Dnia 21 kwietnia 2008 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Janowska Sędziowie WSA Grażyna Jeżewska WSA Elżbieta Kmiecik - spr. Protokolant st. sekretarz sądowy Grażyna Stykała po rozpoznaniu w dniu 8 kwietnia 2008 roku na rozprawie sprawy ze skargi I. L. i J. L. na uchwałę Rady Miejskiej w O. z dnia [...], Nr [...] w przedmiocie przeznaczenia do sprzedaży lokali mieszkalnych i użytkowych postanawia odrzucić skargę.
Rada Miejska w O. w dniu [...], działając na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 9 li "a: ustawy z dnia 8 marca 1990r. o samorządzie gminnym oraz art. 34 ust. 1 pkt 3 i ust. 6, a także art. 37 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997r. o gospodarce nieruchomościami podjęła uchwałę Nr [...] w sprawie sprzedaży nieruchomości na terenie Miasta [...]. Paragraf 1 powołanej uchwały przeznaczał do sprzedaży w drodze bezprzetargowej lokale mieszkalne wraz z pomieszczeniami przynależnymi i udziałem w gruncie na rzecz najemców w budynku komunalnym stanowiącym własność Gminy [...], położonym przy ulicy [...] numer 1, 2, 3, 5, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13. Paragraf 3 uchwały uchylał § 1 pkt 7 Uchwały Rady Miejskiej w O. z dnia 15 września 199r., Nr [...], o brzmieniu: "[...], ul. [...] dz. nr nr A, B lokali mieszkalnych"
Skargę na powyższą uchwałę w dniu 5 listopada 2007r., za pośrednictwem Gminy [...], do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu wnieśli małżonkowie Z. L. i J. L. W wywiedzionej skardze żądali m.in. stwierdzenia podjęcia zaskarżonej uchwały z naruszeniem prawa. Skarżący podnosili że sprzedaż lokali mieszkalnych najemcom, na podstawie uchwały Rady Miejskiej w O. z dnia 15.09.1999r., Nr [...], a następnie uchwały Rady Miejskiej w O. z dnia [...], Nr [...], odbywała się z naruszeniem prawa. Skarżący wskazywali, że organ wadliwie ustalił zasady sprzedaży lokali mieszkalnych, stosując jedynie bonifikatę do lokalu mieszkalnego, zaś do pomieszczeń przynależnych i udziału w gruncie, nie przewidując takiej bonifikaty. Skarżący zarzucali nadto czteroletnią bezczynność organu i okłamywanie zainteresowanych wykupem lokali, co spowodowało, ze lokale przeznaczone do sprzedaży zdrożały.
Gmina [...] w odpowiedzi na skargę wniosła o odrzucenie skargi ewentualnie o jej oddalenie. W uzasadnieniu podała, iż w dniu 5 listopada 2007r. do Urzędu Miejskiego w O. wpłynęła skarga Państwa I. i J. L. W ocenie organu wniesiona skarga na uchwałę Rady Miejskiej w O. z dnia [...], Nr [...], nie stanowi aktu prawa miejscowego, nie jest także aktem podjętym w sprawach z zakresu administracji publicznej i stąd wniesiona skarga winna ulec odrzuceniu. Niezależnie od powyższego organ zauważył, iż skarżący niewyczerpali trybu określonego w art. 101 ustawy o samorządzie gminnym, co skutkuje również koniecznością odrzucenia skargi.
Skarżący na wezwanie Sądu, w pismach z dnia 10 stycznia 2008r., 4 marca 2008r., 14 grudnia 2007r. (k. 73) wskazywali, iż nie godzili się z postanowieniami zaskarżonej uchwały i kierowali pisma z prośbą o interwencję do Marszałka Sejmu w dniu 19 lutego 2003r., do Burmistrza [...] w dniu 28 maja 2001r., do Rady Miejskiej w O. w dniu 2.XI.2002r., a także wzywali do usunięcia naruszenia prawa Urząd Miasta w O. pismem z dnia 24 lutego 2005r., na które Burmistrz odpowiedział natychmiast, iż sprzedaż była zgodna z prawem. W piśmie datowanym na dzień 14 grudnia 2007r. skarżący oświadczyli, że nie posiadają kopii pisma wystosowanego pod koniec stycznia 2004r. do Burmistrza Miasta [...], na które nie otrzymali odpowiedzi i które w ich przekonaniu nie zostało przedłożone Radzie Miejskiej w O. Nie otrzymali także od organu odpowiedzi na późniejsze pismo z czerwca 2004r.