niezachowanie wymogów formalnych może skutkować wezwaniem przez Sąd do uzupełnienia braków w wyznaczonym terminie, pod rygorem odrzucenia skargi. Podstawą odrzucenia skargi jest art. 58 § 1 pkt 3 P.p.s.a. określający, że sąd odrzuca skargę, której braków formalnych nie uzupełniono w terminie. Natomiast przepis art. 49 § 1 P.p.s.a stanowi, że w przypadku, gdy pismo strony nie może otrzymać prawidłowego biegu wskutek niezachowania warunków formalnych, przewodniczący wzywa stronę do jego uzupełnienia lub poprawienia w terminie siedmiu dni pod rygorem pozostawienia bez rozpoznania, chyba że ustawa stanowi inaczej.