Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skarga podlega odrzuceniu.
Przechodząc do rozpoznania niniejszej sprawy, wskazać należy, że Sąd z urzędu bada w pierwszej kolejności dopuszczalność wniesienia skargi. W ramach powyższego zobligowany jest dokonać ustalenia czy skarga odpowiada wymogom formalnym oraz czy nie zachodzi jedna z przesłanek do jej odrzucenia, wymienionych enumeratywnie w art. 58 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ( Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm. ), zwanej dalej P.p.s.a. Przesłankami tymi są: niewłaściwość sądu ( pkt 1 ), wniesienie skargi po terminie ( pkt 2 ), nieuzupełnienie braków formalnych ( pkt 3 ), zawisłość sprawy ( pkt 4 ), brak zdolności sądowej lub procesowej ( pkt 5 ) oraz niedopuszczalność z innych przyczyn ( pkt 6 ), która występuje m.in. w razie niewyczerpania środków zaskarżenia.
Powyższe determinuje dalszy tok badania dopuszczalności niniejszej skargi, zwłaszcza w kierunku rozważenia zagadnienia zachowania przez skarżących terminu do wniesienia skargi. W myśl bowiem art. 53 § 2 P.p.s.a., skargę wnosi się w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia wezwania o usunięcie naruszenia prawa. Zważyć jednak należy, iż kwestie zaskarżania aktów organów samorządu gminy przez podmioty inne niż organy nadzoru, reguluje art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001r., Nr 142, poz. 1591 ze zm.). Zgodnie z jego brzmieniem - każdy, czyj interes prawny lub uprawnienie zostały naruszone uchwałą lub zarządzeniem podjętym przez organ gminy w sprawie z zakresu administracji publicznej, może zaskarżyć uchwałę lub zarządzenie do sądu administracyjnego, ale dopiero po bezskutecznym wezwaniu do usunięcia naruszenia.
Uwzględniając powyższe uregulowania, Sąd stwierdził, że w niniejszej sprawie nie dochowano terminu do wniesienia skargi na uchwałę. Z dołączonych do akt sprawy pism oraz oświadczeń skarżących wynika, że wezwali oni Burmistrza Miasta [...] do usunięcia naruszenia spowodowanego uchwałą Rady Miejskiej w O. z dnia [...], Nr [...], pod koniec stycznia 2004r. Wezwanie to pozostało bez odpowiedzi (k. 73 akt). Powtórne wezwanie dokonane zostało przez skarżących pismem z dnia 24 lutego 2005r. i na to powtórne wezwanie skarżący uzyskali odpowiedź Burmistrza Miasta [...], iż uchwała zgodna jest z prawem (k. 51 akt).
Zważyć w tym miejscu należy, iż w orzecznictwie sądowym zwrócono uwagę na fakt, że negatywne stanowisko rady gminy w przedmiocie wezwania do usunięcia naruszenia prawa ( art. 101 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym ) może być ujawnione i zakomunikowane wzywającemu w każdy sposób, który dostatecznie ujawnia odmowę dokonania żądanego usunięcia naruszenia prawa (postanowienie SN z dnia 5 stycznia 2001 r., sygn. akt III RN 54/00, OSNP 2001, nr 21, poz. 633). Nie ma bowiem w ustawie o samorządzie gminnym precyzyjnie określonej formy i trybu udzielania przez organ gminy odpowiedzi na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, o którym mowa jest w art. 101 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym. Przyjąć zatem należało, iż stanowisko zostało przedstawione skarżącym skutecznie.