Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Grażyna Jeżewska (spr.) Sędziowie: Sędzia WSA Ewa Janowska Asesor sądowy Elżbieta Naumowicz Protokolant: Referent-stażysta Agnieszka Jurek po rozpoznaniu w dniu 12 kwietnia 2007 r. na rozprawie sprawy ze skargi Wojewody Opolskiego na uchwałę Rady Miejskiej w Białej z dnia 29 grudnia 2005 r., nr XXVII/276/05 w przedmiocie utrzymania czystości i porządku na terenie gminy postanawia umorzyć postępowanie.
U Z A S D N I E N I E
Wojewoda Opolski wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu skargę na uchwałę Rady Miejskiej w Białej, z dnia 29 grudnia 2005 r., nr XXVII-276/05 w sprawie uchwalenia Regulaminu utrzymania czystości i porządku na terenie Gminy Biała. W skardze tej, podnosząc zarzut podjęcia zaskarżonej uchwały z istotnym naruszeniem prawa, Wojewoda wniósł o stwierdzenie jej nieważności w całości.
W odpowiedzi na skargę Gmina Biała oznajmiła, iż uznaje skargę za uzasadnioną, zgadzając się w całości z przedstawionymi zarzutami. W piśmie procesowym z dnia 16 marca 2007 r. Gmina Biała wniosła na podstawie art. 161 §1 pkt 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz.1270 ze zm.) - zwaną dalej P.p.s.a., o umorzenie postępowania. W uzasadnieniu poinformowała, iż uchwałą z dnia 27 lutego 2007 r., nr IV/42/07 Rada Miejska w Białej, stosując się do zaleceń Wojewody Opolskiego uchyliła w całości zaskarżoną uchwałę i podjęła, w tym samym dniu, nową uchwałę w sprawie uchwalenia Regulaminu utrzymania czystości i porządku na terenie Gminy Biała. Wskazała, że tym samym uwzględniła w całości skargę organu nadzoru, w trybie art. 54 P.p.s.a., wobec czego, zdaniem Gminy, postępowanie stało się bezprzedmiotowe
Pismem procesowym z dnia 29 marca 2007 r., skierowanym do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu, Wojewoda Opolski wniósł, na podstawie art. 161 § 1 pkt 3 P.p.s.a., o umorzenie z urzędu przedmiotowego postępowania stwierdzając, że podjęta przez Radę Miejską w Białej, wyżej omówiona uchwała, jest zgodna z przepisami prawa i zostanie opublikowana w Dzienniku Urzędowym Województwa Opolskiego w najbliższym możliwym terminie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Niniejsze postępowanie podlega umorzeniu.
Stosownie do brzmienia art. 54 § P.p.s.a, organ którego działanie lub bezczynność zaskarżono, może w zakresie swojej właściwości uwzględnić skargę w całości do dnia rozpoczęcia rozprawy.
Uwzględnienie skargi przez organ w trybie art. 54 § 3, P.p.s.a. skutkuje bezprzedmiotowością postępowania sądowoadministracyjnego, co stanowi z kolei przesłankę umorzenia postępowania w oparciu o art. 161 § 1 pkt 3 P.p.s.a. Stosowanie bowiem do art. 161 § 1 pkt 3 P.p.s.a, Sąd wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania sądowoadministracyjnego, gdy postępowanie stało się bezprzedmiotowe z innych przyczyn, niż wskazane w art. 161 § pkt 1 i 2. Bezprzedmiotowość, o której mowa w art. 161 § 1 pkt 3 P.p.s.a., będzie zachodziła natomiast wówczas, gdy w toku postępowania, przed wydaniem wyroku, przestanie istnieć przedmiot zaskarżenia.
W rozpatrywanej sprawie, uwzględniając w całości zarzuty podniesione w skardze, Rada Miejska w Białej, podjęła uchwałę z dnia 27 lutego 2007 r., na mocy której zaskarżona uchwała została uchylona. Jednocześnie nowa uchwała, która odpowiada prawu, zgodnie z oświadczeniem Wojewody, opublikowana zostanie w Dzienniku Urzędowym Województwa Opolskiego.
W tym miejscu trzeba powiedzieć, że z bezprzedmiotowością postępowania sądowoadministrcyjnego "z innych przyczyn" w rozumieniu art. 161 § 1 pkt 3 P.p.s.a. mamy do czynienia, gdy zaskarżony akt zostanie pozbawiony bytu prawnego w rezultacie skorzystania przez organ, którego akt został zaskarżony, z uprawnień samokontrolnych przewidzianych w art. 54 § 3 P.p.s.a., poprzez uchylenie go przez ten organ. Z taką sytuacją mamy do czynienia w niniejszej sprawie. Skoro zatem, zaskarżona uchwała wyeliminowana została z obiegu prawnego, uznać należało, iż w niniejszej sprawie, z uwagi na brak przedmiotu zaskarżenia, zaistniała przesłanka umorzenia postępowania, o której mowa w art. 161 § 1 pkt 3 P.p.s.a.
Mając na uwadze powyższe, należało orzec, jak w sentencji.