Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Ewa Janowska po rozpoznaniu w dniu 20 lutego 2009 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi M. G. na Opolskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Opolu w przedmiocie zamknięcia drogi publicznej postanawia: 1. odmówić przyznania prawa pomocy, 2. odrzucić skargę.
Pismem z dnia 2 grudnia 2008 r. M. G., wniósł bezpośrednio do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu, skargę na Opolskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Opolu, domagając się zamknięcia drogi przebiegającej w pobliżu nieruchomości skarżącego, której funkcjonowanie powoduje zniszczenia jego domu. M. G. podniósł, że przedmiotowa droga przebiega w nieprawidłowej odległości od domu skarżącego (1,25 m), co powoduje pęknięcia budynku mieszkalnego. M. G. podał także, że zwracał się w tej sprawie do organów nadzoru budowlanego obu instancji, ale te odpowiadały, że drogi tej "nie dotyczy przepis" i "nadzór budowlany może sobie z nią robić co chce". M. G. wniósł też w skardze o przyznanie mu prawa pomocy w zakresie ustanowienia adwokata z urzędu.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu, działając na podstawie art. 54 § 1 i 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) - zwanej dalej w skrócie: "P.p.s.a.", zwrócił się do organu o udzielenie odpowiedzi na skargę oraz o nadesłanie akt administracyjnych. Na podstawie art. 252 § 2 P.p.s.a., stanowiącego, że wniosek o prawo pomocy obligatoryjnie składa się na urzędowym formularzu, tut. Sąd przesłał skarżącemu taki formularz w celu wypełnienia i odesłania w terminie 7 dni od dnia otrzymania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpoznania.
Skarżący w dniu 23 grudnia 2008 r. (data nadania przesyłki w placówce pocztowej), przesłał urzędowy formularz wniosku o przyznanie prawa pomocy, w którym zaznaczył, że żąda przyznania mu prawa pomocy w całości, to jest zwolnienia od kosztów sądowych i ustanowienia adwokata. Wskazał, że obecnie nie ma żadnych dochodów, posiada majątek w postaci domu o wielkości 280 m 2, mieszkania o powierzchni 150 m 2, a także samochodu marki Polonez, który zakupił w styczniu 2008 r. za 500 zł. Skarżący podał, że samodzielnie prowadzi swoje gospodarstwo domowe.
Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego w Opolu, udzielił odpowiedzi na skargę pismem z dnia 15 stycznia 2009 r., wniósł w niej o oddalenie skargi. Uzasadniając swoje stanowisko w sprawie, organ po uprzednim opisaniu przebiegu sprawy podniósł, iż Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w powiecie nyskim, wydał decyzję z dnia 5 czerwca 2008 r., umarzającą postępowanie w sprawie oceny legalności odcinka drogi osiedlowej położonej w P. przy ul. [...] nr [...], a rozstrzygnięcie to zostało utrzymane w mocy decyzją Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Opolu z dnia 20 sierpnia 2008 r., nr [...]. Opolski Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego w Opolu stwierdził, że żądanie M. G. zamknięcia przedmiotowej drogi jest w świetle obowiązujących przepisów prawa niemożliwe. Organ mógłby podjąć działania w kierunku zamknięcia drogi, gdyby stanowiła ona samowolę budowlaną, organ natomiast ustalił w toku postępowania, że droga powstała w sposób legalny. Organ stwierdził też, że droga ta spełnia wymagania przepisów techniczno-budowlanych, nie ma zatem podstaw do wszczęcia w tym przedmiocie przez niego innych działań dopuszczalnych przez Prawo budowlane, jak przykładowo zakaz użytkowania obiektu czy jego zabezpieczenie. W ocenie organu żądanie zamknięcia spornej drogi może być adresowane jedynie do jej właściciela, on bowiem tylko jest władny nią dysponować i podjąć działania zmierzające do zlikwidowania ruchu samochodowego na drodze. W obowiązującym stanie prawnym, ani Opolski Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego w Opolu, ani Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w powiecie nyskim nie są uprawnieni do orzekania o nakazie zamknięcia drogi.