Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Ewa Janowska ( spr.) po rozpoznaniu w dniu 18 lutego 2011 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi J.C. na uchwałę Rady Gminy Jemielnica z dnia 16 października 2006 r., nr XL/259/06 w przedmiocie regulaminu utrzymania czystości i porządku na terenie gminy postanawia : odrzucić skargę.
Przedmiotem skargi wniesionej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu przez J.C. jest uchwała Rady Gminy Jemielnica z dnia
16 października 2006 r. nr XL/259/06 dotycząca uchwalenia regulaminu utrzymania czystości i porządku w gminie Jemielnica. W dniu 16 października 2006 r., Rada Gminy Jemielnica, podjęła uchwałę nr XL/259/06, w sprawie regulaminu utrzymania czystości i porządku na terenie Gminy Jemielnica. W akcie tym, jako podstawę prawną jej podjęcia wskazano art. 4 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (Dz. U. z 2005 r. nr 236, poz. 2008 ze zm.). Pismem z dnia 12 lutego 2010 r. zatytułowanym "Interpelacja" J.C. i H. P., wezwali Wójta Gminy Jemielnica do usunięcia naruszenia prawa, poprzez dostosowanie regulaminu utrzymania czystości i porządku do stanu zgodnego z prawem, w terminie do końca marca 2010 r. W wykonaniu zarządzenia sędziego z dnia 27 grudnia 2010 r. wezwano Gminę Jemielnica do nadesłania, dokumentów potwierdzających datę złożenia przez J.C. pisma z dnia 12 lutego 2010 r. oraz wskazanie, czy na powyższe pismo Gmina udzieliła skarżącemu pisemnej odpowiedzi, a jeżeli tak to, w jakiej dacie. Ustosunkowując się do wezwania Sądu, zastępca Wójta Gminy Jemielnica -P. P. przesłał do tut. Sądu protokół nr XXXIV/10 z Sesji Rady Gminy Jemielnica z dnia 12 lutego 2010 r., stanowiący potwierdzenie złożenia przez skarżącego interpelacji w dniu 12 lutego 2010 r. oraz protokół nr XXXV/10 z Sesji Rady Gminy Jemielnica z dnia 22 marca 2010 r., będący potwierdzeniem udzielenia odpowiedzi na złożoną interpelację na sesji w dniu 22 marca 2010 r. W wykonaniu zarządzenia sędziego z dnia 19 stycznia 2011 r. wezwano skarżącego do uzupełnienia braków formalnych wniesionej skargi poprzez wykazanie, że przed jej wyniesieniem wezwał organ gminy do usunięcia naruszenia prawa wywołanego zaskarżoną uchwałą, a jeżeli tak to wykazanie, w jakiej dacie oraz czy uzyskał pisemną odpowiedź organu i w jakiej dacie, w terminie siedmiu dni pod rygorem odrzucenia skargi. W zakreślonym przez Sąd terminie skarżący wskazał, że dwukrotnie zawracał się do organu gminy, pismem z dnia 25 listopada 2009 r. złożył interpelację do Przewodniczącego Rady Gminy Jemielnica oraz 12 lutego 2010 r., na sesji Rady Gminy Jemielnica, zgłosił interpelację swoją oraz H. P., na które nie otrzymał pisemnej odpowiedzi. W skardze wniesionej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu, J.C., zaskarżył w całości kwestionowaną uchwałę Rady Gminy Jemielnica, wnosząc o stwierdzenie jej nieważności oraz zasądzenie kosztów postępowania. Skarżonemu rozstrzygnięciu zarzucił naruszenie przepisów art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach, art. 24 ust. 1, ust. 2 pkt 3 ustawy z dnia 16 lutego 2007 r. o ochronie konkurencji konsumentów oraz art. 3 ust. 1 i art. 15 ust. 2 ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji a także art. 2, art. 7 i art. 32 Konstytucji R.P. Podnosił, że powyższym regulaminem narzucono mieszkańcom częstotliwość wywozów śmieci, która została dostosowana do funkcjonujących dotychczas rozwiązań w gminie i oczekiwań dotychczasowego przewoźnika. Mieszkańcy nie mają możliwości zawarcia umowy z innym przewoźnikiem. Wskazał, że wywóz, częściowo pustych i dlatego tańszych jednostkowo kubłów, jest opłacalny wyłącznie dla przedsiębiorstwa, które już działa na terenie gminy. W ocenie skarżącego, gdyby wywozy były rzadsze, a kubły pełne i tym samym jednostkowo droższe, wywóz nieczystości byłby opłacalny również dla innych firm, a mieszkańcy mieliby możliwość wyboru przewoźnika. W odpowiedzi na skargę Wójt Gminy Jemielnica wniósł o jej oddalenie oraz zasądzenie od skarżącego zwrotu kosztów postępowania. Uzasadniając swoje stanowisko wskazał, że zaskarżona uchwała nie istnieje w obiegu prawnym, bowiem wygasła w dniu 12 czerwca 2009 r. tj. w dniu wejścia w życie ustawy z dnia 24 kwietnia 2009 r. o bateriach i akumulatorach (Dz.U. Nr 79, poz. 666). Ustawa ta znowelizowała treść art. 4 ustawy z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (Dz.U. z 2005 r. Nr 236, poz. 2008 ze zm.), który zawierał delegację do podejmowania przez organ gminy uchwał w sprawie regulaminu utrzymania czystości i porządku.