Referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Opolu Anna Misiak po rozpoznaniu w dniu 3 czerwca 2015 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku pełnomocnika skarżącej ustanowionego z urzędu o zwrot kosztów nieopłaconej pomocy prawnej w sprawie ze skargi T. R. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Opolu z dnia 31 marca 2014 r., nr [...], w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie usług opiekuńczych postanawia : przyznać od Skarbu Państwa - Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu na rzecz radcy prawnego B. D. koszty nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu skarżącemu T. R. w kwocie 295,20 złotych (słownie: dwieście dziewięćdziesiąt pięć złotych dwadzieścia groszy) zawierającej podatek od towarów i usług w kwocie 55,20 zł (słownie: pięćdziesiąt pięć złotych dwadzieścia groszy)
Postanowieniem z dnia 5 września 2014 r. referendarz sądowy ustanowił dla skarżącej radcę prawnego z urzędu. Pełnomocnikiem tym Dziekan Okręgowej Izby Radców Prawnych w [...] wyznaczył radcę prawnego B. D., wykonującą zawód w [...].
Pełnomocnik skarżącej złożył w dniu 28 października 2014 r., skargę na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Opolu z dnia 31 marca 2014 r., nr [...], w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie usług opiekuńczych, wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu do jej wniesienia. W skardze, pełnomocnik wniósł o przyznanie mu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej skarżącemu z urzędu.
Postanowieniem z dnia 8 stycznia 2015 r., Sąd przywrócił termin do wniesienia skargi. Następnie na rozprawie w dniu 19 lutego 2015 r., Sąd wydał wyrok oddalający skargę. Udział w rozprawie wziął pełnomocnik skarżącego i nie złożył na niej wniosek o zwrot kosztów udzielonej pomocy prawnej, oświadczając, że nie zostały one uiszczone przez skarżącego w całości, ani w części. ,
Przechodząc do rozstrzygnięcia wniosku pełnomocnika, referendarz sądowy stwierdza, że radca prawny ustanowiony z urzędu, ma prawo do wynagrodzenia za podjęte czynności w zakresie nieopłaconej pomocy prawnej oraz do zwrotu niezbędnych wydatków na podstawie art. 250 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.), zwanej dalej P.p.s.a. Koszty nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu, ponoszone przez Skarb Państwa, obejmują zgodnie z § 15 pkt 1 i 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego z urzędu (Dz. U. z 2013 r., poz. 490), zwanego dalej rozporządzeniem, opłatę w wysokości nie wyższej niż 150 % stawek minimalnych, o których mowa w rozdziałach 3 i 4 rozporządzenia oraz niezbędne, udokumentowane wydatki radcy prawnego.
Zgodnie z § 14 ust. 2 pkt 1 lit. c rozporządzenia - stawki minimalne w postępowaniu przed sądami administracyjnymi w pierwszej instancji za udział w innej sprawie, niż te, w których zaskarżona jest należność pieniężna (lit. a) i w sprawie skarg na decyzję i postanowienia Urzędu Patentowego (lit. b), wynoszą 240 zł. Stosownie natomiast do wyżej wskazanego § 15 pkt 1 rozporządzenia, koszty nieopłaconej pomocy prawnej nie mogą obejmować opłaty wyższej niż 150 % stawek minimalnych.
Przy przyznawaniu przez Sąd, zgodnie z § 2 ust. 1 rozporządzenia opłaty za czynności radcy prawnego z tytułu zastępstwa procesowego, bierze się pod uwagę niezbędny nakład pracy pełnomocnika, a także charakter sprawy i wkład pracy pełnomocnika w przyczynienie się do wyjaśnienia i rozstrzygnięcia sprawy.
W niniejszej sprawie referendarz sądowy rozstrzygając o kosztach uznał, że słuszne jest przyznanie wynagrodzenia w stawce minimalnej, co uzasadnia rodzaj i stopień zawiłości sprawy. Przychodzi w tym miejscu zauważyć, że wynagrodzenie przyznaje się za pomoc faktycznie udzieloną stronie, a zatem należy ocenić, czy pełnomocnik podjął czynności stanowiące taką pomoc. Pełnomocnik z urzędu, sporządził skargę i złożył wniosek o przywrócenie terminu do jej wniesienia, brał udział w rozprawie, na której wydano wyrok, podjął więc czynności mające na celu ułatwienie rozstrzygnięcia i wyjaśnienia sprawy.
Zgodnie z § 2 ust. 3 rozporządzenia, sąd podwyższa opłatę za udzielenie pomocy prawnej z urzędu o stawkę podatku od towarów i usług obowiązującą w dniu orzekania o tych opłatach, która obecnie wynosi 23 %.
Wynagrodzenie wynoszące netto 240 zł, podwyższono zatem o stawkę podatku od towarów i usług, czyli o kwotę 55,20 zł (słownie: pięćdziesiąt pięć złotych dwadzieścia groszy).
Istotne dla powyższego rozstrzygnięcia jest także to, iż odnośnie dokonywanych przez pełnomocnika czynności złożenia skargi, wniosku o przywrócenie terminu do jej wniesienia, a także udziału w rozprawie przed sądem I instancji, w ocenie referendarza sądowego wynagrodzenie za te czynności pokrywa wynagrodzenie przyznane ogólnie za jego działania w postępowaniu przed sądem I instancji. Takie stanowisko orzekającego znajduje potwierdzenie w poglądzie przedstawionym przez Naczelny Sąd Administracyjny w postanowieniu z dnia 28 maja 2013 r., sygn. akt II FZ 190/13, dostępne Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych, adres strony https://orzeczenia.nsa.gov.pl, według którego wynagrodzenie należy się co do zasady za całokształt działań pełnomocnika., które doprowadzą do wydania orzeczenia kończącego postępowanie w sprawie w danej instancji.
W związku z tym na postawie art. 250 P.p.s.a., w związku z § 2 ust. 1 i 14 ust. 2 pkt 1 lit. c oraz § 15 rozporządzenia, orzeczono, jak w sentencji.