Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Grażyna Jeżewska po rozpoznaniu w dniu 20 kwietnia 2009 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi R. M. na decyzję Burmistrza Kietrza z dnia [...], Nr [...] w przedmiocie świadczenia z funduszu alimentacyjnego postanawia odrzucić skargę.
Burmistrz Kietrza decyzją z dnia [...], Nr [...], orzekł o uchyleniu z dniem 1 listopada 2008 r. w całości decyzji z dnia 2 października 2008 r., Nr [...] w przedmiocie "zwrotu alimentów na syna" skarżącej R. M.
Przywołana decyzja zawierała pouczenie, iż służy od niej odwołanie do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Opolu, za pośrednictwem organu wydającego decyzję w terminie 14 dni od daty doręczenia decyzji.
W dniu 20 grudnia 2008 r. R. M. wniosła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu, przedstawiając szczegółowo przebieg postępowania w zakresie zaliczki alimentacyjnej na rzecz jej syna i wskazała na nieprawidłowości w postępowaniu administracyjnym, które jej zdaniem, spowodowały niesłuszne pozbawienie jej zaliczki alimentacyjnej. Wskazała ponadto na swoją złą sytuację życiową, spowodowaną powstałą sytuacją, a także bezrobociem skarżącej.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Opolu, pismem z dnia 8 stycznia 2009 r. poinformowało Sąd, iż przed tym organem nie toczyło się postępowanie odwoławcze w tej sprawie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 52 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) - zwanej dalej P.p.s.a., skargę można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie, chyba że skargę wnosi prokurator lub Rzecznik Praw Obywatelskich. Przez wyczerpanie środków zaskarżenia należy rozumieć sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden środek odwoławczy, taki jak zażalenie, odwołanie lub wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy przewidziany w ustawie.
Stosownie do art. 127 § 1 i 2 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r., Nr 98, poz. 1071 ze zm.) zwanej dalej K.p.a., od decyzji wydanej w pierwszej instancji, organem właściwym do rozpatrzenia odwołania jest organ administracji publicznej wyższego stopnia, chyba że ustawa przewiduje inny organ.
Obowiązek wyczerpania środków zaskarżenia przed wniesieniem skargi do sądu wynika z założenia, że Sąd nie wyręcza organów administracji wyższego stopnia i nie narusza podstawowej zasady dwuinstancyjności postępowania, ustanowionej w art. 15 K.p.a. Zasada dwuinstancyjności daje stronie prawo domagania się dwukrotnego merytorycznego rozpatrzenia jej sprawy przez dwa różne organy administrujące. Rangę tej zasady potwierdza art. 78 Konstytucji RP, w myśl którego "każda ze stron ma prawo do zaskarżenia orzeczeń i decyzji wydanych w pierwszej instancji. Wyjątki od tej zasady oraz tryb zaskarżenia określa ustawa" (por. B. Adamiak, J. Borkowski: "Polskie postępowanie administracyjne sądowoadministracyjne", Warszawa 1999 r., str. 165 i nast.).
Zgodnie z omówioną wyżej zasadą dwuinstancyjności postępowania i w myśl przepisów ustawy z dnia 7 września 2007 r. o pomocy osobom uprawnionym do alimentów (Dz. U. z 2009 r. Nr 1, poz. 7) oraz art. 1 ustawy z dnia 12 października 1994 r. o samorządowych kolegiach odwoławczych (Dz. U. z 2001 r. Nr 79, poz. 856 ze zm.), organem właściwym do rozpatrzenia odwołania od decyzji wydanej w pierwszej instancji przez Burmistrza Kietrza, w przedmiocie zaliczki alimentacyjnej jest Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Opolu.
Skarga wniesiona do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu przez R. M. dotyczy decyzji Burmistrza Kietrza z dnia [...], Nr [...]. Tym samym więc skarga na tę decyzję wniesiona do sądu administracyjnego jest niedopuszczalna wobec treści art. 52 § 1 P.p.s.a.
Wobec powyższego skargę należało odrzucić, na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 P.p.s.a., co też Sąd orzekł w sentencji postanowienia.