Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący : Sędzia WSA Krzysztof Bogusz (spr.) Sędzia WSA Ewa Janowska Sędziowie : Sędzia WSA Elżbieta Kmiecik Protokolant : Sekretarz sądowy Agnieszka Jurek po rozpoznaniu w dniu 12 lutego 2008 r. na rozprawie sprawy ze skargi E. P. reprezentowanej przez matkę M. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w O. z dnia [...], nr [...] w przedmiocie zasiłku pielęgnacyjnego postanawia: odrzucić skargę.
Przedmiotem skargi E. P., zastąpionej przez ustawowego przedstawiciela M. K., jest decyzja Samorządowego Kolegium Odwoławczego w O. z dnia [...] nr [...] utrzymująca w mocy decyzję Kierownika Ośrodka Pomocy Społecznej w N. z [...], nr [...] w sprawie przyznania zasiłku pielęgnacyjnego w kwocie 153 zł na okres od 1 lutego 2007r do 28 lutego 2009.
Zaskarżone akty wydano na podstawie art. 16 i art. 24 ustawy z dnia 28 listopada 2003r. o świadczeniach rodzinnych ( Dz. U. z 2006r, nr 139, poz. 992 ze zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Polityki Społecznej z 18 lipca 2006r. w sprawie wysokości dochodu rodziny albo dochodu osoby uczącej się stanowiących podstawę ubiegania się o zasiłek rodzinny oraz wysokości świadczeń rodzinnych ( Dz. U. nr 130, poz. 903).
Decyzję organu odwoławczego doręczono stronie 13 sierpnia 2007r.
W skardze wniesionej bezpośrednio do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu w dniu 15 listopada 2007r. M. K. wniosła miedzy innymi o wyjaśnienie przyczyny braku przyznania zasiłku pielęgnacyjnego jej córce od daty ustalenia niepełnosprawności dziecka, czyli od listopada 2006r. Powołała się na wyrok Trybunału Konstytucyjnego z 23 października 2007r. wydany w sprawie sygn. akt P28/07, w którym orzeczono o niezgodności art. 24 ust. 2 ustawy o świadczeniach rodzinnych w zakresie, w jakim stanowi, że w wypadku wniosku o przyznanie zasiłku pielęgnacyjnego osobie niepełnosprawnej w wieku powyżej 16 lat, legitymującej się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności uzyskanym w wyniku rozpoznania przez Wojewódzki Zespół do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności jej odwołania od orzeczenia powiatowego zespołu do spraw orzekania o niepełnosprawności, prawo do świadczeń rodzinnych ustala się począwszy od miesiąca, w którym wpłynął wniosek, z art. 2 w związku z art. 69 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej.
W konsekwencji strona domagała się uchylenia zaskarżonej decyzji i przyznania zasiłku pielęgnacyjnego od listopada 2006r.
W odpowiedzi na skargę organ odwoławczy wniósł o jej odrzucenie. Podniesiono, że doręczając stronie zaskarżoną decyzję pouczono ją o prawie, trybie i terminie obowiązującym przy wniesieniu skargi do sądu. Tymczasem wbrew pouczeniu strona nie tylko wniosła skargę z pominięciem organu bezpośrednio do sądu, ale też z uchybieniem ustawowego terminu. Organ otrzymał skargę 16 listopada 2007r., a więc po terminie określonym w art. 53 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ( Dz. U. nr 153, poz. 1270 ze zm.), dalej w skrócie P.p.s.a.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu zważył, co następuje:
Skarga podlega odrzuceniu.
Zgodnie z art. 53 § 1 P.p.s.a. skargę wnosi się w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie. Warunkiem merytorycznego rozpoznania skargi przez sąd jest zatem jej złożenie w ustawowym terminie, przy tym decydujący jest moment wpływu skargi do organu. Stosownie bowiem do art. 54 § 1 P.p.s.a. skargę do sądu administracyjnego wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi. Dopiero wówczas organ przekazuje skargę sądowi wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę ( por. art. 54 § 2 P.p.s.a.).