Starszy referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Opolu Violetta Radecka po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 8 stycznia 2018 r. wniosku S. P. o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych w całości w sprawie ze skargi S. P. na zarządzenie Burmistrza Strzelec Opolskich z dnia 4 września 2017 r., nr [...] w przedmiocie przeznaczenia do sprzedaży w trybie bezprzetargowym postanawia: zwolnić skarżącego od kosztów sądowych.
Działająca w imieniu S. P. - B. P., wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu skargę na zarządzenie Burmistrza Strzelec Opolskich z dnia 4 września 2017 r., nr [...].
Na skutek zarządzenia Przewodniczącego Wydziału II z dnia 19 grudnia 2017 r., wezwano stronę skarżącą do uiszczenia w terminie 7 dni, wpisu od skargi w wysokości 100 zł, pod rygorem odrzucenia skargi. W terminie zakreślonym do dokonania żądanej czynności, złożono na urzędowym formularzu wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych w całości.
Uzasadniając wniosek stwierdzono, że wnioskodawca jest osobą starszą, schorowaną - [...] uszczerbku na zdrowiu, bezrobotną, mieszkającą w [...]. Podniesiono, że stan zdrowia skarżącego stale się pogarsza, a z uwagi na problemy z układem [...], nie może podjąć żadnej pracy, nawet dorywczej. We wniosku stwierdzono także, że skarżący utrzymuje się z zasiłku dla bezrobotnych w wysokości [...] miesięcznie, który gwarantuje mu minimalne zabezpieczenie społeczne. Oświadczył, że na koszty miesięcznego utrzymania składają się wydatki na media lokalowe wraz z kosztami ogrzewania - ok. 380 zł, koszt energii elektrycznej - [...], opłata za telefon - [...], a także wydatki na zakup żywności w wysokości [...]. W oświadczeniu o stanie majątkowym podano, że majątek skarżącego to [...] domu o powierzchni [...] z [...] (są to dwa pokoje mające około [...] m²) oraz [...] działki budowlanej o powierzchni [...] m², a obydwie nieruchomości stanowią własność wspólną z żoną. Podniesiono, że wynajęcie pokoi we wspólnym domu nie wchodzi w rachubę ze względu na to, że są one zamieszkałe przez dzieci skarżącego i nie ma do nich odrębnego wejścia. Niemożliwe jest także zaciągnięcie pożyczki pod zastaw domu ze względu na brak stałego miejsca zamieszkania na terenie Polski, a sprzedaż wiązałaby się z problemami formalno-technicznymi i z kosztami kilkakrotnie przekraczającymi wysokość wpisu. Podniósł, że kopie dokumentów potwierdzających powyższe informacje o sytuacji majątkowej doręczył w sprawach o sygn. akt II SAB/Op 83/16 i II SA/Op 121/17.
Działając na zasadzie art. 258 § 2 pkt 7 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2017 r., poz. 1369 z późn. zm.) referendarz zważył, co następuje:
Wniosek zasługuje na uwzględnienie.
Skarżący zwrócił się o zwolnienie od kosztów sądowych w całości, a zatem stosownie do art. 245 § 3 P.p.s.a. zażądał przyznania prawa pomocy w zakresie częściowym. Zgodnie z art. 246 § 1 pkt 2 P.p.s.a., określającego przesłanki warunkujące udzielenie prawa pomocy w tym zakresie, przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej następuje, gdy osoba ta wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny. Naczelny Sąd Administracyjny wyraził pogląd, który to pogląd referendarz podziela, iż przez uszczerbek utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny, o którym mowa w przywołanym przepisie, należy rozumieć zachwianie sytuacji materialnej i bytowej strony skarżącej w taki sposób, iż nie jest ona w stanie zapewnić sobie minimum warunków socjalnych (por. postanowienie NSA z dnia 12 stycznia 2005 r., sygn. akt FZ 424/04, niepublikowane).
Skarżący wykazał, że znajduje się w sytuacji materialnej, która uprawnia do przyznania prawa pomocy. Referendarz ocenę taką przyjął po dokonaniu analizy sytuacji przedstawionej we wniosku, a także wynikającej z akt innych spraw toczących się przed tut. Sądem (np. o sygn. II SA/Op 410/16). Referendarz uwzględnił zatem status rodzinny skarżącego, dochody oraz jego stan majątkowy i uznał o konieczności udzielenia pomocy. Za takim poglądem przemawia przede wszystkim niski dochód skarżącego uzyskiwany z tytułu świadczeń socjalnych, kształtujący się na poziomie [...], co w przeliczeniu na polską walutę wynosi 2.422,02 zł miesięcznie (obliczono na podstawie Tabeli NBP kursu średniego walut według stanu na dzień 8 stycznia 2018 r., źródło: strona internetowa: http://www.nbp.pl/), przy zbliżonej wysokości łącznie ponoszonych wydatków miesięcznych. Wykazane niskie dochody, brak zgromadzonych oszczędności, a także zły stan zdrowia skarżącego wskazują na trudności z wygospodarowaniem środków na opłacenie kosztów postępowania, bez uszczerbku swojego koniecznego utrzymania. Referendarz uznał zatem, że skarżący spełnia przesłankę przyznania prawa pomocy w zakresie częściowym.
Mając na względzie wyżej przedstawione okoliczności sprawy, referendarz działając na zasadzie art. 258 § 2 pkt 7 P.p.s.a. w związku z art. 246 § 1 pkt 2 P.p.s.a., orzekł jak w sentencji.