Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący: Asesor sądowy Elżbieta Naumowicz po rozpoznaniu w dniu 11 kwietnia 2005r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi A. F. i W. K. na uchwałę Rady Gminy Cisek z dnia 17 maja 2004 r., nr XIX/77/2004 w przedmiocie szkół i placówek oświatowo-wychowawczych postanawia: o d r z u c i ć s k a r g ę.
A. F. oraz W. K. skierowali do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu pismo, przesłane pocztą, listem poleconym nadanym w dniu 14 lutego 2005 r., w którym wnieśli o "sprawdzenie zgodności z ustawą o systemie oświaty uchwały rady Gminy Cisek z dnia 17 maja 2004 r., nr XIX/77/2004, w sprawie ustalania odpłatności za świadczenia wykraczające poza realizację podstaw programowych wychowania przedszkolnego przedszkoli publicznych na terenie gminy Cisek".
Wojewódzki Sąd Administracyjny pismami z dnia 23 lutego 2005 r. wezwał skarżących, pod rygorem odrzucenia skargi, do uzupełnienia w terminie 7 dni od daty doręczenia wezwania jej braków formalnych, poprzez wykazanie, że wyczerpano tryb wezwania do usunięcia naruszenia prawa.
Pisma powyższe zostały przesłane na adresy wskazane w skardze i pod tymi adresami doręczone za pisemnym pokwitowaniem żonom skarżących tj. G. K. w dniu 28 lutego 2005 r. oraz K. F. w dniu 1 marca 2005 r.
W aktach sprawy brak jest odpowiedzi na wezwanie Sądu.
Wojewódzki Sąd Administracyjny, zważył co następuje:
skargę należało odrzucić. Wniesiona skarga dotyczyła uchwały Rady Gminy Cisek, w związku z czym należy wskazać, iż w świetle przepisów ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz.1270 ze zm.), zwanej dalej p.p.s.a., skargę można wnieść po uprzednim wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeśli służyły one w postępowaniu, a jeśli nie były one przewidziane ustawą, wniesienie skargi musi być poprzedzone wezwaniem właściwego organu do usunięcia naruszenia prawa. Szczególne przesłanki dopuszczalności zaskarżenia uchwał organów gminy przewiduje art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz. U. z 2001 r., nr 146, poz. 1591 ze zm.), w myśl którego każdy, czyj interes prawny lub uprawnienie zostały naruszone uchwałą podjętą przez organ gminy w sprawie z zakresu administracji publicznej, może - po bezskutecznym wezwaniu do usunięcia naruszenia - zaskarżyć uchwałę do sądu administracyjnego (ust. 1). Przepis ten ustanawia zatem przesłankę dopuszczalności skargi do sądu administracyjnego w postaci wezwania do usunięcia naruszenia prawa. Innymi słowy - uchwałę organów gminy podjętą w zakresie administracji publicznej można zaskarżyć do sądu administracyjnego dopiero po bezskutecznym wezwaniu do usunięcia naruszenia, przy czym w sprawie wezwania do usunięcia naruszenia stosuje się przepisy o terminach załatwiania spraw w postępowaniu administracyjnym (ust. 4).
Powyższe oznacza, że skarga do sądu administracyjnego może być złożona dopiero wówczas, gdy organ gminy, który podjął kwestionowaną uchwałę, odmówi usunięcia naruszenia interesu prawnego lub uprawnienia skarżącego albo nie wypowie się w tej kwestii w terminie, jaki obowiązuje dla załatwiania sprawy w postępowaniu administracyjnym (por. T. Woś, H. Knysiak-Molczyk, M. Romańska: Postępowanie sądowoadministracyjne, Wyd. Prawnicze LexisNexis, Warszawa 2004 r., str. 120-121). Terminy, o których mowa, wynikają z art. 35 i 36 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r., Nr 98, poz. 1071 ze zm.), zwanej dalej K.p.a. Ustawodawca w przepisie art. 35 §3 K.p.a. określił, że załatwienie sprawy przez organy administracyjne powinno nastąpić nie później niż w ciągu dwóch miesięcy od wszczęcia postępowania, stąd bieg terminu do wniesienia do sądu skargi w trybie omawianego przepisu rozpoczyna się po upływie dwóch miesięcy, w czasie których organ miał obowiązek ustosunkowania się do wezwania. Niespełnienie tej przesłanki powoduje niedopuszczalność skargi.
Przepis art. 58 § 1 p.p.s.a. wymienia enumeratywnie przesłanki do odrzucenia skargi, do których należą: niewłaściwość sądu (pkt 1), wniesienie po terminie (pkt 2), nieuzupełnienie braków formalnych (pkt 3), zawisłość sprawy (pkt 4), brak zdolności sądowej lub procesowej (pkt 5) oraz niedopuszczalność z innych przyczyn (pkt 6), która występuje m.in. w razie niewyczerpania środków zaskarżenia.
Skarżący zostali wezwani do uzupełnienia braku skargi, polegającego na wykazaniu, że wyczerpany został przewidziany prawem tryb wezwania do usunięcia naruszenia prawa. Pismo Sądu w tym przedmiocie, wskazujące termin oraz rygor w razie niewykonania wezwania, zostało skutecznie doręczone skarżącemu W. K. w dniu 28 lutego 2005r., natomiast A. F. w dniu 1 marca 2005r. Zakreślony siedmiodniowy termin upływał zatem dla skarżących W. K. i A. F. odpowiednio z dniem 7 marca 2005r. oraz z dniem 8 marca 2005r.
Żaden ze skarżących nie uzupełnił braku skargi w zakreślonym przez Sąd terminie, co skutkuje odrzuceniem skargi.
W związku z powyższym, na podstawie art. 58 § 1 pkt 3 powołanej ustawy prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzeczono jak w sentencji.