Sprawa ze skargi na uchwałę Rady Miejskiej w G. w przedmiocie wyrażenia zgody na sprzedaż nieruchomości
Uzasadnienie strona 2/3

Z akt sądowych wynika, że w sprawie nie uzupełniono braków formalnych skargi, ani nie uiszczono wpisu sądowego od skargi.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu zważył, co następuje:

Skargę należało odrzucić.

Przed przystąpieniem do merytorycznego rozpoznania skargi sąd administracyjny w pierwszej kolejności bada jej dopuszczalność ustalając, czy nie zachodzi jedna z przesłanek do jej odrzucenia, wymienionych enumeratywnie w art. 58 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2022 r. poz. 329) - zwanej dalej jako: "P.p.s.a.".

Przesłankami tymi są: niewłaściwość sądu (pkt 1), niezachowanie terminu (pkt 2), nieuzupełnienie braków formalnych (pkt 3), zawisłość sprawy (pkt 4), brak zdolności sądowej lub procesowej (pkt 5), brak interesu prawnego wnoszącego skargę na uchwałę lub akt, o którym mowa art. 3 § 2 pkt 5 i 6 P.p.s.a. (pkt 5a) oraz niedopuszczalność skargi z innych przyczyn (pkt 6).

Oceniając dopuszczalność skargi wniesionej w niniejszej sprawie, wskazać należy, że nie zawierała ona numeru PESEL skarżącej, choć obowiązek taki wynika z art. 57 § 1 P.p.s.a. w związku z art. art. 46 § 2 pkt 1 lit b) P.p.s.a. Zgodnie z tymi przepisami prawa - skarga, w przypadku, gdy jest pierwszym pismem w sprawie, powinna zawierać numer PESEL strony skarżącej będącej osobą fizyczną.

Dodatkowo zauważyć należy, że zgodnie z art. 58 § 1 pkt 5a P.p.s.a., sąd odrzuca skargę, jeżeli interes prawny lub uprawnienie wnoszącego skargę na uchwałę lub akt, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 5 i 6 P.p.s.a., nie zostały naruszone stosownie do wymagań przepisu szczególnego. Przepisem szczególnym w rozumieniu powyższego artykułu jest art. 101 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, na gruncie którego - każdy, czyj interes prawny lub uprawnienie zostały naruszone uchwałą lub zarządzeniem, podjętymi przez organ gminy w sprawie z zakresu administracji publicznej, może zaskarżyć uchwałę lub zarządzenie do sądu administracyjnego.

Z powyższego wynika, że naruszenie interesu prawnego następuje więc wtedy, gdy zaskarżonym aktem zostaje odebrane lub ograniczone jakieś prawo skarżącego wynikające z przepisów prawa materialnego, względnie zostanie nałożony na niego nowy obowiązek lub też zmieniony obowiązek dotychczas na nim ciążący (por. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 19 czerwca 2009 r., sygn. akt II OSK 205/09, LEX nr 561935). Jest to interes zgodny z prawem i interes chroniony przez prawo. Istotą interesu prawnego jest jego związek z konkretną normą prawa materialnego, tzn. taką normą, którą można wskazać jako jego podstawę i z której podmiot legitymujący się tym interesem może wywodzić swoje racje (por. A. Matan [w:] Ustawa o samorządzie gminnym. Komentarz, wyd. III, red. B. Dolnicki, Warszawa 2021, art. 101). Strona skarżąca zobowiązana jest natomiast wykazać w jaki sposób doszło do naruszenia jej prawem chronionego interesu lub uprawnienia (por. wyrok NSA z dnia 4 lutego 2005 r., sygn. akt OSK 1563/04, LEX nr 171196).

Reasumując powyższe Sąd stwierdził, że przedmiotowa skarga nie zawiera numeru PESEL skarżącej i nie została opłacona. W jej treści skarżąca nie przedstawiła także okoliczności wskazujących na naruszenie zaskarżoną uchwałą jej interesu prawnego. Zarzuty zawarte w skardze były ogólnikowe i odnosiły się w głównej mierze do kwestii niezadowolenia mieszkańców G. z podjętej decyzji o sprzedaży przedmiotowej nieruchomości, stanowiącej park.

Strona 2/3