Sprawa ze skargi na uchwałę Rady Miejskiej w Baborowie w przedmiocie regulaminu dostarczania wody i odprowadzania ścieków
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Daria Sachanbińska po rozpoznaniu w dniu 26 lutego 2007 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi Wojewody Opolskiego na uchwałę Rady Miejskiej w Baborowie z dnia 14 lutego 2006 r., Nr XXIX -214/06, w przedmiocie regulaminu dostarczania wody i odprowadzania ścieków postanawia: umorzyć postępowanie.

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi zawartej w piśmie z dnia 31 sierpnia 2006 r., wniesionej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu przez Wojewodę Opolskiego, jest uchwała Rady Miejskiej w Baborowie z dnia 14 lutego 2006 r., nr XXIX - 214/06, w sprawie uchwalenia regulaminu dostarczania wody i odprowadzania ścieków na terenie Gminy Baborów.

Skarżący wniósł o stwierdzenie nieważności zaskarżonej uchwały z powodu istotnego naruszenia prawa, to jest art. 19 ust. 1 i ust. 2 ustawy z dnia 7 czerwca 2001r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków (tekst jedn. Dz. U. z 2006 r., Nr 123, poz. 858), ponieważ uchwała nie określa minimalnego poziomu usług świadczonych przez przedsiębiorstwo wodno - kanalizacyjne w zakresie dostarczania wody i odprowadzania ścieków, który jest jednym z elementów obligatoryjnych regulaminu. Ponadto, uchwała zawiera jeszcze inne wadliwości, bowiem powtarza przepisy zawarte w obowiązującej ustawie. Taka uchwała, jako istotnie naruszająca prawo jest nieważna. Trzeba bowiem liczyć się z tym, że powtórzony przepis będzie interpretowany w kontekście uchwały, w której go powtórzono, co może prowadzić do całkowitej lub częściowej zmiany intencji ustawodawcy.

W odpowiedzi na skargę Gmina Baborów podniosła, iż zgadza się z zarzutami podniesionymi w skardze, w związku z tym, na sesji w dniu 24 października 2006 r., radni podjęli nową uchwałę Nr XXXIV-254/06 w sprawie uchwalenia regulaminu dostarczania wody i odprowadzania ścieków, która - zgodnie z treścią § 34 - z dniem jej wejścia w życie uchyla zaskarżoną uchwałę.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu wezwał Radę Gminy Baborów do złożenia oświadczenia, czy zaskarżona uchwała wywołała skutki prawne, a nadto do wyjaśnienia, czy uchwała ją uchylająca z dnia 24 października 2006 r., Nr XXXIV-254/06, weszła w życie. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu wezwał też Wojewodę Opolskiego do udzielenia informacji, czy uchwała z dnia 24 października 2006 r. została ogłoszona w Dzienniku Urzędowym Województwa Opolskiego. Pismem z dnia 8 stycznia 2007 r. (data nadania przesyłki w placówce pocztowej) Burmistrz Gminy Baborów oświadczył, że zaskarżona uchwała nie wywołała żadnych skutków prawnych, a zmieniająca ją uchwała została opublikowana w Dzienniku Urzędowym Województwa Opolskiego z dnia 27 grudnia 2006 r., Nr 95, poz. 2767. Wojewoda Opolski potwierdził informację o publikacji uchwały.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Postępowanie podlega umorzeniu.

Uchwała będąca przedmiotem niniejszego postępowania sądowoadministracyj - nego została wyeliminowana z obrotu prawnego, gdyż na sesji w dniu 24 października 2006 r., korzystając z uprawnienia zawartego w art. 54 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), zwanej dalej P.p.s.a., Rada podjęła uchwałę Nr XXXIV - 254/06, uchylającą w § 34 zaskarżoną uchwałę, czym w całości uwzględniono skargę oraz żądania skarżącego.

Treść powołanego wyżej przepisu stanowi samoistną podstawę prawną do dokonania autokontroli przez organ, którego działanie zaskarżono. Wyeliminowanie z obrotu prawnego zaskarżonej uchwały sprawia, iż brak jest przedmiotu zaskarżenia, co - z kolei - czyni postępowanie w niniejszej sprawie bezprzedmiotowym. W zaistniałej sytuacji zastosowanie znajduje przepis art. 161 § 1 pkt 3 P.p.s.a., zgodnie z którym sąd wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania, jeżeli postępowanie z innych przyczyn niż określone w punkcie 1 i 2 omawianej regulacji (nie mają zastosowania w rozpoznawanej sprawie) stało się bezprzedmiotowe.

Mając na uwadze powyższe, należało orzec jak w sentencji, na podstawie wskazanego powyżej przepisu art. 161 § 1 pkt 3 P.p.s.a.

Strona 1/1