Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym : Przewodniczący: Sędzia WSA Grażyna Jeżewska po rozpoznaniu w dniu 13 lutego 2012 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi D. P. na decyzję Dyrektora Okręgowego Służby Więziennej w Opolu z dnia 17 października 2011 r. nr [...] w przedmiocie równoważnika pieniężnego z tytułu mieszkania postanawia odrzucić skargę.
Decyzją z dnia 1 sierpnia 2011 r., nr [...] Dyrektor Zakładu Karnego w Głubczycach odmówił przyznania funkcjonariuszowi D. P., na jego wniosek z dnia 4 maja 2011 r., równoważnika pieniężnego z tytułu braku mieszkania, o jakim mowa w art. 178 ust. 1 ustawy z dnia 9 kwietnia 2010 r. o Służbie Więziennej (Dz. U. Nr 79, poz. 523).
Na skutek odwołania D. P., Dyrektor Okręgowy Służby Więziennej w Opolu zaskarżoną decyzją, wydaną w trybie art. 138 § 1 pkt 1 Kodeksu postępowania administracyjnego, utrzymał w mocy rozstrzygnięcie organu I instancji, podzielając jego ustalenie, że wnioskodawca zamieszkuje w miejscowości pobliskiej.
W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu, D. P. wniósł o uchylenie zaskarżonej decyzji, kwestionując powyżej wskazane ustalenie. Zdaniem skarżącego, jego miejsce zamieszkania nie kwalifikuje się pod pojęcie "miejscowości pobliskiej" w rozumieniu powołanej ustawy o Służbie Więziennej.
Organ odwoławczy w odpowiedzi na skargę wniósł o jej oddalenie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Wniosek organu odwoławczego o oddalenie skargi jest niezasadny, bowiem - wbrew błędnemu pouczeniu zamieszczonemu w zaskarżonej decyzji - przedmiotowa sprawa nie należy do właściwości sądu administracyjnego.
Ustawa z dnia 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. Nr 153, poz.1269 ze zm.) w art. 1 § 1 stanowi, że sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości przez kontrolę administracji publicznej oraz rozstrzyganie sporów kompetencyjnych i sporów o właściwość między jednostkami samorządu terytorialnego, samorządowymi kolegiami odwoławczymi i między tymi organami a organami administracji rządowej.
W art. 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnym (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm. - zwanej dalej P.p.s.a.) przewidziano, że ustawa ta normuje postępowanie sądowe w sprawach z zakresu kontroli działalności administracji publicznej oraz w innych sprawach, do których jego przepisy stosuje się z mocy ustaw szczególnych (sprawy sądowoadministracyjne). Do rozpoznawania spraw sądowoadministracyjnych powołane są sądy administracyjne (art. 2 P.p.s.a.). Właściwość sądów administracyjnych określona została w art. 3 § 1 - 3 P.p.s.a., z którego wynika, że zakres sądowej kontroli sprawowanej przez te sądy ograniczony został do kontroli działalności administracji publicznej. W szczególności zgodnie z art. 3 § 3 P.p.s.a. sądy administracyjne orzekają także w sprawach, w których przepisy ustaw szczególnych przewidują sądową kontrolę i stosują środki określone w tych przepisach.
Z przepisu art. 177 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, określającego, że sądy powszechne sprawują wymiar sprawiedliwości we wszystkich sprawach, z wyjątkiem spraw ustawowo zastrzeżonych dla właściwości innych sądów, wynika domniemanie właściwości sądów powszechnych. Inne sądy, w tym sądy administracyjne, sprawują wymiar sprawiedliwości w sprawach ustawowo zastrzeżonych do właściwości tych innych sądów. Zarazem art. 184 Konstytucji przewiduje, że Naczelny Sąd Administracyjny oraz inne sądy administracyjne sprawują, w zakresie określonym w ustawie, kontrolę działalności administracji publicznej. Kontrola ta obejmuje również orzekanie o zgodności z ustawami uchwał organów samorządu terytorialnego i aktów normatywnych terenowych organów administracji rządowej. Z powyższymi przepisami, z których wynika właściwość sądów administracyjnych wyłącznie w określonych sprawach, będących sprawami sądowoadministracyjnymi, powiązany jest obowiązek sądu administracyjnego badania dopuszczalności skargi w danej sprawie.